รักสิคะ.. คุณพี่สาวที่รัก (Yuri)

"พี่รักเรานะ..
ไม่ว่าจะตอนที่พี่เป็นคนดีหรือเป็นปีศาจ
พี่ก็รักเรานะ"

เธอดิ้นฉันยื้อ เธอหนีฉันฉุด เธอจะลุก ฉันจับเธอกด ตวัดรัดรอบข้อมือทั้งสองของเธอแน่นและจับแนบกับเตียงจนจมฟูกนอน

"รุนแรงไปแล้วนะคะ พี่สาวจะข่มขืนน้องรึยังไง" หน้าสวยส่งสายตาตัดพ้อ

ฉันถอนใจด้วยความรู้สึกขัดใจ "ถ้าเราไม่ยอม พี่ก็คงต้องข่มขืนเราจริงๆ แล้วล่ะ"

ร่างบางเหวอทันที

          "เลือกเอานะ เราอยากได้แบบเบาๆ นุ่มนวลชวนประทับใจ หรืออยากได้ความประทับใจแบบซาดิสม์"

จู่ๆ ร่างเล็กบางก็ลุกพรวดขึ้นยืน

เสื้อผ้าเครื่องประดับถูกร่างขาวปลดเปลื้องออกจากตัวทีละชิ้นๆ จนกระทั่งเธอเหลือแค่ชุดชั้นในตัวบางสีขาว

ร่างเล็กบางซ่อนรูปกว่าที่คิด ทรวดทรงของเธอช่างทรยศกับอายุเธอจริงๆ

เรียวขางาม ร่างระหง ผิวขาวสด ขนาดว่าเอาดอกกุหลาบตัดใหม่ๆ ตอนเช้ามาเทียบกัน ดอกกุหลาบก็คงจะไร้เสน่ห์ไปเลย

เธอดูดีไปหมด ตั้งแต่ปลายเท้าสีชมพูอ่อน ไล่ขึ้นมา จนกระทั่งถึงเส้นผมอ่อนสลวยที่ไม่ต่างจากใยไหม

ฉันได้แต่ตะลึงมองร่างแทบเปลือยตรงหน้า

อึ้งจนร่างกายแข็งทื่อขยับตัวไม่ได้

ฉันเป็นผู้หญิงเหมือนเธอ มองเธอแล้วยังอดใจเต้นไม่ได้

แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัวเลยว่าฉันกำลังเขินแค่ไหน

นัยน์ตาสีน้ำผึ้งใสของเธอมองฉันด้วยแววใสซื่อ ก่อนที่ใบหน้าขาวบางจะค่อยๆ คลี่ยิ้มน่ารัก ตามมาด้วยเสียงเล็กหวานของเธอเอ่ยถามฉันเบาๆ

     "พี่สาวคะ.. อาบน้ำด้วยกันมั้ยคะ"

เธอชื่อแก้มใส

เธอเป็นผู้หญิงแปลก

เธอสว่างไสวเปล่งประกาย แต่ก็ทำให้ฉันมืดมนได้ในทันทีเมื่อถูกเธอเมินใส่

ร่างเธอเย็นเฉียบในบางเวลาที่ฉันจับสัมผัส แต่เธอกลับทำให้ใจฉันรุ่มร้อนแทบตลอดเวลาโดยที่เธอไม่จำเป็นต้องแตะต้องฉันสักนิด

นัยน์ตาเธอโตใส แต่เธอทำให้สายตาฉันเล็กลง เพราะฉันไม่อาจมองใครอื่นได้อีก นอกจากเธอคนเดียว..

เธออ่อนหวานบอบบาง แต่แปลก.. ฉันรู้สึกว่าเธอมีอำนาจเหนือฉันยังไงไม่รู้

ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้

     แต่ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน


แนะนำไลค์เฟสบุ้คเพจ นางมารยูคาริ
ไว้ติดตามวันอัพนิยายค่ะ จิ้มมม..