ปั่งง!! เสียงปืนดังกึ่งก้องไปทั่วบริเวณที่เงียบสงบ
ฟุ่บบ อั่กก ''ปล่อยกูเถอะเม.. กูขอร้อง'' เสียงร่างสูงร้องโอดครวญร้องขอชีวิต
''หึ.. ถ้ามึงไม่ตาย กูก็จะทำให้มึงใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็นเเบบกู!!''
''กูขอร้องล่ะ ถ้ามึงจะฆ่ากูก็ฆ่า กูเตรียมใจไว้เเล้ว เเต่ขอร้องอย่าไปทำพวกเขาเลย
มาลงที่กูคนเดียว ถ้าครอบครัวกูทำอะไรให้มึงโกรธ กูขอโท----''
''หุบปาก!!'' ชายหนุ่มตะโกนขึ้นเมื่ออีกฝ่ายกำลังจะทำให้ตัวเองโมโห
''มึงทำให้ครอบครัวกูพัง ชีวิตกูต้องมืดมิดดำดิ่งก็เพราะมึง เพราะครอบครัวของมึง!!
ปั่งง!''
ชายหนุ่มเกิดสติเเตกขึ้นเเละควบคุมตัวเองไม่อยู่จนลั่นไกปืนยิ่งไปที่อีกฝ่าย
จนอีกฝ่ายกระอั่กเลือด
''มึง เพราะมึง.. เป็นเพราะมึง!!!! ไอซ์ถึงทิ้งกูไป!!!!! อ๊ากกกกกกกกกก''
ชายหนุ่มควบควมคุมสติตัวเองไม่อยู่จนการ์ดที่ยืนอยู่ต้องควบคุมตัวเจ้านายตัวเอง
ขึ้นรถไป เเละทิ้งให้ร่างของชายคนหนึ่งที่ถูกยิงเสียชีวิตอยู่ที่โรงงานร้าง
''รอกูก่อนเถอะ ทิศติยพงศ์ กูจะไม่ยอมให้ครอบครัวของกูต้องตายอย่างสูญเปล่า
ถึงเเม้ว่าจะเเลกด้วยชีวิตของกูก็ตาม''
---
อิมเมจเฮียเเก เฮียเเกชื่อไรน้าาา ลืมมง่ะ ลองเข้าไปอ่านดูละกัน งิงิ
---
เซย์ฮายย สวัสดีคับผมม นี่เป็นนิยายเรื่องเเรกที่ไรท์เเต่งเเนวดาร์กๆ
ถ้ามีตอนไหนหรือตรงส่วนไหนที่ไม่เข้าใจหรืองุนงง
ก็ติดชมกันมาได้เลย นะคับผม
ถ้าชอบก็อย่าลืมฝากความอิน ความฟิน ให้เพื่อนๆกันด้วย
ไรท์ชื่อ น้ำตาล นะจ้าา เป็นนักเขียนมือใหม่ เเละก็เคยเเต่งนิยายใน ธัญวลัย
เเต่ก็เเต่งไม่จบหรอก ฮ่าๆ เเต่ครั้งนี้จะลองพยายามดูอีกรอบ!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น