[GarinxLantrima] Loveless

  

"เศษเสี้ยวความรู้สึกที่ตกตะกอนอยู่ภายในหัวใจ ความหวัง..ความฝัน...ความรัก..ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นเพราะมนุษย์ยังคงไฝ่หาความสุขเรื่อยไป..."

    ในตอนนี้...ฉันก็คิดว่าตัวฉันมีความสุขดี ทุกๆวันที่รู้สึกปลอดโปร่ง ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ทำกิจกรรมกับเพื่อนๆอย่างไม่ต้องหวาดระแวงอีกต่อไป..แต่..มันจะจริงเหรอ?

"คุณเคย..รู้สึกว่าเหมือนชีวิตขาดหายรึเปล่าคะ"

คำถามที่ฉันเฝ้าถามใครบางคน ถึงจะมีความสุขดี แต่ความสุขที่ได้มาก็เหมือนแค่มาแทนที่สิ่งที่ต้องสูญเสียไป...

"ฉันกำลังคิดถึงเรื่องร้ายๆพรรค์นั้นงั้นเหรอ..ไม่มีทางหรอกน่า"

ใช่...ฉันไม่ได้คิดถึง หรือรู้สึกมีความสุขเวลาเผชิญหน้ากับเรื่องราวที่เจ็บปวด..แต่นายรู้ไหม..ทุกครั้งที่ฉันเจ็บปวด..ก็จะมีนายอยู่เสมอ..ตรงนั้น..ฉันจะขอเห็นแก่ตัวนับว่านั่นคือเศษเล็กๆของความสุขได้ไหมนะ...

.............แต่ตอนนี้..ไม่มีอีกแล้ว.............

"พอไม่มี'มัน' เธอมันก็แค่ยัยผู้หญิงโง่น่าเบื่อ"

ที่จริงฉันควรจะดีใจนะ..ที่ฉันไม่ใช่ของเล่นชิ้นพิเศษของนายอีกต่อไปแล้ว...

...ใช่..ฉันควรจะดีใจกับมันจริงๆ การิน....

__________________________________

   สวัสดีค่ะ พูดคุยกันสักนิด เรื่องนี้เกิดจากพลังจิ้นล้วนๆ (ฮา) เราแต่งต่อจากเล่ม ญาณอาถรรพ์นะคะ การินนิยาย ภาค2เล่ม10 ใครยังไม่ได้อ่านรีบไปสอยมาอ่านกันนะคะ อิอิอิ

และที่สำคัญเลยค่ะ เราจะพยายามแต่งให้ตึวละครไม่หลุดคาร์แรกเตอร์ ดังนั้นหากรู้สึกว่าเอ้ะ..มันหลุดนะ มันไม่ใช่การินแล้วว อะไรแบบนั้นก็คอทเม้นต์บอกกันมาได้นะคะ สุดท้ายนี้ จะพยายามเขียนให้ดีที่สุดค่า