รักนี้ใครรักฉัน

เรื่อง...หวานเย็นวัยรุ่น

ตอน..เด็กใหม่++++++

สวัสดีเราชื่อ น้ำฝน เราเป็นแค่ผู้หญิงขี้เหร่คนหนึ่งบนโลกใบนี้ เป็นแค่เด็กลูกคนจนไม่เคยคิดว่าเรื่องความรักจะมาเกิดขึ้นกับเรา......>>มาฟังกันเรย<<

.....เราได้มาศึกษาต่อที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง......

  “หื้อๆๆโรงเรียนใหม่วันแรกเราจะเจอเพื่อนแบบไหนน่ะ...อยากกลับไปเรียนที่เดิมไม่อยากจบเรย”

จู่ๆก็มีคนๆหนึ่งเดินมาสะกดเรา

   “เทอๆเด็กใหม่หรา??”

คนอะไรหล่อมากกกกกกกกกกก

   “ชะๆใช่..มีไรป่าว??”

   “อ่อออป่าวหรอกเห็นหน้าไม่คุ้นเรยมาถามเชย..”

   “อืม”

   “ว่าแต่เทอเรียนมอ.ไร??อ่ะ”

ถามแบบนี้เราเริ่มคิดแร้วน่ะ!!

    “เห้ยเราถามเชยๆเราไม่ได้คิดไรเราถามเพราะเพื่อจะไปทางเดียวกันจะได้เดินไปพร้อมกันไงเทอเองก็เด็กใหม่ยังไม่รุ้ทางนิ!!”

>>เอาสะเราความหวังสะลายT-T<<

    “อ่อออเราอยุ่มอ.4/2”

    “เห้ย!!ห้องเดียวกับเราเรยนิป่ะไปด้วยกัน”

    “เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆเรายังไม่รุ้จักชื่อนายเรยขอรุ้จักก่อนได้ป่ะ??”

    “อ่ออเราชื่อ ตอม แร้วเทออ่ะชื่อไร?”

    “เราชื่อ น้ำฝน น่ะยินดีที่ได้รู้จัก><”

    “เราไปกันเถอะจะสายเอาเดี๋ยวไม่ทันเช็คชื่อ”

จากนั้นตอมก็จับมือเราแร้ววิ่งไปพร้อมๆกันช่วงเวลานั้นเหมื่อนเราเป็นนางเอกละครเรย!! เห้ยยยยไม่ได้อย่าแอบชอบตอมเชียวว..ดึงสติสิน้ำฝนตอมหล่อจะตายดูตัวเองก่อนสิ.......

 >>>ถึงห้องเรียน<<<

ตอมจับมือเรายังไม่ปล่อย...>< จนเพื่อนตอมแซว

   “เห้ยยย!!ตอมจับมือใครมาอ่ะ”

ตอมตกใจแร้วรีบปล่อยมือเรา เราก็เขิลมากกกก><

   “อ่อ เด็กใหม่อ่ะ”

   “ชื่อไรว่ะ? ห้องเราหรา!!”

   “เออห้องเราชื่อ น้ำฝน”

   “สวัสดีน้ำฝน...”

เพื่อนตอมส่งสายตายิ้มหวานมาใส่เรา....เราก็ทำอะไรไม่ถูกแต่แต่ยิ้มกลับ

   “จ้ะ++”

  “แร้วน้ำฝนมีที่นั่งยังอ่ะ..นั่งกะเราไม?”

  “น้ำฝนมีที่นั่งแร้วมึง น้ำฝนจะนั่งกับกู!!”

ตอมให้เรานั่งกับตอมหรา อุ้ย...ดีใจอ่ะเขิลแป๊บๆๆๆๆ

   “เออ”

>>เสียงอ๊อดดัง<<

  “เห้ยพวกมึงครูมาแร้ว...”

ทุกคนต่างรีบกลับเข้าที่......................

  “นักเรียนเคารพ”

  “สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ คุณครู”

  “นักเรียนนั่งได้ครูจะเช็คชื่อน่ะ”

  “ครับ/ค่ะ”

  “อัมรินทร์”

ตอมยกมือขึ้นแร้วพูด

  “มาครับ!!”

ตอมชื่อ “อัมรินทร์” หราชื่อคล้องกับเราเรย++ มโนว่าเป็นเนื้อคู่อีกแหละกู...

  “นรินทร์”

  “มาค่ะ”

เพื่อนทั้งห้องหันมามองที่เรากับตอมแร้วแซวว่า

  “ยังไงๆชื่อคล้องกันนั่งด้วยกันแอบชอบกันป่ะนิ..”

อร้ายยยยย++อยากพูดความจริงสิแกร่ แอบรักข้างเดียวมากกว่า

  “นักเรียนเงียบ..เทอเด็กใหม่ใช่ไม?”

  “ใช่..ค่ะครู”

  “นั่งลงได้”

  “ขอบคุณค่ะครู”

  “นักเรียนวันนี้วันเปิดเทอมวันแรกใครที่เป็นนักเรียนเก่าก็ช่วยดูแลนักเรียนใหม่ด้วย เข้าใจไม?”

   “ค่ะ/ครับ”

>>เสียงอ๊อดดัง<<

   “น้ำฝน..”

   “ห้ะๆมีอะไรหราตอม!!”

   “มีเฟสป่ะ?”

อร้ายยยยยย++ ตอมขอเฟส...

   “มี..ทำไม?”

   “อ่อเราแค่จะเอาเฟสน้ำฝนไว้คุยปรึกษาการบ้านอ่ะ...ขอหน่อยดิ!!”

ทำเสียงอ้อนทำไมเราจะละลายแร้ว...

    “ได้ป่ะ!! น่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

    “อืม..ก็ได้ ชื่อเฟส น้ำฝน.”

    “แต้งกิ๊วครัชชชช”

    “ป่ะน้ำฝนไปเรียนกัน”

    “ว่าแต่เรียนวิชาไปอ่ะ”

    “วิชา คณิตศาสตร์”

คณิตศาสตร์หราๆๆๆ หื้ออออเรายิ่งโง่

    “ตอมนายช่วยๆเราหน่อยน่ะเราโง่วิชานี้อ่ะ”

    “โอเคร”

>>ผ่านไปครึ่งชั่วโมง<<

เราเริ่มง่วงและเริ่มหิว..เราดึงหนังตาขึ้นเพื่อไม่ให้หลับจู่ๆก็มีเสียง

   “ฮะฮ่าๆๆ”

เราหันหน้าตามไปตามเสียง

>>ตอมหัวเราะเราแร้วยิ้มน่ารักดีจัง<<

   “ขำไรตอม”

   “ก็น้ำฝนดินั่งจับหนังตาขึ้น”

   “มันน่าขำตรงไหน..ก็เราพยายามทำให้ตัวเองไม่หลับนิ”

   “จ้ะๆๆๆไม่ขำแหละ”

++เสียงอ๊อดดังเพื่อไปกินข้าว++

   “สวรรค์มาโปรดๆๆๆเย้ได้กินข้าวแร้ว”

   “ดีใจขนาดนี้เชียว”

   “ใช่ดิคนง่วงก็ง่วง หิวก็หิวจะไม่ดีใจได้ไง”

   “ป่ะๆๆไปกินข้าวกันหิวแร้วไม่ใช่หรา”

   “เห้ยไม่เป็นไรเดียวเราไปกับพวกเพื่อนผู้หญิงก็ได้ เดะคนอื่นเข้าใจผิดหมด”

   “เข้าใจผิดว่าไร”

   “เข้าใจผิดว่า”

   “ว่าไรอ่ะ”

   “ว่าเราสองคนเป็นแฟนกันดิ เดะสาวๆของตอมหายหมด”

   “ไม่เป็นไร..เราก็อยากให้เขาคิดกันแบบนั้น”

อะๆอะไรน่ะฉันหูฟาดไปป่ะนิ++ อร้ายยยเขิลลลลล.....

   “ห้ะ!! ล้อเล่นป่ะนิ”

   “ชั่งมันเหอะไปกินข้าวกัน”

จากนั้นตอมก็เดินมาทางข้างหลังเราแร้วดันตัวเราไปข้างหน้า.....

>>>>ติดตามต่อช่วงหน้า<<<<