. . . เเปลฉันสิ . . .

ouh . . . grnjvoouhgxHogg[[wsogsiv?

grnjvodH8nvgrnjvooyhoggs]tw,j,uvtwiovdgsonv0kdoyhogsiv

grnjvo0tgxHogrnjvodyoc]tvp^jdy[gikt9]vfxfh;pdyoi7gx]jk?

F]douhw,j,uvtwipy'pnoovd0kd8;k,w,jpy'pnosivdojt ,ugdbfdH9hv',ufy[l^P

นี้ . . . เพื่อนเนี้ยเป็นเเบบไหนเหรอ?

เพื่อนก็คือเพื่อนนั้นเเหละไม่มีอะไรนอกเหนือจากนั้นหรอก

เพื่อนจะเป็นเพื่อนกันเเละอยู่กับเราตลอดไปด้วยกันรึเปล่า?

โลกนี้ไม่มีอะไรยังยืนนอกจากความไม่ยังยืนหรอกน่ะ มีเกิดก็ต้องมีดับสูญ

เพื่อนน่ะเขาไม่ทำร้ายกันเเบบนี้หรอกน่ะ

ทุกอย่างบนโลกน่ะต้องเดินต่อ ไม่มีใครมานั้งสนใจใครหรอกน่ะ

ทำไมกันทั้งๆที่ทุกคนมีคนค่อยอยู่ข้างๆ เเล้วฉันล่ะทำไม? ไม่มีใครปลอบฉันเลย

มันก็เเค่ข้อเเก้ตัวของเธอเองไม่ใช้เหรอ โลกนี้น่ะ มันก็เป็นเเบบนี้มานานเเล้วไม่ใช้เหรอ?

ทำไมต้องทำร้ายกันเเบบนี้ด้วยล่ะ มันเจ็บน่ะ มันเจ็บ

เธอก็เคยทำร้ายเพื่อนไม่ใข้เหรอ? นี้คือค่าตอบเเทนของเธอยังไงล่ะั

ฉันเกลียดเพื่อน คำว่าเพื่อนมันทำให้ันทรมาณ

เเต่เธอก็ยังไม่ปล่อยมือจากมันไม่ใข้เหรอ ทุกคนน่ะต้องมีความหวังน่ะ

ใช้ฉันเคยพูดไว้ว่าทุกคนต้องมีความหวัง เเต่ตอนนี้มันทรมาณ

ใช้การที่ต้องมารับรู้เรื่องหลายๆเรื่องมันทำให้เราทรมาณ

นั้นเเหละเเต่เธอเเละันก็เต็มใจที่จะทำใช้ไหม

ก็มันเป็นรับสั้งจากพระผู้เป็นเจ้าฉันก็ทำ

 เเน่นอน เพื่อน สิน่ะ . . . .