ซาตานติดบ่วง

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่หมดสัญญาของไรท์ค่ะ

เลยเอามาแปะให้อ่านกันค่ะ ช่วงนี้ไรท์นั่งหัดเย็บเสื้อ อยู่ค่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลาปั่นนิยายเลยค่ะ แถมหนี้เยอะต้องปั่นนิยายเรื่องสั้นหาเงินด้วยค่ะ ขออภัยที่หายไปบ่อยๆ นะคะ พอดีต้องรีบหาเงินไปให้หนี้ค่ะ

บริบรรณ ชายหนุ่มที่มองเห็นนางมารเป็นนางฟ้า

จนต้องตกเป็นเหยื่อของแม่สาวสิบแปดมงกุฏ 

เขาต้องตามล่าอีกฝ่ายให้ได้

ปองขวัญ แม่สาวสิบแปดมงกุฎตัวร้าย 

เมื่อถูกจับได้ จึงต้องโดนส่งตัวให้กับตำรวจ

หลับสบายนักนะ เดี๋ยวจะปลุกให้ตื่นเอง ว่าแล้วมือใหญ่ก็เปิดน้ำฝักบัวฉีดลงไปที่ร่างบางซึ่งหลับตาอย่างไม่รู้สึกตัว ซ่า ...........

เพียงความเปียกแทรกซึมโดนผิวกาย ก็ทำให้ใบหน้านวลค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมกับดิ้นรนหลบให้พ้นสายน้ำที่อีกฝ่ายเปิดใส่อย่างไม่หยุด วงหน้าหวานสะบัดหลบแต่อีกฝ่ายก็ไม่ปิด จนหญิงสาวต้องใช้มือปัดสายฝักบัวในมือของเขาออกไป และตะโกนออกมาด้วยความโมโห

“เฮ้ย อะไรเนี่ย” นัยน์ตากลมลืมตาขึ้นมามองว่าใครกันบังอาจมาทำแบบนี้กับตนเอง แต่พอเห็นว่าตนเองอยู่ในห้องน้ำก็ทำหน้าตาตกใจและคิด ทำไมเรามาอยู่ที่นี่ได้เนี่ย บริบรรณที่เห็นอีกฝ่ายลุกขึ้นมาแล้วก็ถามด้วยน้ำเสียงเข้ม

“ไง ตื่นแล้วเหรอ ยัยจอมเจ้าเล่ห์”

“คุ คุณเป็นใครน่ะ และทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ได้” ปองขวัญถามออกไปทันที และบริบรรณก็ยิ้มตอบแบบหมิ่นๆกลับมา

“จำไม่ได้จริง ๆ น่ะเหรอดาร์ลิ้ง”

ชายหนุ่มเรียกเสียงหวาน แต่แววตากลับไม่สื่อตามน้ำเสียงเลย เมื่อปองขวัญได้ยินเสียงเขาก็พยายามจ้องหน้าเหมือนจะนึกให้ออกว่าเขาเป็นใคร ใบหน้านวลยื่นเข้าไปมองใกล้ ๆ โดยที่อีกฝ่ายก็ไม่หลบ เหมือนปล่อยให้เธอได้รำลึกเรื่องเมื่อหลายเดือนก่อน  สักพักหนึ่งปองขวัญก็ทำหน้านึกออกและร้องตะโกนในใจ เฮ้ย ตายแล้ว นี่มันอีตาบรรลัยที่เราหลอกเงินมานี่