แค้นรักเอวาลิน

แค้นรักเอวาลิน

ภวิช หรือ ขุน อายุ 30 ปี

เอวาลิน หรือ หลิน อายุ 20 ปี

“เธอทำให้ชีวิตฉันไม่เป็นสุข” 

เขากัดฟันพูด ส่งสายตาโกรธจัดมายังเธอ หากเอวาลินไม่สนใจเรื่องของใครทั้งนั้น สิ่งที่เธอตั้งใจวันนี้ก็คือต้องพาภวิชไปหาเกวลิน

“พี่ขุนคะ ไปหาพี่หมิงได้ไหม หลินขอร้องค่ะ...แค่ครั้งเดียว” 

เอวาลินยกมือไหว้ทั้งน้ำตา อ้อนวอนขอให้คนใจร้ายไปหาพี่สาวของเธอแต่...

“เราไม่ได้เป็นญาติโกโหติกากัน เพราะฉะนั้นอย่ามาเสือกเรียกฉันว่าพี่ แล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาเรียกชื่อเล่นฉันด้วย!” เอวาลินหน้าชาที่ถูกตอกกลับมาด้วยวาจาเผ็ดร้อน ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างชัดเจน

“ฉันอยากให้คุณไปหาพี่หมิง” เธอย้ำธุระอีกครั้ง

“ฉันไม่ไป! ถามจริงเถอะ เธอเป็นบ้าอะไรถึงเที่ยวระรานฉันไม่เลิก แล้วนี่บอกอะไรมายไปบ้าง รู้ไหมว่าฉันกับเขาต้องเลิกกันเพราะปากไม่มีหูรูดของเธอ”

“มายไหนฉันไม่รู้จัก? ไปเถอะนะคะ ช่วยไปหาพี่หมิงกับฉันสักครั้ง” เอวาลินยังไม่สนใจเรื่องใดๆ นอกจากต้องการพาภวิชไปหาเกลินให้จนได้ หากชายหนุ่มนึกหมั่นไส้แววตาอ้อนวอนคู่นั้น

“กราบเท้าฉันสิ ถ้าก้มหัวให้ฉันอาจจะยอมไปหาพี่ของเธอก็ได้” เอวาลินนั่งคุกเข่าบนพื้นหินกรวดอย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นเรื่องของเกวลินเธอแทบไม่ต้องคิดอะไรด้วยซ้ำ ใบหน้าสวยหม่นหมองนองไปด้วยธารน้ำตา กำสองมือแน่นชั่วอึดใจก่อนจะค่อยๆ ยกมันตั้งพนมแล้วก้มกราบลงแทบเท้าร่างสูง

ภวิชกระตุกยิ้มยามมองแผ่นหลังบางก้มอยู่แทบเท้าเขา ก้าวถอยหลังออกมาเล็กน้อยก่อนย่อตัวลงเสมออีกฝ่าย เอวาลินค่อยๆ เงยหน้าสบตาเขาก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเครือสั่น

“แค่ครั้งเดียวค่ะ ฮึกๆ ไปหาพี่หมิงเถอะนะคะ พี่เขารอคุณอยู่” หากน้ำตาของเธอคือสีสันในชีวิตของชายหนุ่ม เขายิ้มหวานยื่นมือเช็ดน้ำตาให้อีกฝ่ายก่อนจะลูบไล้ฝ่ามือร้อนลงมายังลำคอระหง

“นอนกับฉันสิ แล้วฉันจะยอมไปหาหมิง” เชยคางเรียวขึ้นสบตาด้วยสีหน้าแห่งความต้องการ และวินาทีนั้นเองทำให้เอวาลินถอดใจที่จะพาผู้ชายคนนี้ไปหาเกวลิน เขาไม่มีค่าพอที่จะได้เจอพี่สาวของเธออีกแล้ว 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ มีวางจำหน่ายเฉพาะอีบุ๊คเท่านั้นค่ะ แล้วพบกันเร็วๆ นี้จ้า