โลกสีเทาของเด็กชายคนหนึ่ง

คำเตือน : ถึงผู้อ่านทุกๆท่าน เนื้อหาทั้งหมดนี้ไม่เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด รวมทั้งศาสนาที่ปรากฎในเนื้อเรื่อง และออกไปทางเนื้อหาที่มีความดาร์ค ผู้ใดไม่ชื่นชอบแต่อย่างใดโปรดกดออกได้ทันทีเลย แต่ถ้าท่านประสงค์ละก็ โปรดเพลิดเพลินไปกับนิยายเรื่องนี้ได้อย่างเต็มที่เลย!! ทั้งนี้ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านในการรับชมด้วย!!

“ส่วนตรงนี้เป็นบริเวณส่วนดอกไม้ครับ แต่ละดอกมีความหมายในตัวของในตัวของมัน หากท่านปรารถนาคำขอใดๆ ลองใช้ความหมายของดอกไม้มาใช้สิ เพียงท่านเด็ดมันขึ้นมา ท่านก็จะได้รับพรตามความหมายของดอกไม้นั้นๆ เชิญครับ” เสียงของชายผู้นำทางแสนใจดีคนนั้น นำทางมาบริเวณสวนดอกไม้หลากสี มีดอกไม้หลายชนิดสีสันมากมายจนลายตา ผู้ร่วมเดินทางมากมายต่างก็เข้าไปในสวนดอกไม้และตามหาดอกไม้ที่ตนชื่นชอบหรือไม่ก็ ตามหาความหมายของดอกไม้ที่ตนปรารถนา

“อ้อ...ใช่ อย่าเข้าไปเด็ดดอกไม้บริเวณนั้นนะครับ”

               ผมเองก็ลองเข้าไปในสวนดอกไม้เองบ้าง สีสันสวยสดของดอกไม้แต่ละดอกนั้นงดงามจริงๆ สวนดอกไม้นี่ช่างกว้างใหญ่จริงๆนั่นแหละ ผมเดินไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน มีทั้งดอกที่ผมรู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง แต่แล้วตาของผมก็สะดุดกับดอกไม้พุ่มหนึ่ง

               ดอกของมันเหมือนจะเป็นสีม่วงเข้มจนเกือบจะดำสนิท กลีบดอกที่มีหกกลีบนั้นดูเป็นมันวาว เกสรกลิ่นหอมนั้นดึงดูดผมเข้าไปในพุ่มไม้ดอกนั้นอย่างไม่ลังเล ดอกแต่ละดอกเรียงรายเสียจนน่ารัก ป้ายเล็กๆ ถูกเขียนบอกไว้ว่า “ลิลลี่สีดำ” เพราะอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมรู้สึกเหมือนผมอยากเด็ดมันขึ้นมามาก สายตาของผมไม่สามารถละออกไปจากกลีบสีดำนั่นได้เลย มันช่างสวยงาม ไม่อาจห้ามตัวเองได้เลย...

               ยังไงซะผมไม่มีคำปรารถนาใดๆอยู่แล้วผมเลยเด็ดดอก ‘ลิลลี่สีดำ’ ขึ้นมา กลีบสีม่วงที่เข้มจนแทบกลายเป็นสีดำสนิทนั่นมันวาวสะท้อนกับแสงอาทิตย์ 

               ดอกไม้ไม่กรีดร้อง ที่มันถูกเด็ดขึ้นมา

               ไม่มีเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดใดๆ

               ดอกสีม่วง หรือสีดำ? แต่สวยจังเลย

               ใช่...สวยมากๆเลยละ เพราะฉะนั้น..

               รับผิดชอบกับการเด็ดมันขึ้นมาด้วยล่ะ...

               ฮะๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ดิ้นรนเถอะ จงดิ้นรนซะเถอะกับ 'ดอกไม้แห่งความตาย' นั่น อย่างน้อยๆ ฉันก็เตือนนายแล้วนะ ฮะๆๆ โง่จังเลยนะ แต่ก็ดีแล้ว ฉันเองก็อยากเห็นนายถูกสาป ดิ้นรนซะ ดิ้นรนซะสิ ฝันร้ายที่น่ากลัวกว่านรกจะเกิดขึ้นแล้ว กลัวซะ กลัวซะสิ ฮ่าๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ 

               รอยยิ้มที่บิดเบี้ยวปรากฎขึ้นมาท่ามกลางความสงบ เสียงหัวเราะดังขึ้นก้องไปทั่วสวนดอกไม้ และทันใดนั้น ดอกไม้สีสันสวยสดเหล่านั้นต่างค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นสีที่ซีดเซียวลง ก่อนที่ต้นของมันค่อยๆแห้งเหี่ยวลงเรื่อยๆ พร้อมกับความมืดที่ค่อยๆแผ่ขยายปกคลุมแปลงดอกไม้ และทุกอย่างก็ดับมืดไป

theme from : Berlin?

thanks for reading everyone  

B
E
R
L
I
N
?