social distancing (which makes us closer)

     "พี่ยุ่น ผมจะกินออนล๊อกหยุ่น"

     "อาร์คออกจากห้องไม่ได้นะ"

     "ผมจะกินออนล๊อกหยุ่น"

     "จะกินอะไร ไข่ลวก? เบค่อน? โอวัลติน? ขนมปังชุบไข่"

     "ผมจะกินออนล๊อกหยุ่น"

     "..."

     "ผมจะกินพี่ยุ่น"

     ฮะ...

     ไม่เข้าใจ...ขอกลับไปฟังอีกรอบเพื่อความแน่ใจ

     ...

     ยิ่งไม่ได้ใหญ่เลยโว้ย!

     "ไม่ได้! มึงออกจากห้องไม่ได้เด็ดขาด!"

     กูน่ะ ปวดหัวจี๊ด...

*

'ยุ่น' ชายหนุ่มวัยเบญจเพส ผู้ทำงานสายฟรีแลนซ์และอยู่แต่กับห้องของตัวเองมาหลายปี

ดังนั้นเขาเลยไม่หวั่นวิตกอะไรกับ Covid-19 นัก

แต่จู่ๆ แม่ก็โทรมาฝากฝังให้ดูแล 'อาร์ค' ลูกชายของเพื่อนสนิทที่เพิ่งกลับมาจากการทำงานที่เกาหลี

แถมยังบอกว่า

"ไอ้เฟิร์นเพื่อนแม่มันเช่าห้องข้างๆ แกให้ลูกชายมันแล้ว แกแค่ส่งข้าวส่งน้ำไปห้องข้างๆ ก็พอ"

แต่...ถ้ามันแค่นั้นจริงๆ ยุ่นก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร

'แม่ไม่รู้เลยล่ะสิ ว่าไอ้เด็กนี่...มันเอาแต่ใจขนาดไหน! '

ปุ๊ ปุ๊ อุ๊ แง๊