รักกวนๆ ก๊วนวิศวะ

              อยากจะบ้าตาย โว๊ยยย!! ร้อนเป็นบ้าเลย รู้งี้เอารถมาดีกว่า ของพวกนี้ก็หนักชะมัดเลย ไม่ต้องสงสัยกันครับว่าผมถืออะไร 

ก็ของใช้กับของกินผมนะสิ ใกล้จะเปิดเทอมแล้วด้วย รู้สึกยังไม่พร้อมยังไงไม่รู้ อ๋อผมเป็นเฟรชชี่ปีหนึ่งนะครับ หน้าใสๆ วัยละอ่อน น้ำกระฉ่อน

ผักบุ้งโหลงเหลง ผมว่าผมไร้สาระมากเกินละ

 

 ตุ้บบ!!

"เฮ้ย! มึงเดินไงว่ะ ไม่มีตารึไง!!"

"ก็เดินเหมือนพี่แหละ ไม่มีตาเหมือนกันรึไง!!"สงสัยกันละสิว่าทำไมผมเรียกมันพี่ ก็หน้ามันดูแก่กว่าผม จริงๆนะเว่ย

"พูดงี้มึงวอนตีนกูใช่มั้ย ห๊ะ!!"

"งั้นพี่พูดงี้ก็วอนตีนผมเหมือนกันสินะ?"

"มึงจะเอาจริงๆใช่มั้ย!"

"เอาไรพี่ๆ? "

..... อ้าวพี่มันไม่ตอบครับ เงียบไมว่ะ ป๊อดนี่หว่า

 

"เออเงียบ  ผมไปละ เสียเวลาว่ะ"

"เดี๋ยว!"

"อะไรอีกละครับพะ.. อื้อออ!" ไอ้ๆ ไอ้ห่าพี่มันจูบผมครับ อ้ากกกก!!!!  ไอ้เหี้ยเอ้ยย!!

"หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะน้อง" พี่มันพูดพร้อมกับตบไหล่ผมเบาๆ

"ไอ้สาสสสสสส!!! กูเกลียดมึงงง!!" ผมตะโกนด่าตามหลังมันชนิดว่าตะโกนอยู่ไทยได้ยินถึงเกาหลี-..-

อย่าให้กูเจอมึงอีกนะไอ้พี่เวรร! 

คิดแล้วเเค้นนนน! โง่ยยยย!!!ฟ้าจะผ่ากูมั้ยยย