มีนา...เลือดรักรัตติกาล

ฉันเขียนในคาบเรียน ถ้าไม่จบตอนฉันจะมาต่อให้วันหลังนะคะ

ฉันชื่อ มีนา ซาเฟียน่า เป็นคนไทยโดยแท้แต่แม่ของฉันแต่งงานใหม่กับฝรังชาวโปรตุเกสตั้งแต่ฉันอายุ2ขวบ  แม้พ่อใหม่ของฉันจะท่าทางใจดีแต่ท่านดุที่สุดเจ้าระเบียบอย่างมากท่านไม่ยอมให้ฉันทำตัวแบบฝรั่งทั่วไปเพราะท่านแอนตี้ จึงบังคับให้ฉันทำตัวเรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้ตามแบบกุลสตรีไทย จนฉันติดเป็นนิสัย ตลอด4ปีที่ผ่านมานับจากวันที่แม่ตายพ่อก็เสียใจทุกวัน ท่านไม่เคยมีวี่แววว่าจะแปรผันต่อความรักที่มีต่อแม่เลยสักครั้ง ทุกวันอาทิตย์ พ่อจะพาฉันไปกราบศพแม่ตลอดและจะกลับมาเศร้าโศกเสียใจอยู่ที่บ้าน ฉันก็เหมือนกัน แต่ถึงเสียใจมากเท่าไหร่แม่ก็ไม่ฟื้นขึนมาได้ ท่านที่นั่งดูฉันอยู่บนสวรรค์คงไม่ชอบใจแน่ถ้าเห้นฉันเสียใจ
"คุณแม่คะ...โปรดอวยพรให้มีนามสุขภาพแข็งแรงและโชคดีด้วยเถอะค่ะ"ฉันพูดกับรูปภาพคุณแม่ที่ยิ้มให้ฉันตลอดไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
"มีนา..จะไปโรงเรียนได้รึยัง"พ่อเพียงแตะไหล่ฉันเบาๆ