Because love is pain

     หลาย ๆ คนคงชอบวันอาทิตย์เพราะมันเป็นวันสุดสัปดาห์ วันที่ทุกคนจะได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา หากิจกรรมอะไรสักอย่างทำหรือบางทีแค่อาจนั่งดูหนังสักเรื่องภายในบ้าน ได้รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ จากนั้นวันจันทร์จึงแยกย้ายกันไปทำงานด้วยความสุข

     แต่ผมไม่ชอบวันอาทิตย์ อันที่จริงจะบอกว่าไม่ชอบเลยก็ไม่ถูก ผมแค่ไม่ชอบวันที่ไม่มีเขาอยู่ ไม่ชอบตอนที่ไม่ได้ยินเสียงของเขา ไม่ชอบตอนที่ไม่ได้กลิ่นของเขา ไม่ชอบตอนที่ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา และยิ่งไม่ชอบ ... ตอนที่เห็นเขาอยู่กับคนอื่น ยิ้มกับคนอื่น หัวเราะกับคนอื่น ทำไมคน ๆ นั้นถึงเป็นผมไม่ได้ ได้แต่คิดย้ำ ๆ ว่าอยู่ตรงนี้ดีแล้วหรือเปล่า แต่ผมอาจลืมคิดไปข้อหนึ่ง บางทีผมนี่แหละที่เป็น 'คนอื่น'  สำหรับเขา