พรีส ศึกมหาธาตุแห่งเจตจำนง

                  จุดเริ่มต้นของเรื่องราวอันมหัศจรรย์มักจะเริ่มต้นจากความบังเอิญ 

                  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในนครอันรุ่งเรื่องเมืองแห่งแสงที่ถูกประดับประดาด้วยทองคำระยิบระยับมีกษัตรย์องค์นึง พระนามว่า โพนีส เพียส เอวา เดอกู

พระองค์คือผู้สืบทอดเจตจำนงแห่งธาตุทองอันบริษุทธิหรือที่เรียกว่า โอฬฟีลาเดอเทีย และพระชายาของพระองค์พระนามว่า เอพี เนียส เอวา เดอกู ได้ให้กำเนิดพระโอรสในราตรีแรกแห่งวสันตฤดู พระโอรสได้ลืมตาดูโลก ดวงตาของพระองค์มีสีทองที่สว่างสดใสในตาข้างขวาและมีสีฟ้าขาวที่ชวนให้หลงใหลในตาข้างซ้าย และมีรอยแผลเป็นตรงหัวไหล่ซ้ายเป็นสัญลักษณ์แห่งความสมดุล ไนทรีม กษัตริย์ทรงชูพระโอรสขึ้นเหนืองท้องพระโรง พระนามของพระโอรสถูกประกาศก้องทั่วท้องพระโรง  โคลว เพียส เอวา เดอกู

สิ้นเสียงกษัตริย์ โพนีส ตามมาด้วยเสียงปรบมือของเหล่าข้าราชบริพารที่ต่างก้อมาร่วมแสดงความยินดีปรีดา ในงานประสูตรของพระโอรส 

เหนือน่านฟ้าของนครแห่งแสงได้ปรากฏวงแหวนเวทขนาดยักษ์ 12 วงซ้อนกันซึ่งจุดหมายคือตำแหน่งถูกเล็งไปที่พระโอรสโคลว

หลังจากสิ้นเสียงปรบมือของเหล่าข้าราชบริพาร ลำแสงสีฟ้าได้ถูกยิ่งลงมาจากวงเวทเหนือนครแห่งแสงและตรงไปยังพระโอรส ซึ่งไร้การป้องกันใดๆ ทันใดที่แสงถึงตัวพระโอรส ร่างของพระองค์ได้หายลับไปจากมือผู้เป็นบิดา

วินาทีแห่งความปิติยินดีกลายเป็นวินาที่แห่งความโศกเศร้า องค์กษัตริย์ ผู้สูญเสียพระโอรสกลับกลายเป็นโกรธเกลี้ยวและคลุ้มคลั้ง 

พระองค์ได้เรียก เทรีออน ศาสตรวุธ ประจำองค์ออกมา พร้อมกับพุ่งตรงไปยังจุดกำเนิดวงเวทเหนือนคร แต่เมื่อไปถึงกลับพบว่าไม่เหลือสิ่งใดอีกแล้วไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยของการร่ายเวท 

กษัตริย์โพนีสผู้โกรธเกรี้ยว ได้ตวัดเทรีออนไปทั่วทุกสาระทิศ พลังอันมหาศาลของ โพนีส ได้ทำลายบรรดาเทือกเขาน้อยใหญ่รอบๆนครแห่งแสง และสุท้าย พระองค์ได้ใช้ เทรีออน สร้างวงเวทขนาดใหญ่เหนือนครแห่งแสงและได้ใช้พลังของพระองค์แช่แข็งนครแห่งแสงไว้เหนืองกาลเวลารวมถึงตัว กษัตริย์โพนีสด้วย จากนั้นนครแห่งแสงก็หายสาปสูญไปตลอดกาล

ชายชราผู้มีผมสีขาวยาวปกหน้าดวงตาสีขาวซึ่งเต็มความหวังได้ปิดหนังสือเก่าๆเล่มหนึ่ง พร้อมกับลูบหัวเด็กหนุ่มผู้ไร้เดียงสาบนตัก 

"เจ้าช่างเดียงสานัก คาโล อีกไม่กี่วันเจ้าก้อจะครบ 15 แล้วนังจะมานอนตักข้า ให้ข้าเล่านิทานหลอกเด็กอยู่ได้ เจ้าเด็กบ้า" "  ชายชรา วางหัวหลานชายลงบนหมอนแล้วลูบหัวอย่างถนุถนอมแล้วจากไปในรัตติกาล