Vkook คนนี้ของฮยอง bts&exo

สวัดดีครับ ผมชื่อ จอน จองกุก ครับ ผมตอนนี้ผมอายุ 19 ปีครับ ผมเรียนอยู่ที่คณะ สถาปัตย ครับ ผมอยู่ ปี 1 ครับ

 

วันนี้เป็นวันเเรกของผมครับ

        ผมมีเพื่อนเเล้วครับ เพื่อนผมชื่อ จีมินครับ

เป็นเพื่อนสมัยมัธยมครับ 

                  ณ ที่ประชุม 

สวัดดี ฉันชื่อ วี ฉันเป็นรุ่นพี่ปี 3 ของพวกเธอทุกคน เสียงใหญ่ดังขึ้น

นี่คือเพื่อนฉัน แรพม่อน ชูก้า เจโฮป 

พวกเธอต้องเคารพพวกฉันไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม

กฎในคณะนี้

1. เคารพรุ่นพี่

2. เชื่อฟังรุ่นพี่

ท้าเธอไม่ทำตามฉัน ฉันถือว่าพวกเธอทำผิด

ขออนุญาติครับ ผม จอน จองกุก รหัส 0094

สตั้นไป 5 วิ  วีถึงกับอึ้งในความหล่อของจองกุกกี้

ชูก้า เฮ้ย!!ไอวี น้องมันล่วงเกินมึงอ่ะ 

ไอวี ไอวี ไอวี    

วี:ห๊ะ

ชูก้า : น้องมันมีคำถาม

วี : อ๋อ

      มีปัญหาอะไรครับน้อง 

จองกุก : มีสิครับ ท้าไม่มีจะลุกขึ้นยืนไหมครับ

วี  : นี่  ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอนะ ฉันเป็นรุ่นพี่เธอ มีอะไรว่ามา

จองกุก : ท้าผมไม่ทำตามกฎของพี่ จะมีอะไรเกิดขึ้นหรอครับ

วี   : คุณอย่ามาหยาบคายใส่ผมนะ

กุก  : ผมยังไม่ได้พูดคำหยาบเลยนะครับ

        เจโฮป : นี่น้องจะมากเกินไปแล้วนะ

              ผมขออนุญาติ ครับ ผม ปาร์ค จีมิน 0095

จีมิน : เพื่อนผมแค่สงสัยเองนะครับพี่ พี่อย่าร้อนตัวสิครับ

  

หลังจากนั้น วี ก็เดินหนีออกจาก ห้องประชุม ตามด้วยเพื่อนของเขา 

เเล้วบอก ปี 1 ว่า เลิกประชุม พร้อมเดินหนี

เเรพม่อน : กูว่าน้องแม่งล่วงเกินเยอะไปเเล้วว่ะ

ชูก้า :    ใช่กูก็ว่างั้น หรือเราออ่นข้อน้องไปว่ะ

วี   :ใช่เราออ่นข้อเกินไป เรายัง ดุไม่พอใช่ไหม 

แรพม่อน : เราต้องหาวิธีใหม่

ชูก้า  : ข้อที่ 1 อย่าเล่นมากเกินไป

แรพม่อน : ข้อที่ 2 ต้องจริงจังกับงานให้มาก

วี  : ข้อที่ 3 แสดงความเป็นรุ่นพี่

ชูก้า : ข้อที่ 4 เเสดงความน่าเชื่อถือ

วี , แรพม่อน :  ข้อที่ 5 ไม่ออ่นข้อ

      ปี 1 ทุกคน รวมตัว ที่ห้องประชุมนะครับ

วันนี้รีบกันหน่อยนะครับ เห็นเค้าบอกกันว่ามีเรื่องจะคุยด้วย

      ครับ/ค่ะ

วี : ปี 1 สถาปัตยทุกคนฟังมาที่พี่ 

    บลาาาๆๆๆๆ...........

 

โฮป : เลิกประชุม

วี : จอน จองกุก รหัส 0094 อย่าเพิ่งกลับ มาหาพี่ก่อนส่วนที่หรือกลับได้

 เเรพม่อน : วีเดี๋ยวพวกกูกลับก่อนนะ เจอกันที่เดิม

วี : เออ

จองกุก : พี่มีไรปล่าวครับ เรียกผมมา

วี :  มีสิ ไม่ง้นผมจะเรียกมาทำไม

จองกุก : มีไรครับ รีบพูดผมไม่ว่างที่จะคุยกับพี่นานๆ

วีเริ่มขยับหน้าเข้าไปใกล้จองกุก เเล้วเข้าไปกระซิบข้างๆหูของกุกว่า.....ปากเเบบนี้......ระวังตัวให้ดี

เเละกุกเลยผลักหน้าอกหนาๆ ออกไปอย่างสุดเเรงแล้วรีบวิ่งออกไป  วีเเอบยิ้มมุมปาก และ คิดในใจว่า ปีนี้มึงเสร็จกูแน่!!!

 กุก : พี่อะไรทำร้ายน้อง

จีมิน : พี่เค้าก็เป็นอย่างงี้เเหละ อย่าไปเเคร์ อะไรกับพี่เค้า 

  บังเอินมาก ที่ วีอยู่หอตรงข้ามกับกุก เขาจึงได้เจอกันมากขึ้น

  วันเสาร์

วีได้ไปเค๊า ประตู จองกุก 

จองกุกเลยหลุดมือ นึกว่าจีมินมาหา เลยเปิดประตู ทันใดนั้น วีได้เข้าไปในห้องของจองกุก ซึ่งเต็มไปด้วยสี ขาว-ดำและ ของในห้องเก็บเป็นระเบียบ เเละไม่น้อยหน้าก็คือเสื้อผ้าเยอะมากก

จองกุก : พี่เข้ามาทำไม

วี  : ก็เเค่อยากรู้

จองกุก : รู้อะไร

ทันใดนั้น วีได้ผลักกุกลงไปบนเตียง วีได้ยื่นหน้าเข้าไปจมูกติดจมูกของจองกุก กุกได้สตั้นไป 10 วิ หลังจากนั้นวีกำลังจะเเลบลิ้นที่เร่าร้อนไปในริมฝีปากบางๆของกุก ก็มีเสียง อ่อนห้องกุก ดังขึ้น วีจึงหยุดชงักอารมณ์ของตัวเอง เพื่อทำสติว่าใครมา กุกได้ถีบวีตกเตียง เเล้วไปดูว่าใครมา ปรากฎว่า จีมินมา

กุก :หวัดดี

จีมิน :หวัดดี อ้าวพี่วี พี่หวัดดีครับ

วี :หวัดดี

จีมิน:  พี่เข้ามาห้องเพื่อนผมได้ไง

วี  : ไม่มีไร  พี่ไปล่ะ

จีมิน : พี่หวัดดีครับ

วี : เออ

วีเดินไปพร้อมกับรอยเท้าที่ท้องในขณะเดียวกัน เจโฮป ก็โทรมา 

วี:  ว่า

โฮป :คืนนี้เอาไง

วี: กูไม่ไป กู ขี้เกียจ 

โฮป: เออ ท้าเปลี่ยนใจก็ที่เดิมนะ

วี: เออ

   ณ ตอน 20:34

วีได้ออกมากินข้าว ที่หน้าปากซอย วีหว่านตาไปเลื่อยเปื่อย เเต่เขาไปพบกับหญิงกุก นั่งกินข้าวคนเดียว เขาจะรีบวิ่งไปทันทีเมื่อเห็น แต่จริงๆแล้วเค้าไม่ได้มาคนเดียว เขามากับจีมิน จังหวะ นั้นเขาไปเจอเพื่อนพอดี เขาพยายามเดินออกมาไม่ให้เพื่อนเห็น สำหรับ แรพม่อน เเล้วสายตาดีที่สุดในกลุ่มเเล้ว 

แรพม่อน :  วีวี่ มานี่เลยยย ติดจะหนีหราา ไม่มีทาง  แรพม่อนสะเเล้ว

วี รีบวิ่งหนี

ในระดับเจโฮปที่เป็นนักกีฬาของ คณะ วิ่งไปจับคนไม่เป็นอะไร ลากมานั่ง

ชูก้า : คิดจะหนีพวกกูหราา แดกไปเลย 5 แก้ว กูจะได้ปล่อย 

วี:   กูกินเหล้าไม่เป็น

โฮป : สตอเก่งจริงเลยมึง

หลังจากนั้นกุกก็กินข้าวโดยไม่สงสัย จนถึง 22:00  วีเมามากเพราะถูกเพื่อนลงโทษแต่ยังไม่กลับคิดว่าจะกินต่อ แต่เพื่อนกลับบ้านกันไปหมดแล้วและจองกุกกำลังจะกลับคอนโดพอดี แต่ถูกวีเรียกก่อน กุกหันหน้าไปเล็กน้อยด้วยความสงสัยว่าใครเรียก และหันไปเห็นรุ่นพี่ร่างสูงพอดีเลยเดินไปหา และถามคนร่างสูงว่ามีอะไรให้ช่วยรึ

ปล่าวครับ