[fic reborn] บอกผมสิว่าผมเป็นแค่คนธรรมดา (co yaoi )

     " พ่อครับผมบอกไปกี่ครั้งแล้วว่าอย่างเข้าไปยุ่งกับพวกมัน!  ถึงพ่อจะเป็นตำรวจที่เก่งขนาดไหนก็ตาม แต่พวกมันอยู่เบี้ยงหลังรัฐบาลและฐานอำนาจในสังคมส่วนใหญ่พวกมันอยู่เบี้ยงหลังนะครับ! "

.

.

.

   " พ่อรู้..แต่พ่อเป็นตำรวจนะ..จะให้พวกมันมายืดครองขั่วอำนาจทั้งหมดจนประเทศเราดำดิ่งสู่ด้านมืดไม่ได้! "

.

.

.

   " พอเถอะครับ..ผมเรียนมหาลัยแล้ว พ่อเองก็จะกระเสียนแล้วอายุแล้ว ผมไม่อยากให้อะไรเกิดขึ้นกับพ่อนะครับ ผมจะรับหน้าที่นั้นต่อจากพ่อเอง "

.

.

.

   " (...) พ่อดีใจที่ได้ยินแบบนั้น แต่..พ่ออยากให้ลูกทำงานดีๆ ใช้ชีวิตปกติมากกว่านะ "

..

...

.......

............

   " โอ๊ย่ะๆ ลูกชายมันซ้อนอยู่ในห้องใต้ดินว่ะ "

   " เอามันออกมาแล้วฆ่าซะ! บอสสั่งมาให้ฆ่าล้างตระกูลมัน "

   

   " อย่านะ!! ขอแค่ลูกชายฉัน...ปล่อยเขาไปเถอะ! "

   " หนวกหูไอแก่ "

     .

     .

     ปัง..!!!

   " ----!! พ-- พ่อครับ!!! "

          ในวินาทีนั้นเอง..ตัวผมที่หวาดกลัวและสิ้นหวัง ก็เหมือนได้ตายไปแล้วทั้งๆที่ยังหายใจ ชีวิตที่เคยสงบสุขกับกายเป็นนรกบนดินที่รอเวลาตายเพื่อหนีจากนรกนี้ไปสู่อีกนรกเท่านั้น

   " เห้ยๆ..มันช็อคจนเสียสติไปแล้วว่ะ หน้าสวยใช้ได้อยู่นะ เอาไปขายได้หลายตังเลย"

   " หน้าตาอย่างกับผู้หญิงแบบนี้...คงมีคนยอมเปย์เอาไปเป็นรับอารมณ์ทางเพศเยอะอยู่ "

.

.

.

.

          อา..ไม่ได้ยินอะไรเลย ในหัวมันมึนไปหมด..สติก็เบลอๆ เกิดอะไรขึ้นกลับฉันกัน

          

          ฉันมาอยู่ในคฤหาสน์ของมาเฟียที่ฆ่าพ่อของฉัน โดนย่ำยีชีวิตและอิสระอย่างไม่มีโอกาศอ้อนวอนของร้อง หยดน้ำตาที่แสนไร้ประโยชน์ไหลรินจนตาเริ่มเจ็บ ถึงแบบนั้นแล้ว..จะตายไปทั้งๆที่ศักดิ์ศรียัง...ไม่สิ..มันยังเหลืออะไรอีกนอกจากชีวิตกัน

          ฉันรู้มาว่าพวกนี้กำลังทดลองสร้างพลังอะไรซักอย่าง เห็นว่าล้มเหลวมานานนับ 10 ปี หนูทดลองตัวแล้วตัวเล่าตายเพราะเซลล์ตายผิดปกติ ถ้าแบบนั้น..ฉันจะ..

.

.

.

   " บอสตายเพราะไอเด็กนั้น! จับมันฆ่ามันซะ!! "

   " มันหนีไปไหนแล้ว! ล้อมพื้นที่ไว้อย่าให้มันหนีไปได้! "

   " ในที่สุด..ผมก็ทำได้แล้ว ผมฆ่าคนที่พ่อตามจับมันมานานกว่า 20 ปีได้แล้ว "

   " จับมันได้แล้ว! ฆ่ามันซะ "

   "  จับมันแก้ผ้าและโยนลงบ่อปูซะ ให้ร่างกายมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆอย่างช้าๆจนขาดใจตายไปช้าๆ! "

   " จับมันฉีกเซรุ่มด้วย! จะได้กระอักเลือดล่อให้ปูเข้าปากไปฉีกกระชากมันจากข้างใน! "

.

.

.

          ในขนาดที่คิดว่าจะตายอย่างหมดห่วงแล้วแท้ๆ กลับมีแสงสว่างอันอบอุ่นโอบกอดตัวผมไว้ อบอุ่นเหลือเกิน...

   " แย่แล้วรุ่นที่ 10 เด็กคนนี้โดนฉีกเซรุ่มเข้าไปแล้ว! "

   " ว่าไงนะ! แย่แล้ว....ขอโทษนะ..ถ้าฉันมาเร็วกว่านี้อีกนิดล่ะก็.. "

          ทำไมต้องทำหน้าเศร้าเหมือนโลกใบนี้แตกไปแล้วด้วยนะ ผมไม่ได้รู้จักคุณซักหน่อย...คนๆนี้ก็เป็นมาเฟียงั้นสินะ..แต่...ให้ความรู้สึกแตกต่างจากที่เคยเจอมา แววตาอันอบอุ่นและมุ่งมั่นนั้น..

.

....

......

   " คุฟุฟุฟุ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ คิดคำตอบของคุณเอาไว้รึยังล่ะครับ "

   " ผมก็ให้คำตอบคุณไปตั้งแต่ที่คุณเข้ามาในโลกของผมแล้วไงครับ ถ้ายังไม่เข้าใจผมยินดีเป็นคู่มือให้ "

.

.

.

   " รุ่นที่ 10 ผมได้ข่าวรายงานจากบาจิลมาว่าพบมือสังหารทดลองที่หายตัวไปเมื่อ 3 เดือนก่อนได้แล้วครับ รูปร่างและใบหน้าตามรายงายเลยครับ "

   " เอ๊ะ! เด็กเมื่อตอนนั้น..ทำไมถึงยัง... โกคุเดระคุง ตามหาเด็กคนนี้แล้วช่วยพามาหาผมด้วยนะครับ " 

.

.

.

          (...)นั้นคือชื่อของผม แต่ผมถูกพวกมาเฟียเรียกกันว่า 'ไซเซน' มือสังหารทดลองที่มีพลังธาตุไฟในตัวที่แตกต่างจากคนปกติหลังจากถูกเซรุ่นนั้นฉีกเขาตัวเมื่อ 3 เดือนก่อน  ธาตุไฟของผมเป็นสีดำทมิฬ และดูเหมือนมันจะดูดกลืนธาตุไฟของคนอื่นทำให้พลังไฟนั้นไร้ผล 

   " รู้สึกแย่ที่ต้องมามีชีวิตอยู่ต่อ แต่มันก็ดี..ผมจะกำจัดพวกมาเฟียรกโลกนี้ให้หมดไปจากโลกแทนพ่อเอง "

   " แต่ก่อนหน้านั้น...เรามีสัญญาต่อกันนะครับคุณ ไซเซน.. "

   " ถึงคุณจะเป็นคนช่วยและขัดเกลาผมมา..แต่ผมก็ไม่ไว้ใจคนที่คิดจะแย่งชิงร่างบอสตัวเองอย่างคุณหรอกครับ มุคุโร่ "

   " คุฟุฟุฟุ คุณคือตัวหมากสำคัญที่สุดของผม อย่างน้อยก็เรียกผมอย่างมีหางเสียงหน่อยสิครับ "

   "  ไว้ลมหายใจสุดท้ายแล้วผมจะเรียกแบบนั้นครับ ผมมีงานต้องทำ "

   " ระวังบอสของผมดีๆล่ะครับ เขาไม่ใช่คนที่คุณจะรับมือได้หรอก "

   " น่าสนใจนี้ครับ ฝีมือเขาจะขนาดไหนเชียว "

.

.

.

   " คุฟุฟุฟุ ไม่ใช่เรื่องฝีมือหรอกนะครับ.. "

_______________________________________________________________________________

     งงอะดิพวกแก! อยู่ๆก็มาอะไรไม่รู้ใช่ป่ะ!  อะๆเดี๋ยวจะบอกให้

ฟิคนี้ฉานแต่งเพราะสนองนีทตัวเองเท่านั้น แต่เพราะอย่างให้พวกคนอ่านได้อินไปด้วยเลยแต่งเป็นแบบให้ oc ที่พวกแกตั้งชื่อขึ้นมาเอง ส่วนอายุที่เหลือฉานตั้งให้ โฮ๊ๆๆ //หลบทีนคนอ่านแบบสวยๆ และจะลงนิยายตามใจคนแต่งนะจ๊ะ มีไฟลงก็ลง ไม่มีก็ไม่ลงนั้นล่ะ

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับอนิเมะหรือมังงะใดๆนะแก ฉานแต่งเนื้อเรื่องออกมาเองทั้งหมดและนิสัยของตัวละครก็ยังคงเหมือนเดิมเท่าที่ฉานยังจำได้เพราะก็ดูเรื่องนี้มานานแล้วล่ะ จะจำชื่อตัวละครไม่ได้แล้วเนี่ยโอ้ยแม่ย้อยลำไย!!  แต่ฉานแต่งให้ตัวเอกเป็นชายนะจ๊ะ ถ้าใครชอบแบบ ชายหญิงฮาเร็มอะไรแบบนี้ก็ปิดนิยายฉานไปเลยนะแก เพราะนิยายฉันจะแต่งเป็นวายค่ะ!! วายฮาเร็มด้วยแก!! ฉากNCรออ่านค่ะ!! เลือดวายแม่มันพเรียกร้อง!! มาให้หมดค่ะใครจะลงท้องน้อนมาค่ะมาเลย!! ใครมีเว็บที่สามารถลงฉาก nc ได้บอกแม่หน่อยนะจะไปลงให้อ่าน

    ตัวเอกเป็นศัตรูของวองโกเล่และเป็นศิษย์มุคุโร่พ่อหัวสัปรสของเรา น้อนนั้นมีธาตุไฟที่เป็นผลทดลองของมาเฟียที่ฆ่าพ่อของตัวเอง  ส่วนเรื่องร้องมาเจอมุคุโร่ได้ไงรอดได้ไง ทำไมตามล่ามาเฟียและจะเป็นไงต่อต้องอ่านเท่านั้นนะแก  น้อนจะไม่บุกไปฆ่าโต้งๆให้ตายฟรีๆหรอกแก น้อนเราฉลาดและหัวดีมาก สวยมากด้วยแก!!! //แค้กๆ 

ปล.เขียนผิดไปตรงไหนก็ขอโทษนะ ตัวหนังสือเยอะจัดตาลายจนไม่รู่ว่าพิมพ์ผิด จะมาตามแก้ทีหลังแล้วกัน