[Fic GOT7] แค่เพียง... BNior

ผู้ชายคนนั้น

บางครั้ง...ดูลึกลับ บางครั้ง...ดูเหม่อลอย

บางครั้ง...ดูราวกับกำลังเจ็บปวด

และบางครั้ง...นานๆครั้งที่เขายิ้มออกมา กลับเป็นผมที่อยากร้องไห้เสียเอง

ผู้ชายร่างโปรงบาง ผิวขาวซีดที่มักมีหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ในมือ ผมไม่รู้จักเขา เราไม่เคยรู้จักกัน

แต่ถึงอย่างนั้น ทุกครั้งที่เราบังเอิญเดินสวนกัน ทุกครั้งที่เราบังเอิญสบตากัน มันกลับเป็นทุกครั้งที่ผมอยากคว้าตัวเขาเข้ามาโอบกอดไว้

พร่ำบอกซ้ำๆว่าอย่าร้องไห้ อย่าเจ็บปวด ผมจะปกป้องคุณ ผมจะดูแลคุณ ได้โปรดพึ่งพิงผม ได้โปรดเชื่อใจผม ได้โปรดมีความสุข

ผมปรารถนาเช่นนั้น แม้ไม่เคยมีสักครั้งที่จะเห็นเขาร้องไห้

ผมปรารถนาเช่นนั้น แม้จะไม่เข้าใจเช่นกันว่าทำไม