MR.BASKETBALL [Mr. SET]

   

   

 MR. BASKETBALL 

โอตาคุ คำจำกัดความของฉัน ‘พุดตาน’ คนนี้ เพราะดันไปมีปัญหากับผอ.คนเก่า จึงถูกไล่ออกช่วงกลางเทอม โรงเรียนเดียวอ้าแขนต้อนรับดันเป็นโรงเรียนกีฬาที่เคยเป็นโรงเรียนชายล้วนมาก่อน

เข้ามาเรียนโดยมีสัดส่วนประชากรชายต่อนักเรียนหญิงเป็น 96:5 แล้วโรงเรียนยังบังคับ ‘ให้นักเรียนทุกคนเข้าชมรม’ แล้วไอ้ชมรมที่ว่าดันมีแต่ชมรมกีฬา!!

ความหวังเดียวจึงตกไปอยู่ที่ชมรมบาสเก็ตบอลที่มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าปลอดคน ปลอดการฝึกซ้อม ปลอดการแข่งขัน

ก็เพราะมันดันถูกอันธพาลยึดครองน่ะสิ!

“ออกไปจากที่นี่ซะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน”

ไอ้ผู้ชายหัวเดทร็อคประหลาดขู่ฉันที่ดันมาเห็นเขากำลังสูบบุหรี่ในห้องล็อคเกอร์ชมรม

“ฉะ..ฉันเป็นสมาชิกใหม่ของชมรมบาส...ค่ะ เรามาพยายามด้วยกันเพื่อผลักดันให้ฝันอันยิ่งใหญ่เป็นจริงกันเถอะค่ะ!”

โอเคตรงตามที่ซ้อมบทไว้เป๊ะ

“สมาชิกใหม่? แหกตาดูรอบๆที่นี่สิ เธอจะสร้างฝันอันยิ่งใหญ่อะไรได้?”

สภาพห้องชมรมที่ทั้งเลอะเทอะและเต็มไปด้วยรอยขีดเขียนกับกองขยะ แล้วยังมีกลิ่นบุหรี่อีก นั่นอะไรน่ะบนล็อคเกอร์นั่นไม่ได้เขียนไว้ว่า พ่อXXตายใช่มั้ย ฉันเข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่า!

“ชมรมที่สิ้นหวังแบบนี้น่ะเหรอที่เธออยากเข้า”

ฉันเองก็สิ้นหวังไม่ต่างกันนะ(โว๊ย!!)

พุดตาน เด็กสาว16 ผู้ห่วยกีฬาทุกชนิด

งานอดิเรกติดการ์ตูนและแคสเกมส์(บ้างเวลาว่างเว้นจากการ์ตูน)