Game on !!! จะรักต้องเล่น

            คนเรามีความสัมพันธ์กับผู้คนมากมายรอบตัว บางครั้งเป็นเพื่อน บางครั้งเป็นศัตรู บางครั้งแค่คนที่เรียนรู้และผูกพันกัน บางครั้งเป็นรัก ไม่ว่าจะในรูปแบบไหนก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารักก็คือรัก อาจไม่มีเหตุผล อาจหาบทสรุปเรื่องนี้ยากกว่าการทำสมาการที่เราคิดว่าเรายังไม่ได้เรียน แม้เพื่อนคุณจะบอกว่าบทนี้อาจารย์สอนไปเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่อย่างน้อยก็ยังไม่สายที่จะเริ่มเรียนรู้ เราไม่อาจกำหนดได้ว่าจะเริ่มมันแบบไหนบางครั้งแค่ยอมรับมัน ..... แค่นั้น

“พระเจ้าเท่านั้นที่จะลิขิตชีวิตผู้คนได้.....ไม่ใช่นาย”

“เหรอ.....ฉันว่าเธอรู้จักฉันไม่มากพอ จะรู้ว่าฉันทำอะไรได้มากกว่า..ฮึ”

แนะนำตัวจ้าาาาา

อะตอม :  ธมน อีแวนส์

เจ๊ใหญ่หนึ่งเดียวแห่งแก็งค์ชายฉกรรจ์ สวย ใส สาย โหด ที่สุดเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียว มันเลยไม่กล้าหือ...แต่พออยู่ด้วยกันไปอำนาจเริ่มเสื่อมถอยไปพวกนี้มันเลวมาก ขนาดผู้หญิงตัวน้อยน่ารักก็ยังไม่เว้นเลย

กัส :  กีรติ ธนะปรีดากุล

ถ่อย เถื่อน ดุ เฮดว๊ากไม่ได้มาเพราะเป็นนิสิตดีเด่นนะฮะ คนนี้เหตุผลมาก่อนอารมณ์เสมอคุมตัวเองได้เหมือนโดนโปรแกรมไว้.... พี่จริงจังกับทุกเรื่องจริงๆไม่งั้นเอาพวกแม่งไม่อยู่จริงๆซนเป็นลิงเลย แม่ง!! กุจะบ้า 

เซน :  ธรรศ อัครวัชรโยธิน

ต่อยเด็ก เตะหมา ท้าตีกะผู้หญิง(อีเจ้) ตำนานอันเลื่องลือในคณะ คือตอนอยู่ปี2ยกพวกรุ่นน้องปี1ในคณะตัวเองวิศวะปิโตเลี่ยมไปตีกับคณะอื่น เพราะมันมากวนตีนน้องเค้าและเกียจหน้ารุ่นพี่มันอยู่แล้วยังมีวีรกรรมที่คาดไม่ถึงจากเค้าอีกเยอะ 80%ที่ได้ยินนั้นเป็นจริง อีก20%ที่เหลือก็อาจจะตามมาในไม่ช้านี้แหละ

ลี : ธาวิน วัฒนกิจเวชสกุล

แค่ผู้ชายธรรมดามีแค่หล่อและเก่งไปซะทุกอย่าง ไม่ใช่คนหน้านิ่งตายด้านแต่บางทีมันแค่ไม่รู้จะแสดงออกมายังไง เปิดเทอมนี้ก็ปี4แล้ว....ปล่อยเด็กมันวิ่งเล่นมานานชักจะอิสระเกินไปแล้วนะหนู กรงทองที่พี่สร้างให้มันเสร็จตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันแล้วละ

เพลง : กานดิส กาญจนาโชตวาณิช

ลูกครึ่งอังกฤษที่เกิดมาเจอแต่แม่ ตอนนี้มีความสุขดี เราไม่ใช่เด็กที่จะกลัวความรัก ไม่กลัวที่จะรักใคร แค่คิดว่าไม่มีใครสามารถรักใครคนหนึ่งได้ตลอดไป แค่นั้น...

อาลัว : ปูริดา ภักดีวัชรสกุล

จากเด็กน้อยเนื้อเยอะในวันนั้นสู่หญิงสาวสุดเช้งในวันนี้มันไม่ง่ายนะจ๊ะ การเปลี่ยนแปลงตัวเองมันทำให้เรามีกำลังใจและมั่นใจขึ้นในหลายๆเรื่อง เราผ่านการทรมานร่างกายตัวเองมาเยอะมากโดยเฉพาะเรื่องกิน ยิ่งการที่เพื่อนรักตั้งแต่เด็กมีร้านขนมไทยแสนอร่อยด้วยเหอะ

กาโม่ : กาโม่ ธีภพ นันทพิวัฒน์

แปลกเหรอที่ผมโตมาโดยที่มีพ่อแม่ที่อยู่ต่างประเทศประหนึ่งว่าที่ไทยเป็นบ้านพักร้อนอีกหนึ่งหลัง ผมไม่อยากไปอยู่ที่โน้นเพราะผมอยากอยู่ที่บ้านของผม  มันก็มีเหงาบ้างดีนะที่มีเธอคนที่ผมพูดได้ทุกเรื่อง คนที่คอยรับฟัง....เพื่อนมีเยอะแล้วอยากได้เมียโว้ยยยยย

เกรย์ : ภาคิน เกรียติบวรสกุล

ผมชอบทุกอย่างในชีวิตผมตอนนี้มันเหมือนผมฝันไป เจอนางฟ้า...ไม่สิมารน้อยมากกว่า ผมมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้อยู่ใก้ลๆได้คุย ได้สัมผัส ได้คิดถึง บางครั้งผมก็คิดว่าสวรรค์คงรักผมมาก ที่ส่งเธอคนที่ใช่มาในเวลาที่ใช่ อย่างที่บอกผมคิดว่ามันเป็นความฝัน หากผมโดนปลุกให้ตื่นผมจะเป็นยังไงนะ ผมจะอยู่ได้ไหมนะถ้ามันจางหายไป

ทาม : รุจาภา สิริวัชรภัทร

ทำไมนะทั้งที่รู้ว่าเค้ารักใคร ทำไมนะทั้งที่รู้ว่าเค้าต้องการเธอมากขนาดไหน ทำไมเราทำร้ายตัวเองได้ขนาดนี้ บางครั้งที่เราทนอยู่ตรงนี้ก็ไม่ใช่เค้าไม่ปล่อยให้เราไป แต่เป็นเพราะเราบังคับใจตัวเองให้เดินไปจากเค้าไม่ได้ เค้าไม่เคยรั้งเพราะไม่เคยรักเลยต่างหากละ

Talke : ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ เพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรก อย่างน้อยมีคนกดเข้ามาอ่านเราก็ดีใจแล้ว ผิดพลาดตรงไหนขอภัยด้วยค่ะ คอมเม้นต์ ติ เตือน คุยกันได้น้าาาาา^^