อ้อนสวาทคาสโนว่า
ถึงใครจะบอกว่า 'คาสโนว่าไม่มีวันตาย' แต่เธอนี่แหละจะเป็นคนปราบคาสโนว่าอย่างเขาเอง ...หัวใจที่เป็นเพียงก้อนเนื้อนุ่มๆหรือจะทนต่อลูกอ้อนได้ มารยาหญิงหมื่นพันเล่มเกวียนคร่าผู้ชายมานักต่อนักแล้ว
ผู้เข้าชมรวม
2,198
ผู้เข้าชมเดือนนี้
55
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เข้าใจแล้วใช่ไหมนายซัน
ว่านายต้องคอยดูแลฉัน ตามใจฉัน ห้ามขัดใจฉัน” เด็กหญิงคีตาหันมาเอ่ยวาจาอย่างถือดี
ดวงตาฉายแววเยาะเย้ยอย่างผู้ชนะ
“ฝันไปเถอะ! ...ยัยคีย์บ้า แบร่ๆๆๆ ” จบคำร่างโปร่งของเด็กชายศรัณย์ก็ดีดตัวออกจากโซฟาโกยแนบหนีหายไปทันทีไม่รีรอฟังความใดๆ
“นายซัน!! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ... นายกล้าดียังไงวิ่งหนีฉันแบบนี้ ฮึ่ย! คอยดูนะ...โตขึ้น ถ้าฉันทำให้นายมาสยบแทบเท้าฉัน... ขอฉันแต่งงานไม่ได้
อย่ามาเรียกฉันว่าคีตา” เด็กหญิงคีตาได้แต่ตะโกนอย่างขัดใจตามหลังเด็กชายศรัณย์ไปด้วยไม่อาจทำอะไรได้
**********************************************************
“ซะ...ซัน อย่า... ”
คีตาพยายามเปล่งเสียงห้ามเมื่อกลีบปากนุ่มนิ่มเป็นอิสระ
แต่เสียงที่ผ่านลอดริมฝีปากออกมามันกระท่อนกระแท่นเต็มที
มือน้อยพยายามปัดป่ายผลักไสจมูกโด่งและริมฝีปากร้อนที่จรดจุมพิตหวามไหวซุกไซ้ตรงซอกคอ
แต่ก็ต้องดึงมือหนีเพราะริมฝีปากร้อนเปลี่ยนเป้าหมายมาขบเม้มดึงดูดปลายนิ้วเรียวแทน
“ทำไมล่ะครับ
คนรักกันเขาก็ทำอย่างนี้กันทั้งนั้น”
ศรัณย์หยุดการกระทำเมื่อได้ยินคำเว้าวอนราวจะขาดใจของคนในอ้อมกอดเสียงหวานที่ออกสั่นพร่ายามเอ่ยคำยับยั้งเขาช่วยดึงสติที่กระเจิดกระเจิงให้กลับมา
แม้ว่าภายในกายยังปั่นป่วนความหวามไหวยังก่อกวนไปทั่วกาย
“ศรัณย์”
“เอาล่ะไปนอนเถอะ
วันนี้เราสนุกกันมากพอแล้วล่ะคีตา แต่ถ้าอยากให้ฉันสาธิตมากกว่านี้
รอให้เธอเป็นกุลสตรีมากกว่านี้แล้วกันนะ”
จบคำลำแขนแข็งแรงที่โอบกอดร่างระหงแนบแน่นก็คลายออกแม้จะไม่ถึงกับปล่อยร่างบางในทันทีแต่ทว่าด้วยเจ้าของไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว
เมื่อหลุดพ้นจากวงแขนร่างนั้นก็ซวนเซเกือบล้มแต่มือเรียวยาวของเจ้าของนามศรัณย์ที่รักก็คว้าเอาไว้ได้ทัน
“ฝันดีนะครับคีตาที่รัก”
ศรัณย์ยื่นหน้าเข้าไปกล่าวอำลาใกล้ๆ ใบหน้างาม
ก่อนขยับตัวเลี่ยงออกจากห้องสมุดไปทิ้งให้เจ้าของนามคีตาที่รักมองตามอย่างมึนงง
ผลงานอื่นๆ ของ รินวรส นางแมว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รินวรส นางแมว
ความคิดเห็น