SANA's MURDER

เที่ยงคืนสี่สิบนาที

ปลายมีดค่อยๆถูกบรรจงกรีดลงบนแขนใครบางคน

รอยแผลสดเป็นทางยาว ดูเด่นไม่น้อยเมื่ออยู่บนผิวขาวนวลของซานะ

ความเจ็บปวดไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอเลยแม้แต่น้อย หยดเลือดสีแดงค่อยๆซึมออกมา ไหลมาตามท้องแขน และสิ้นสุดที่หยดลงบนพื้น นองอยู่บนพื้นดาดฟ้า

แกร๊ก!

ประตูชั้นดาดฟ้าถูกเปิดออก เผยให้เห็นถึงชายหนุ่มวัยกลางคน พร้อมกับไฟฉายอันเล็กๆในมือ คาดว่าคงเป็นรปภ.มาตรวจเช็คความปลอดภัยยามค่ำคืนล่ะมั้ง

หรือไม่ก็มาหาที่เสพสุขกับสุราเมไรก็เท่านั้น

แสงสีขาวถูกกวาดไปรอบๆ เมื่อชายหนุ่มผู้นั้นรู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่เพียงคนเดียว

แต่มันก็คงจะสายไปหน่อย

ก่อนที่เขาจะส่องไฟฉายมาถึงที่ตรงที่เธออยู่นั้น

ซานะก็เดินมาอยู่ข้างๆเขาก่อนแล้ว

" สวัสดีค่ะ พี่รปภ. "

.

" อ้าว น้องสาว มาทำอะไรคนเดียวข้างบนนี้ ไม่กลัวบ้างเหรอ "

.

" หนูไม่กลัวผีหรอกค่ะ "

.

" พี่หมายถึงว่าไม่กลัวโดนข่มขืนเหรอ "

.

" พี่อยากขึ้นสวรรค์มั้ยล่ะคะ "

" เดี๋ยวหนูไปส่ง "

.

แต่ สวรรค์ ของเราคงไม่เหมือนกัน

สวรรค์ของพี่คงมีแต่เรื่องแบบนั้นใช่มั้ยคะ

แต่ส่งพี่ไปสวรรค์ของหนูหมายถึง

ไปตาย