To be Continue :เร้นลับในดวงดาว

นี้คือการนำเรื่องเก่ามาแต่งใหม่ให้ดีกว่าเดิม

ห้ามก็อป (หากพบเจอโปรดติดต่อเซย์เซียนะคะ)

แนะนำตัวละครขอติดไว้ก่อนนะ

นามปากกา เซย์เซียเดอะวาร์  ,  ส่องประกายในที่มืด.

               SaySiaTheVaR  ,   SoLoinTime

 ก็คือ....ชอบการแต่งนิยาย 

และอยากหารายได้เพื่อตอนเข้าเรียนมหาลัยด้วยแหละค่ะ

ถึงจะไม่ดีมากก็ฝากติดตาม ฝากแนะนำนิยาย ด้วยนะ

ช่วยตำหนิติเตียนได้ค่ะ ของดคำหยาบนะ แต่นิดๆหน่อยๆได้

จะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ 

ถ้าเรื่องนี้มันขัดต่อความคิดใครก็ขออภัยด้วยนะ

เพราะเรื่องนี้คือเรื่องที่เซย์เซียอยากเขียน อยากระบายความรู้สึก 

ก็หวังนะ หวังอยากให้มีคนชอบเรื่องนี้555

เรื่องนี้คือเรื่องที่จะไม่สนใจความเป็นจริงในตอนนี้ ถึงจะมีบ้างก็เล็กน้อย

จะไม่สนสภาพในตอนนี้นะค่ะแต่บางเรื่องก็อาจจะเอามาจากในชีวิตประจำวันบ้าง

หวังว่าจะไม่ถือสาเซย์เซียนะคะ

เซย์เซียคิดว่า สิ่งที่เราคิดนั้นมันไม่มีถูก ไม่มีผิด เราสามารถคิดอะไรก็ได้

แต่... อย่าทำคนรอบข้างต้องมาเดือดร้อนเพราะเราก็พอค่ะ

เซย์ก็ไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นจะคิดยังไง 

แต่เซย์เซียจะพยายามเขียนออกมาให้ดีที่สุด 

เข้าใจง่ายที่สุด(มั้ง)

และจะพยายามไม่อู้ค่ะ555

 

ฝากติดตามด้วยนะคะ 

ขอบคุณค่ะ

(ถ้าคุ้นๆชื่อนี้ก็ไม่ต้องสงสัยนะ อิอิ)

ดวงตะวันและดวงจันทรา หมุนวนและเปลี่ยนผัน 

ดวงดาวส่องประกายในที่มืด และสิ้นแสงเมื่อแดดจ้า

เมื่อมีความสุข และมีความทุกข์ 

มีแจ่มใส ก็ด้อง มีมืดครึ้ม

มีชีวิต ก็ต้อง ไม่มีชีวิต

เอกภพนั้นช่างกว้างใหญ่ไพสศาล

แล้วเหตุใด ที่ตัวตนอย่างพวกเราจะไม่มีอยู่จริง

เราคือผู้นำแห่งจักรวาล 

เราคือตัวตนที่อยู่เหนือทุกสิ่ง

เราคือผู้สร้างสรรค์

เราคือผู้มีชีวิตที่ยาวนาน

เราคือดวงตาที่มองเห็นทุกสิ่ง

เราคือผู้กำหนดการเป็นไปของสิ่งเหล่านั้น

พลังของเรานั้นมากเกินกว่าใครๆ

เกิดและตายซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่มีที่สิ้นสุด

เรามีหน้าที่เพื่อทุกคน 

แต่เพราะพลังที่มหาศาลนี้

ทำให้เราต้องทำงานหนักกว่าใครๆ

....