ลิขิตรักปรมาจารย์นางมารร้าย

"มะลิ" สาวลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง วัย 25 ปี อาชีพเสริมเป็นดาราสาวสุดฮอตของศตวรรษนี้ อาชีพหลักเธอเป็นนักฆ่าที่โด่งดังที่สุดในวงการมืดเธอเริ่มเป็นนักฆ่าตั้งแต่อายุ 18 เรียกได้ว่าเธอเป็นนักฆ่าระดับปรมาจารย์เลยก็ว่าได้ "นักฆ่าไร้เงา" นี่คือฉายาที่คนเรียกเธอ เพราะเมื่อเธอลงมือฆ่าเมื่อไหร่เป้าหมายไม่แม้แต่จะเห็นเงาของเธอและไม่มีเป้าหมายไหนจะหลุดรอดเงื้อมมือเธอไปได้ การที่จะหาตัวเธอเจอนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก เธอไม่เปิดเผยตัวตนให้ใครได้รับรู้ เพื่อความปลอดภัยของคนรอบข้างตัวเธอ ถึงเธอจะดูโหดร้ายและเยือกเย็นไปบ้างแต่เธอก็เป็นคนมีเหตุผลและจริยธรรม เธอรับภารกิจเฉพาะแต่กับคนเลวๆที่ทำให้ชาติล่มจมเท่านั้น

ณ คอนโดหรูแห่งหนึ่งในฮ่องกง

  "เห้อออ...จบภารกิจซะที" ฉันกำลังจะเดินไปอาบน้ำแต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

~ ~ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ไม่ต้องมาดีกับฉัน~ไม่รักไม่ต้องมาหวงไม่ต้องมาห่วงใยฉัน~ ~ ติ๊ด

"สวัสดะ-"

"นี่!! ยัยมะลิพรุ่งนี้มีถ่ายละครปิดกองตอนเช้านะยะ อย่ามาสายล่ะเดี๋ยวจะหาว่าเจ๊ไม่เตือน" เสียงนี้ก็พอจะรู้แล้วแหละว่าเป็นผู้จัดการคนสวยของเธอ

"ค่าๆ เจ๊โกมิน พรุ่งนี้ไม่สายแน่นอนค่ะ ฝันดีนะคะ จุ้บบ ติ๊ด!"

"เดี๋ยว! ติ๊ด! นี่แกจะมาวางสายใส่ฉันไม่ได้นะยะ ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันชื่อมินนี่ ยัยเด็กคนนี้นี่ หึ้ยย..."

"อ่าา...นอนแช่น้ำทบทวนบทหน่อยดีกว่าเมื่อยตัวไปหมดแล้วว" พูดเสร็จฉันก็เปิดน้ำใส่อ่างจากุชชี่ขนาดใหญ่ และถือบทละครเข้ามานอนอ่านในอ่าง ละครที่ฉันแสดงเป็นละครจีนโบราณซึ่งพรุ่งนี้เช้าก็เป็นฉากสุดท้ายก็จะปิดกองแล้ว ในบทฉันเล่นเป็นนางร้าย "ไป่เหม่ยเซียน"

ที่มีครอบครัวที่น่ารักที่รักเธอมาก แต่อาภัพรัก ถูกกำหนดให้ไม่มีคู่ โดนนางเอกฆ่าตกเขาหายสาบสูญและจะปรากฏตัวขึ้นในอีก3ปีถัดมา เป็นนางร้ายที่น่าสงสารน่าเห็นใจมากเลยก็ว่าได้ รักใครก็มีแต่เจ็บช้ำและเสียใจ เป็นตัวละครที่ทำให้เรื่องราวสนุกไม่น่าเบื่อ ฉันจึงเลือกเล่นบทนางร้าย ฉันทบทวนบทไปจนถึงตอนไหนไม่รู้ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกหน้ามืดและก็มีเสียงๆหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวเหมือนคุยกับใครซักคน 

"ไป่เหม่ยเซียน....ถึงเวลาแล้ว......." และภาพทุกอย่างก็ค่อยๆมืดลงและสติสัมปชัญญะของฉันก็ดับลง พรึบ!!

"ไป่เหม่ยเซียน....ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะได้กลับไปในที่ๆเจ้าควรอยู่..."

***************************************************************************************************************

**สวัสดีเจ้าค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายเลยก็ว่าได้ นิยายนี้เป็นการโมเมขึ้นมาทั้งสิ้นไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์แต่อย่างใด 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน การใช้คำอาจจะแปลกๆไปบ้าง ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะเจ้าคะ 

ติเตือนกันได้และฝากเป็นกำลังใจให้ด้วยนะเจ้าค้าาา จุ้บบ 555