ฤารักปาฏิหาริย์

ฤารักปาฏิหาริย์

...เพียงเสี้ยวเดียวที่พิศมอง

ฤทัยน้องก็หวามไหว

วงหน้าครามพิรี้พิไร

ยั่วดวงใจให้สั่นรัว...

ปราณชญา

เพราะหลุมมหัศจรรย์

ทำให้เธอถูกผลักเข้ามาในยุคของกรุงศรีฯ

...

เลอสวรรค์ไม่คาดคิดเลยว่า

เธอจะเดินทางข้ามกาลเวลาเหมือนในนิยายรัก

เมื่อก่อน เธอคิดฝันอยากเป็นมณีจันทร์

ที่เดินทางข้ามกาลเวลา

จนได้พบรักกับคุณหลวงหนุ่มผู้มากด้วยกิริยาวาจาและใบหน้าที่หล่อเหลา

หากก็เป็นเพียงแค่ความฝัน

เพราะอย่างไรนั้นทุกอย่างก็ไม่มีวันเป็นจริงขึ้นมาได้

ทว่า...

เมื่อเธอได้พบกับใครคนหนึ่ง

หญิงสาวที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับเธอราวกับเป็นฝาแฝด

แล้วเป็นคนที่ผลักเธอให้เข้าในหลุมมหัศจรรย์ที่พาเธอย้อนกาลเวลา

จนได้พบกับคุณพระรูปงามที่ตั้งแง่กับเธอเอาไว้ตั้งแต่ต้นว่า

'แม่หญิงกระไร กิริยาวาจาสามหาวเป็นที่สุด !'

                    "คุณพี่หล่อจังเลยเจ้าค่ะ น่าจะพาไปประกวดดัชชี่บอยด์นะเจ้าคะ?" เลอสวรรค์หัวเราะคิกคัก หากคนฟังกลับเลิกคิ้วสูง

                    "ดาชี่บอลกระไรของเจ้า?" คุณพระรามรงค์เงยหน้าถาม แววตาส่อประกายระยิบระยับ

                    "ดัชชี่บอยด์เจ้าค่ะ...ว่าตามข้านะเจ้าคะ ดัช-ชี่-บอยด์" เลอสวรรค์ค่อยๆ เน้นย้ำประโยคทีละคำ

                    "ภาษาฝาหรั่ง ข้าขี้คร้านจักพูด"

                    "แหม...คุณพี่ไม่เปิ๊ดสะก๊าดเลยนะเจ้าคะ" 

                    "อย่างไร...ข้าเป็นแบบนี้ เจ้าไม่ชอบเลยรึ" คนเป็นคุณพระเอ่ยถาม เสียงทุ้มละมุนละไมนั้นยังคงมีอิทธิพลอยู่ในหัวใจของเธอ

                    "ก็..ชอบเจ้าค่ะ..." เลอสวรรค์บอกยิ้มๆ

                    "ดี...ข้าเองก็ชอบเจ้าเหมือนกัน !"

---------------------------------------------------------

นวนิยายย้อนยุคที่จะทำให้หัวใจของนักอ่านทุกคนพองโต

เพิ่งแต่งเป็นครั้งแรก

คอมเมนต์เป็นกำลังให้กันด้วยนะขอรับ

รัก

ปราณชญา