Please!! อย่าหยุดรักผม

You can close your eyes to things you don’t want to see, but you can’t close your heart to things you don’t want to feel.

คุณสามารถหลับตาเพื่อไม่ให้มองเห็นในสิ่งที่ไม่อยากเห็นได้ แต่ไม่อาจปิดกั้นหัวใจของตัวเองไม่ให้รู้สึกในสิ่งที่รู้สึกได้

ธันวา

เบียร์

“เบียร์...ธันขอโทษเบียร์กลับมารักกันเหมือนเดิมได้ไหม” หยดน้ำตาไหลออกมาจากนัยน์ตาของคนที่เคยทำให้ผมเสียใจมา

    “ทำไมผมต้องทำตามที่คุณสั่งครับ”ผมตอบเขาไปโดยมองคนที่กำลังร้องไห้ตรงหน้าของผมอย่างไม่สบอารมณ์

       “เบียร์ไม่รักธันแล้วใช่ไหม”ร่างสูงตรงหน้าถามออกมาทั้งๆที่น้ำตายังคงไหลออกมาเต็มไปหมด เขาพยายามจะกอดผมแต่ผมผลักเขาออกให้ไปห่างๆจากตัวผม ซึ่งทำให้เขาเซล้มไปที่พื้น และเขาก็พึมพำบางอย่างออกมา

      “เบียร์เกลียดพี่...เบียร์ไม่ต้องการพี่แล้วใช่ไหม...พี่ขอโทษ...ขอโทษ พี่รักเบียร์นะ ธันขอร้องเบียร์กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมได้ไหม นะ ”คนที่ร้องไห้กอดขาผมไว้เพื่อยึดไม่ให้ผมจะไปไหน

สวัสดีค่ะ เราพึ่งลองแต่งนิดยายนะคะชอบไม่ชอบก็ช่วยกันกดไลค์,คอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

****นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชายและภาพเป็นเพียงอิมเมจของตัวละครเท่านั้น