เหล่าCreepypastaกับฆาตกรหนุ่มสุดเย็นชา

บทนำ:

ยามกลางดึงในขนาดที่ฝยตกเทลงมาสู่พื้นดินเสียงของนํ้าที่กระทบกับพื้นทำให้รู้สึกพร่อนคลายลมเย็นๆที่พัดมาช่วยให้นอนหลับแต่....ไม่ใช่สำหรับเขาเสียงของรองเท้าที่กระทบกับบ่อนํ้าที่ฝนตกลงมาทำให้คนที่ตามมารู้ชายหนุ่มน้อยในเสื้อกันหนาวสีเทามีฮู้ดพร้อมกางเกงขายาวสีดำรองเท้าสีเทาพร้อมอีโม่งสีขาวมีรูปตากับรอยยิ้มสยองร่างบางวิ่งไปเรื่องๆผ่านหมู่บ้านเล็กๆที่ตอนกลางคืนที่เหมือนไม่มีใครอยู่เขาวิ่งไปเรื่อยๆพลางเสียงตำรวจที่ไล่หลังมา

ตำรวจ:หยุดเดียวนี่นะ!!//ตำรวจนายหนึ่งกล่าวออกมาพร้อมยิงปืนไล่หลังมา"...(ใครจะหยุดให้โง่ละ!).."ร่างบางกล่าวออกมาในใจก่อนที่เขาจะหยุดเดินแล้วมองซ้ายมองขาวพลางวิ่งเข้าไปในป่าทึบในขนาดที่เจาวิ่งเข้าไปเสียงของรถตำรวจและตำรวจก็ค่อยๆเงียบไปก่อนที่ร่างบางจะสะดุดกับก้อนหิน"!?!"ร่างของเขากลิ้งตกลงไปก่อนที่เขาจะไปชนกับต้นไม้"...จ..เจ็บ..."ร่างบางกล่าวออกมาพบางมองรอบๆเป็นป่าทึบที่มีแต่ต้นไม้สูงๆจนไม่คุ้นตา".(.ที่ไหน).."คำแรกที่พุดขึ้นมาในหัวของเขาคือที่ไหน?ที่นี้มันเป็นป่าที่มืดบวกกับฝนที่ตกลงมาทำให้รอบๆอากาศเย็นและชื้นเจาจะหาทางออกจากที่นี้ได้ไหมนะ?

.

.

.

.

.

คนเขียน:โย่วๆสวัสดีดีทุกทางที่เข้ามาอ่านหรือหลง(?)มาก็ตามนืยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผมถ้าพิมพ์หรือแต่งไม่ถูกใจต้องขอโทษด้วยนะครับบบบ