ราชองครักษ์

หยูฮัว

"ทำไมเจ้าต้องตามติดข้าตลอดแบบนี้นะ เพราะเจ้าแท้ๆเลย ข้าถึงได้อดออกไปเที่ยวเล่นด้านนอก ถ้าเจ้าไม่ไปฟ้องท่านลุงจินนะ ข้าคงได้ออกไปเที่ยวไหนต่อไหนนานแล้ว เชอะ คอยดูนะ ข้าจะไปฟ้องพี่ใหญ่ว่าเจ้ารังแกข้า!"

"แต่ทำไมกันนะ ข้ากลับรู้สึกใจเต้นแรงทุกครั้งที่รู้ว่าเจ้าคอยเป็นห่วงข้า ทำไมกันนะ ข้าถึงได้รู้สึกน้อยใจที่เจ้ามักจะยิ้มแบบนั้นให้พี่รอง ข้าเองก็อยากให้เจ้ายิ้มแบบนั้นให้ข้าเหมือนกันนะ"

อิงเฟย

"องค์หญิง ที่ข้าทำไปทั้งหมดก็เพื่อท่าน นอกเขตราชวังนั้นอันตรายมากมาย แม้ท่านจะมีวรยุทธ์ แต่ท่านก็ไม่ควนออกไปข้างนอกตามลำพัง โปรดเข้าใจข้าด้วย ข้าเป็นห่วงท่าน ข้ารู้ว่าท่านอึดอัด แต่หน้าที่ยองข้าคือการปกป้ององค์หญิง"

"ในใจของข้ามีท่านเพียงคนเดียว ข้าได้แต่เฝ้าหวังว่าซักวันข้าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับท่าน แต่ตัวข้ารู้ดี ท่านเป็นดั่งหงส์ ส่วนข้าเป็นเพียงหนอนแมลงไม่คู้ควรกับท่าน แต่ข้าอยากปกป้องท่านไปจนถึงวินาทีสุดท้าย"