เพียงรัก

คำโปรย...

"เธอยังจำเรื่องที่เธอขอฉันได้มั้ยจงรัก..."

  หญิงชราเอ่ยถาม ดวงตาพร่าเทา มองเด็กสาวที่ก้มมอบอยู่แถบเท้า แม้ท่านจะเลี้ยงดูอุ้มชูเหมือนลูกหลานคนหนึ่ง แต่เด็กสาวตรงหน้ากลับอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เสมอ ดวงหน้าอ่อนใสพยักหน้าช้าๆเป็นคำตอบ มือเหี่ยวแห้งเอื้อมมาโอบกรอบหน้าของเด็กสาวให้เหงนมอง คนตรงหน้าท่านดูซูบผอมดวงตาหมองเศร้าไม่มีความสดใส หากเป็นเมื่อก่อน เด็กสาวจงรักของท่านยังดูสดใส ยิ้มง่าย แม้จะไม่พูดแต่ดวงตานั้นสุกสกาว คมีความสุข แต่ก็นั้นแหละ ท่านเห็นแบบนั้นเมื่อนานมาแล้ว หญิงชราน้ำตาคลอหน่วย เปลือกตาเหี่ยวย่นปิดลงอย่างเจ็บปวด ท่านละเลยเด็กคนนี้มานานมาก เมื่อเวลาผ่านไปท่านทำงาน ออกสังคม ไปงานการกุศลช่วยเหลือเด็กยากไร้ แต่ท่านกลับละเลยเด็กยากไร้อีกคนที่อยู่ตรงหน้า จนตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นสายไปมันหนักหนาสาหัสเกินจะแก้

  อนิจจาหากเด็กสาวตรงหน้าท่านมีความลูกสึกดีดีต่อหลานชายท่านบ้างคงจะดีเรื่องทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้

  "ไม่รักเขาบ้างหรือ"

  หญิงชราเอ่ยถามเสียงอ่อน นิ้วเหี่ยวแห้งตามอายุของท่าน เกลี่ยเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเนียน เจ็บปวดแต่ก็ทนอยู่เสียนาน ท่านรู้ หากรักก็คงทนได้ แต่ถ้าไม่รักก็ยากจะอดทน จงรักไม่ตอบแต่ก็ไม่ปฎิเสธว่ารักหรือไม่ น้ำตาที่เอ่อท่วมออกมาไหลหยดปลายคางนั้นแทนคำตอบทุกสิ่งแล้ว ท่านพยักหน้าช้าๆ น้ำตาไหลนึกสงสารไม่ต่างกัน ถึงเวลาแล้ว เวลามันคงหมดลงเสียแล้ว ท่านเพิ่งรู้ว่าหลานชายของท่านนั้นเกเรต่อเด็กสาวตรงหน้ามากแค่ไหน ถ้าหากนี่จะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้คนที่ท่านรักอีกคนมีความสุข ท่านก็พร้อมที่จะทำ หมดเวลายื้อทุกสิ่ง ทุกอย่างขอให้สุดแล้วแต่บุญแต่กรรมที่ทำมา

" ไปเถิดจงรัก...อิสระภาพที่ติดอยู่ที่นี่เป็นของเธอแล้ว เธอจะมีสามี มีงานแต่งงาน มีลูกมีหลาน เธอจะมีผู้ชายหนึ่งคนที่รักและดูแลเธอเพียงคนเดียว เธอจะไปไหนก็ได้ไม่ต้องอายใครเขา เธอจะมีความสุข เธอจะไม่ต้องทุกข์เหมือนอย่างที่เป็นอยู่สามีของเธอจะไม่เห็นเธอเป็นแค่ผักปลาไปเถิดคนดีของฉัน...ไปเถิดฉันอวยพร"

  เด็กสาวก้มลงกราบอย่างซาบซึ้งน้ำตาไหลอาบสองแก้ม มือบางแตะปลายเท้าของผู้มีพระคุณอย่างจดจำ โดยมีหญิงขราลูบหลังปลอบโยนพร้อมเสียงสะอื้นไห้

  เอาเถิดตอนนี้ท่านยังต้องจัดการหลานชายของท่านอีกคน ท่านไม่แน่ใจเท่าใดนักว่า หลานชายของท่านจะเข้าใจในสิ่งที่ท่านกำลังทำ เมื่อหัวใจของเขาคนนั้นพร้อมจะล้างผลาญทุกสิ่ง เมื่อท่านสิ้นบุญไป ท่านก็ไม่แน่ใจเท่าใดนักว่าเด็กสาวตรงหน้าจะพบความสุขแบบใด หรืออาจจะไม่มีวันนั้นเลย....