นางร้ายแม่ลูกติด (ชื่อชั่วคราว)

ยามข้ายังเด็ก ข้าเป็นคุณหนูแห่งตระกูล เฉินมี น้องชาย 1คน ข้าในยามนั้นข้าถูกท่านพ่อท่านแม่คาดหวังให้ข้าอยู่สูงสุดในหมู่สตรีชนชั้นสูง

ข้าถูกให้อยู่ในกฎเกณฑ์ของสตรีไม่เคยเลยสักหนที่ข้าจะโหยหาอิสระ

ข้าพยามทำในสิ่งที่บิดามารดาคาดหวัง แต่ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่จะทำตามใจตัวเอง

จนกระทั่งข้าได้พบกับบุรุษผู้หนึ่ง 

บุรุษผู้นั้นได้ช่วยข้าจากโจรชั่วช้า และพาข้าส่งมายังบ้านของข้า

ทำให้ข้าในตอนนั้นได้หลงรักบุรุษผู้นั้นจนถอนตัวไม่ขึ้น

และได้สั่งสาวใช้คนสนิทของข้าไปหาข้อมูลของเขาจนได้รู้ว่าเขาก็คือ " แม่ทัพหลิน''

ข้าในตอนนั้นก็พยามดันตัวเองให้อยู่ในสายตาเขาและเข้าหาเขา

จนไม่รู้เลยว่าคนรอบข้างนั้นเริ่มรังเกรียจข้าเพราะ คนตระกูลจิ้ง 

ตระกูลจิ้ง พยามให้ตระกูลข้าตกต่ำจนถึงขีดสุดและยื่นฎีกาข้อหาสะสมอาวุธให้ฝ่าบาทเนรเทศตระกูลข้า

ข้าและคนในตระกูลจึงโดนเนรเทศออกไปอยู่ชายแดน

ตัวข้าในตอนนั้นเหมือนตัวเองจมดิ่งไปสู่ในความมืดมิด และโศกเศร้า

และทำให้ข้าคิดว่า ข้านั้นอ่อนแอจนเกินไปจนทำให้ตระกูลถูกจูงจมูก

ข้าทำให้ท่านพ่อท่านแม่เสียใจ ตัวข้าจึงเข้าสู่ค้าขายเกี่ยวกับข่าวและเริ่มสืบเรื่องที่ตระกูลข้า

จนได้รู้ความจริงทั้งหมด ว่าคนที่ข้ารักและฝ่าบาทคือคนที่อยากกำจัดข้าและตระกูลเพื่อให้อยู่กับนางอันเป็นที่รักก็คือคุณหนูใหญ่ตระกูลจิ้งและให้ได้อำนาจภายในสำนักคืน

หึ สุดท้ายข้าก็เป็นแค่หมากบนกระดานของพวกน่ารังเกียจ

ดีๆ งั้นจงจำไว้ให้ดี ข้าคุณหนูตระกูลเฉิน ไม่สิมันก็อดีต ตอนนี้ข้าคือแม่เล้าหอเฟยเทียน

ข้าจะกระชากร่างกายและวิญญาณ์ของพวกเจ้ามาละเลงเลือดด้วยฝีมือของหญิงที่พวกเจ้าทำร้ายเอาไว้! จำเอาไว้ให้ดี!!

และอีกอย่างที่ข้าอยากบอกข้าเป็นแม่เล้าที่รวยและสง่างามที่สุดในแคว้น เหวย และข้าตอนนี้ข้าก็ยังมีลูกอยู่2 คน

สามีของข้าคือ....... 

อะๆ.. ข้าบอกมากกว่านี้ไม่ได้สะแล้วสิ  คิกๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านความในใจของข้า

ยัยหนูทั้งหลาย ต่อจากนี้ไปจะเป็นเรื่องราวของข้าจงจับตา และจ้องมองข้าให้ดีๆละ

--- บทเกริ่น ---

" ยอดรักของข้า ''

ใบหน้าคมเข้มก้มลงสูดซอกคอของร่างระหงอย่างเชื่องช้าและอ่อนโยน มือหนาค่อยๆลูบไล้ไปตามเรือนร่างอย่างหื่นกระหายและค่อยๆปลดอารามออกอย่างช้า

" ท่านพี่ เดี้ยวฮวาเอ๋อร์กับหลิงเอ๋อร์ก็ตื่นมาหรอก ''

ร่างระหงเอ่ยเตือนอย่างเสียงหวาน มือบอบบางดันกายหนาขึ้น และร่างกายหนาตรงหน้ากับไม่ขยับเลยสักนิดแถมยังค่อยๆทับร่างกายบาง

" ท่านพี่! ข้าบอกให้ลุก ''

" ไม่!  ข้าไม่ลุก! ''

ร่างหนาเอ่ยอย่าแง่งอนพร้อมกับกอดร่างระหงแน่นไม่ยอมปล่อย ทำให้ร่างระหงค้อนให้แล้วส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ

" หลิงเอ๋อร์ฮวาเอ๋อร์ ช่วยแม่ด้วย!!! ''

ร่างระหงหวีดร่างออกมาลั่นห้อง แล้วอยู่บานประตูก็รัเบิดพร้อมกับร่างหนาที่ปลิวออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว!!

 -----ฅ(๑*▽*๑)ฅ!!-----

สวัสดีฮา~ นี้คือนิยายจีนเรื่องแรกที่แต่งนะฮาาาาา อาจจะคำไม่สะสวยอะไรมากติชมได้ฮาาาาาเดี้ยนจะนำไปแก้

นิยายเรื่องแต่มาจากจินตนาการของผู้แต่งและไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์แต่งอย่างใด ผู้อ่านควรมีวิเคราะห์ดีๆ

* รูปภาพทั้งหมดมาก Pinterest *

* ปล.นิยายเรื่องนี้ถ้าเหมือนกับเรื่องใดโปรดแจ้งกับคนแต่งทางคนแต่งจะจัดการแต่งใหม่และรีอีกรอบนะฮาาาาา~ *

เปิดเรื่อง : 06/06/2019

ปิดเรื่อง:?? / ?? / ????