กุหลาบไร้ใจ

              

                     

                      

                         

    (ลิลลี่)  รมิตา   เกรย์เฮน

                         นี่ ไม่ใช่นิยายภาคต่อนะครับ แต่เป็นเรื่องแยกของคาร์ลเตอร์ มือขวาและคนสนิทของฮันส์  เยเกเนอร์ ผู้ชายสไตล์หุ่นยนต์

แม้ไม่ใช่คนมีอำนาจ แต่ด้วยฐานะมือขวาและเพื่อนสนิทของฮันส์ เยเกเนอร์ ซ้ำยังทำให้ใครต่อใครเหม็นขี้หน้าไปทั่ว นั่นย่อมทำให้ชื่อของ คาร์ลเตอร์  ดีนส์ โรดรีเกซ ถูกแปะไว้ในบัญชีดำ ของคนที่ควรถูกกำจัด คนล่าสุด ซ้ำยังมีค่าหัวมูลค่ามหาศาล ถึงกระนั้นก็ยังไม่มีใครทำอะไรเขาได้เพราะนักฆ่าแต่ละรายถูกเขาตลบหลังเก็บเสียก่อน ไม่เว้นแม้แต่เธอ...

เพราะต้องตอบแทนผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมา มือปืนสาวผู้มีอาชีพโปรแกรมเมอร์บังหน้าอย่าง รมิตา เกรย์เฮน จึงตัดสินใจบินข้ามน้ำข้ามทะเลจากแมนฮันตันมายังเมืองไทยเพื่อ รับงานสุดหินนี้ อย่างการปลอมตัวเข้ามาเป็นพนักงานของเยเกเนอร์ เพื่อเอาชีวิตผู้ชายแสนอันตรายอย่าง คาร์ลเตอร์ โดยที่ไม่รู้ว่าเธอจะเก็บเขาได้หรือโดนเขาเก็บก่อนกันแน่....เมื่อเขาไม่ใช่แค่ร้าย แต่ยังอันตรายต่อตัวและหัวใจเธอที่สุด

คาร์ลเตอร์  ดีนส์ โรดรีเกซ

ความชิดใกล้จากอันตรายรอบๆด้านผลักดันให้ทั้งคู่เปลี่ยนสถานะจากศัตรูเป็นคู่หู 

เมื่อความเกลียดเริ่มเปลี่ยนเป็นความรัก

เขาจะละลายน้ำแข็งและทลายกำแพงในหัวใจเธอได้ไหม

เมื่อในสายตาของรมิตา คาร์ลเตอร์คือผู้ชายไร้หัวใจ ในขณะที่เธอยังยึดติดกับอดีตอันเลวร้ายที่ฝังใจจากลูกพี่ลูกน้องในวัยเด็ก!

Preview 1

     "คุณ..จะทำอะไร?" รมิตาถามเสียงเครียดพยายามไม่ตื่นตระหนกแม้อีกฝ่ายจะตรึงเธอไว้บนเตียงพร้อมมองสำรวจ 

     "ค้นตัว"  เขาตอบสั้นๆ จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติการค้นตัวผู้ร้ายหน้าหวานตรงหน้า อย่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่ง....

Preview 2

               "ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า" รมิตาบอกเขาเสียงเคร่ง ขณะมองชายหนุ่มตรงหน้าสลับกับเสื้อผ้าชุดใหม่ในมือ 

               "ก็เปลี่ยนซิ" 

               คำตอบแสนเฉยเมยพร้อมกิริยายืนมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งไม่มีท่าทีจะขยับตัวไปไหนของเขาทำเอารมิตาแทบปรี๊ดแตก

                "จะให้ฉันเปลี่ยนได้ยังไง ในเมื่อคุณยืนจ้องฉันอยู่แบบนี้"

            "ก็คิดซะว่าผมไม่อยู่ตรงนี้ก็ได้ เปลี่ยนๆไปถอะไม่เป็นไรหรอกผมไม่ถือ"

               "แต่ฉันถือ" รมิตากระชากเสียง ก่อนจะยื่นคำขาดรู้สึกว่าอารมณ์ของเธอกำลังเดือดปุดๆเหมือนน้ำร้อนในกา "ออกไปรอข้างนอกเลยถ้าฉันไม่เรียกคุณก็ห้ามเข้ามาในนี้เด็ดขาด"

               "กระท่อมนี่เล็กนิดเดียวคุณยังจะให้ผมออกไปไหนอีก ไม่เห็นรึไงว่าข้างนอกฝนตก"

               "แค่ไม่กี่นาทีเอง"

           "แต่ผมกลัวหนาว ที่นี่ไม่มีหมอแถมเรือออกจากเกาะก็ต้องรออีกตั้งสองอาทิต์เกิดผมเป็นอะไรขึ้นมาคุณจะทำไง ผมเป็นผู้ชายบอบบางคุณก็รู้"

           ตอแหล รมิตาอยากจะกระแทกคำนี้ด่าใส่หน้าเขานัก นี่พ่อไปบ้าไปแล้วรึไงถึงได้ส่งให้เธอมาอยู่กับผู้ชายโรคจิตซ้ำยังหน้าด้านหน้าทนคนนี้ หญิงสาวสูดลมหายใจระงับอารมณ์โมโหที่กำลังจะประทุก่อนจะขึ้นเสียงสั่งเขาอย่างหมดความอดทน

               "งั้นหันหลังไป ถ้าฉันรู้ว่าคุณแอบมองละก็ฉันควักลูกตาคุณแน่!"

                        ไม่ต้องตกใจหากคุณหาคำว่าสุภาพบุรุษจากพระเอกเรื่องนี้ไม่ได้ 

รมิตา คือผู้หญิงเย็นชา ส่วนคาร์ลเตอร์ คือ ผู้ชายหน้าด้าน