[Short Fic]…Sunshine Karaoke… [TiffanyXJessica] ft.Soonkyu,Yuri - นิยาย [Short Fic]…Sunshine Karaoke… [TiffanyXJessica] ft.Soonkyu,Yuri : Dek-D.com - Writer
×

    [Short Fic]…Sunshine Karaoke… [TiffanyXJessica] ft.Soonkyu,Yuri

    คุณรู้จัก ซันชายน์โอเกะหรือเปล่าล่ะ ร้านที่เจ้าของหล่อๆ โต๊ะในสุดมีคนเท่ แถมคนชงยังแซบมาก แม่ค้าข้างร้านก็สวย ลองมานั่งร้านนี้ดูสิ แล้วคุณจะรู้ >O

    ผู้เข้าชมรวม

    507

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    507

    ความคิดเห็น


    7

    คนติดตาม


    8
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 มี.ค. 59 / 10:21 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Intro...

     

     "หาวววววววววววววววววว"

     แสงแดดโคตะระร้อนในช่วงบ่ายแก่ๆวันอาทิตย์เช่นนี้ช่วยแงะ ลี ซุนกยู เมะขี้เมาเจ้าของ Sunshine Oke ขึ้นมาจากที่นอนอันเป็นที่รักได้ในที่สุด ทั้งที่แดดในตอนเช้า ตอนสายและตอนกลางวันล้วนพลาดมิชชั่นนี้กันทั้งนั้น คนตัวเล็กขยี้หัวสก๊อยย้อมทองที่มันยุ่งเป็นรังนกของตัวเองแรงๆเนื่องจากอาการมึนหัวตึบๆเพราะเมื่อคืนดื่มหนักเหมือนเช่นเคย อีกทั้งมีเพื่อนคอเดียวกันอย่างนายอำเภอควอนสุดหล่อมาดื่มเป็นเพื่อนอีกก็เลยยาวเลยทีนี้ ซุนกยูลุกขึ้นยืนเต็มความสูงที่ไม่ค่อยจะสูงแล้วเหลือบมองนาฬิกาลายโซนยอชิแดที่จับฉลากมาได้ตอนวันลอยกระทง

     “บ่ายสองครึ่ง Shift หายแล้วไง!!!!”

     

    ………………………………………………………………………………

     

     “ทักทายค่ะ นายอำเภอควอน

     นายอำเภอควอน หรือ ควอน ยูริ ยกมือทักทายเลาขาหน้าห้องกลับไปอย่างเนือยๆ สภาพเยี่ยงผีตายซากแล้วเดินเข้าห้องทำงานไป ซึ่งเหตุการณ์นี้มันคงจะเป็นภาพเจนตาของคนในที่ว่าการนี่ไปเสียแล้ว แต่อันที่จริงนายอำเภอควอนออกจะเป็นคนที่เฟรนลี่ ร่าเริง คุยสนุก แต่พักหลังมานี่เอาแต่ เงียบ ไม่ค่อยยิ้ม หน้าตาก็ไม่สดใสยังกะซอมบี้หมีแพนด้า ไม่มีใครกล้าถาม ทำได้แค่เพียงคิดแล้วก็สงสัยอยู่แบบนั้น ยูริทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งพลางสอดส่ายสายตาไปรอบๆห้องอย่างหวาดระแวง แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับซองจดหมายสีชมพูใต้กรอบรูป ยูริเบิกตากว้างเยี่ยงโซวอนเห็นเจสสิก้ากินแตงกวา

     

     “ไม่นะ ไม่นะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

     

    ………………………………………………………………………………

     

     “ไป Sushine Oke ค่ะลุงวิน

     ฮวัง ทิฟฟานี่ นักเขียนสาวสวยบ้านรวยแต่รักชีวิตแบบเรียบง่าย ในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์สีซีดๆกับรองเท้าผ้าใบคู่เก่า กระโดดขึ้นวินมอเตอร์ไซด์พลางขยับเป้คู่ใจให้เข้าที่แล้วฉีกยิ้มกว้างจนตาปิด ลุงวินยักหน้าหงึกๆและกระทืบรถสตาร์ทพร้อมกับบิดมิดไมล์จนดังแว๊นนนนนนน ควันสีดำจากท่อไอเสียคละคลุ้งไปทั่วบริเวณจนทิฟฟานี่ต้องยกมือขึ้นมาปิดจมูกกันคาร์บอนมอนน็อคไซด์เข้าปอดซึ่งดูท่าแล้วมันคงจะกันไม่ได้เท่าไรนัก แต่ก็นั่นแหละเธอไม่ค่อยสนใจมันมากเท่าไรหรอก ก็ในเมืองที่จากมาน่ะมันยิ่งกว่านี้สิบเท่าเลยเหอะ ทิฟฟานี่ยิ้มออกมาน้อยๆขณะที่รถมอเตอร์ไซด์รุ่นเก๋าที่คนขับเก่ากึกแล่นเอื่อยๆไปบนถนนอย่างไม่รีบร้อน ตามสภาพการใช้งานของรถที่มันคงเจ็บมาเยอะพลางนึกถึงไอ้เจ้าของร้านคาราโอเกะตัวสั้นที่รับปากไว้ซะดิบดีว่าจะมารับ เธอรู้ดีว่าไอ้ตัวสั้นนั่นน่ะยังไม่ตื่นเลยเหอะ และแล้วทิฟฟานี่ก็ฟินกับบรรยากาศชนบทสองข้างทางอยู่ได้ไม่นาน เมื่อสองตาเหลือบไปเห็นหมานั่งแอ็คอยู่กลางถนนแถมลุงวินยังขับตรงเข้าไปหาหมามันหน้าตาเฉย

     

    เฮ้ยลุง หมาๆๆๆๆๆๆ ม๊า!!!”

     

    ………………………………………………………………………………

     

      “ไม่ค่ะ!!!

     จอง เจสสิก้า ลุกขึ้นมาตบโต๊ะดังป้าบ ทำเอา จอง เจฟเฟอร์สันต์ พ่อหม้ายเมียหย่ารูปหล่อลูกครึ่งอเมกัน-เกาหลี พ่อของเธอ(เองแหละ)กับ มิรันดา นางแบบชื่อดังว่าที่แม่เลี้ยงคนใหม่ สะดุ้งเฮือกอย่าพร้อมเพรียง ยัยมิรันดานี่นับว่าเป็นคนที่4แล้วที่แด๊ดเธอพามาเปิดตัวกับเธอหลังจากที่หย่าร้างกับมัมคนสวยและรวยมากของเธอไปเนื่องจากความเจ้าชู้ซ้ำซากของแด๊ดตัวดี เธอไม่น่าเลยจริงๆไม่น่าเลือกอยู่กับแด๊ดรู้งี้ไปอยู่กับมัมแทนคริสตัลน้องสาวเธอซะก็ดี แต่ทำไงได้ล่ะเธอเป็นคนพูดเองว่าจะอยู่นี่ ฮึ่ย พอนึกถึงข้อผิดพลาดนี้เธอก็ต้องพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด และก่อนที่เจฟเฟอร์สันต์จะได้อ้าปากอธิบายอะไรเจสสิก้าก็หมุนตัววิ่งหนีขึ้นห้องนอนแล้วกลับลงมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางสองใบที่เหมือนจะจัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว แด๊ดสุดหล่อโวยวายลั่นที่อยู่ๆลูกสาวสุดรักจะหนีออกจากบ้านซึ่งๆหน้า เจสสิก้าตวัดสายตาคมกริบมามองแด๊ดสุดหล่อที่ยังคงโวยวายไม่เลิก แล้วยื่นคำขาดที่ให้แด๊ดขี้โวยวายหุบปากฉับ ส่วนตัวเองก็เดินลากกระเป๋าสวยๆออกจากบ้านไป


     “ถ้าแด๊ดพูดอีกคำเดียว เจสจะไม่ทนแล้วนะคะ

     

    ………………………………………………………………………………

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น