นามของข้าคืออลิส

มีคนหลงเข้ามาอ่านเรื่องราวของข้าสินะ ถึงมันจะเป็นเรื่องน่าอายสักหน่อยแต่ข้าจะมาเล่าการใช้ชีวิตเอาตัวรอดของข้าเอง แม้จะนานจนข้าแทบจะลืมหมดก็เถอะอะไรที่ข้าจำได้ข้าจะเล่า นิยายนี้แต่งขึ้นมาก็แค่ความทรงจำ และเพราะอย่างนั้นมันควรเก็บไว้ในความมืด

ขอโทษที่ผู้แต่งเป็นจูนิเบียว!

เอาดีๆ มันเป็นเรื่องราวของตัวละครจากหลายร้อยตัวที่ลืมไปแล้วที่โรลแชทกับคนอีกคนเมื่อนานมาประมาณ 2 ปีได้ ตัวละครก็ไม่มีอะไรไปมากกว่าแวมไพร์เจ้าเล่ห์ที่หาได้ตามนิยายทั่วไปแหละ จนกระทั้งอยู่ๆขณะที่เราโรลกับคนนั้นเราเกิดเห็นภาพของตัวละครนี้ทับซ้อนกับตัวที่เล่นอยู่ขึ้นมา และมันเหมาะเจาะซะจนมีบางอย่างกระตุ้นให้แต่งขึ้นมาให้สองตัวละครนี้มันกลายเป็นตัวเดียวกันซะเลย ไม่ต้องห่วงด้นสดดองยาวแน่นอน  ที่ไปที่มาก็ประมาณนี้ส่วนเรื่องตามกันเอาเองเราจะปล่อยให้มันเล่าและถ้าเราเกรินนำจะเป็นการสปอย ขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านนิยายแต่งตามอารมณ์ชิ้นนี้ เราแต่งเอาอารมณ์ล้วนๆ ไม่ต้องการดัง หรือคนดูเยอะๆ ถ้าขออนุญาตเขาคนนั้นได้ เรื่องราวตัวละครตัวอื่นที่เราโรลกับเขาเท่าที่พอจะจำได้ก็จะมาลงนี้แหละ ภาคแรกน่าจะยังพออ่านกันไหว แต่ภาคสองไปนั้นชื่อตัวละครอาจมีเยอะเหมือนคนละเรื่องถ้าจะอ่านภาคสองให้จำแค่อลิสส่วนตัวอื่นใครคิดว่าจำไม่หมดก็จำแค่อลิสซะ

ย้ำอีกครั้ง

ตัวละครไม่เก่งเวอร์ ไม่มีอาคมสุดเจ๋งตอนต้นเรื่อง ไม่มีการข้ามมาแล้วอิวิชานี้เอามาจากไหน เหมาะสำหรับพวกชอบแนวเฝ้าดูตัวละครเติบโตมากกว่าแนวเสพเอามัน