ฤาเวนไตยพิโรธ

ฤาเวนไตยพิโรธ

                         ฤาแรกพบจบสิ้นสุดสิเน่หา                          ดังมนตราเมฆหมอกโกลาหล

                         บิดเบือนบังฤทัยคล้ายต้องมนต์                              ให้สับสนในเหตุยุวดี

                         ด้วยบิดาบังเกิดเกล้าถึงคราวเคราะห์             ยากสะเดาะกลอนหลุดมิอาจหนี

                          บังอาจก้าวย่างล้ำในปฐพี                                    แดนปักษีพญาครุฑรุดโทษทัน

                                   จักยื้อยุดฉุดลากมันให้สาสม                        ตัวโง่งมแดนมนุษย์สุดเย้ยหยัน

                         ลำพองตนว่าเก่งกล้าหาญประชัน                           จักสับมันหั่นหมื่นชิ้นโปรยสาคร

                                   ได้ฟังคำปรารภพญาครุฑ                           มิอาจหลุดพ้นหนีดังถูกปักศร       

                         ตัวก็สั่นงันงกเงิ่นขออุทร                                      ให้จากจรกลับไปหาแก้วตาตน

                                   นายพรานเฒ่าคุกเข่าลงพร้อมหมอบกราบ       เอนตัวราบหวังคำขอให้เกิดผล     

                         ต้องมอดม้วยมรณาในบัดดล                                 มิห่วงตนแต่ห่วงยอดกัลยาณี

                                   จึงอาจหาญทูลขอคำสั่งเสีย                        ถึงลูกเมียในเมืองพาราณสี

                         มิต้องห่วงมิต้องหาเถ้าธุลี                                    ดรุณีลูกรักจงเชื่อบิดา     

                                   สิ้นสุดเสียงสั่งเสียคำสุดท้าย                       ร่างสลายกายละเอียดยากจักหา

                         พญาครุฑลงทัณฑ์ฟาดลงมา                                 ส่งสายฟ้าฟาดฟัดจบลงพลัน

                                   คำเอื้อนเอ่ยของมนุษย์ผู้โง่เขลา                    น้ำหนักเบาส่งไม่ถึงหูสวรรค์

                         ปล่อยผ่านเลยเหมือนมิมีสิ่งสำคัญ                          จวบจวนวันเวลาผ่านกว่าสิบปี

                                   จากดรุณีแรกแย้มเริ่มเข้าสู่                         ยอดพธูแม่หญิงงามสมศักดิ์ศรี

                         ความขาดเขลาในวันวานล้วนไม่มี                           ครุฑปักษีข้าและเจ้าถึงคราวทวงคืน....

ปราชญา ผู้ประพันธ์

08/01/61

เปิดเรื่อง 8/1/61 - ...

คำชี้แจง

1. นิยายเรื่องนี้มิมีส่วนเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ใดๆมิมีเจตนาคัดลอกตัดแปลงผลงานผู้ใด ผู้แต่งได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนสนิทที่ยุยงส่งเสริมให้มาเปิดเรื่องไว้เพราะนางชอบแนวนี้ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่แต่งแนวนี้จริงหากมีข้อผิดพลาดคำผิดหรือดำเนินเนื้อเรื่องไม่ราบรื่นอย่างไรเขียนติชมแนะนำกันได้ค่ะน้อมรับทุกข้อความเสมอ 

2. อย่างที่บอกไปว่าผู้แต่งเขียนแนวนี้ครั้งแรกและประสบการณ์น้อยมากเด้อ ดังนั้นอาจจะลงไม่สม่ำเสมออย่างไรอีกสองเรื่องที่แต่งก็ยังไม่จบดังนั้น จึงไม่แน่ใจว่าจะอัพสม่ำเสมอได้ไหม จริงๆตั้งใจว่าปีนี้จะแต่งให้จบทั้งหมด ซึ่งสัญญาว่าจะพยายามค่ะ 

3. เราแต่งนิยายเป็นงานอดิเรกนะคะ และเป็นการคลายเครียดด้วย อาจจะมีบางช่วงนึกครึกมาบ่อย หรือบางช่วงหายไปนานๆ อย่าเพิ่งเบื่อกัน เราเข้าใจเพราะเราก็เป็นคนอ่านและก็การอ่านนี่แหละทำให้เราหลงไปไม่ได้มาแต่งฮ่าๆ แต่จะพยายามมาแต่งค่ะ 

4. เราแต่งสดนะคะไม่มีต้นฉบันนะคะ มาเมื่อไรเมื่อนั้นคือหมดหน้าตักค่ะ

ปล.สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด สวัสดีปีใหม่2561ทุกคนนะคะ ขอให้เป็นปีแห่งการเริ่มต้นที่ดี และมีสติทุการกระทำนะคะ