จอมใจชายาอ๋องปีศาจ

        นาง หลินจื่อรั่ว ต้องตายจากการปกป้องสมบัติของตกูลกำไลหยก จากปู่แท้ๆ ที่ต้องการแย่งชิงให้กับหลานสาวอีกคน จากการปกป้องกำไลสุดชีวิตทำให้นางตกเหวลึก ก่อนสิ้นสติ กำไลหยกของนางเปร่งแสงสว่าง 

        ก่อนที่นางจะตื่นขึ้นมากับพบว่าตัวเองมาอยู่ในร่างของ หลินจื่อรั่ว บุตรีฮูหยินเอกแม่ทัพใหญ่ ที่กินยาพิษฆ่าตัวตาย หนีสมรสพระราชทาน ให้แต่งกับอ๋องปีศาจที่ขึ้นชื่อว่า โหดเหี้ยมและรังเกียจสตรี  แถมยังอัปลักษณ์จากการต่อสู้กับสัตว์อสูร ทำให้ต้องใส่หน้ากากสีเงินตลอดเวลา ดีในเมือต่างฝ่ายต่างไม่อยากแต่ง ก็ไม่ต้องแต่ง ทางใครทางมันจะดีที่สุด

        แต่...ใหนใครบอกอ๋องปีศาจรูปโฉมอัปลักษณ์ ทำไมที่ข้าเห็นถึงรูปงามที่บอกเป็นสองคงไม่มีใครว่าเป็นหนึ่ง นิสัยโหดเหี้ยม ทำไมมือถึงเป็นปลาหมึกเช่นนี้ เอะอ่ะจับ เอะอะกอด แถมยังหน้ามึนสุดๆ ที่สำคัญรังเกียจสตรีเป็นที่สุด เพ้ยยย!!! รังเกียจบ้านเจ้าน่ะสิ ถึงตามติดข้าขนาดนี้ ข้าไปซ้ายเขาก็จะไม่ไปขวา ข้าไปขวาเขาก็ไม่ไปขวา อะไรคือการที่ข้าตื่นมาทุกเช้ากับพบว่าเขาอยู่บนเตียงข้าตลอดกันด้วย

        หลินจื่อรั่ว มองจองใบหน้าของบุรุษรูปงามที่กอดร่างบางของนางอยู่บนเตียงนางกัดฟันพูด " หลี่เฟยหง ท่านจะมานอนกอดข้าบนเตียงอย่างนี้ไม่ได้น่ะ"

        หลี่เฟยหง หันตะแคงมองยกยิ้มระบายเต็มใบหน้าก่อนกระชับออมกอดมากขึ้น " สามีเพียงต้องการอุ่นเตียงให้ภรรยาเพียงเท่านั้น สามีไม่ต้องการให้ภรรยาต้องหนาว ขอแค่เพียงภรรยาอยู่ในอ้อมกอดของสามีก็จะไม่หนาว "

      "เพ้ยยย!!..ภรรยาบ้านเจ้านะสิ หนาวบ้านเจ้าน่ะสิ! ข้าร้อนจะตายแล้วเว้ยย!! "

              .............................................

   นิยายแต่งเอง สามารถอ่านละติชมได้น่ะคะ แต่งในโทรสัพ อาจมีคำผิด คอมเม้นได้ตลอด เนื้อเรื่องไปคล้ายนิยายเรื่องใหนสามารถบอกได้น่ะค่ะ 

                      1 คอมเม้น 1กำลังใจ

                      เริ่มเรื่อง 13 ตุลาคม 2562

                      จบ          ... ........... .......

  การลงนิยายขึ้นอยู่กับกำลังใจ และคอมเม้น ที่มีคนชื่นชอบนิยายของไรท์บ้างรึเปล่า