WHO AM I ?

          อากาศยามเช้าแสนสดใส ฉันนั่งอยู่ในรถ พร้อมมองสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นตา พ่อฉันขับรถด้วยหน้าตายิ้มแย้มดูท่านจะมีความสุขมากๆเลยแหละ แม่ฉันที่นั่งอยู่เบาะหน้าข้างพ่อก็หันมาถามฉันด้วยสีหน้าที่แจ่มใส

“รงงี่ลูกแม่ ตื่นเต้นมั้ยลูก บ้านใหม่ของเราสวยมากเลยน้า”

          ฉันพยักหน้ายิ้มด้วยความจริงใจ ฉันตื่นเต้นจริงๆ แม่บอกกับฉันว่า บ้านใหม่ของเราใหญ่มาก ใหญ่กว่าเดิม ชักอยากจะเห็นแล้วสิ

          รถยังคงเคลื่อนตัวต่อไปอย่างรวดเร็ว และไม่นาน สิ่งที่ฉันรอคอยก็ปรากฏ บ้านใหม่ของฉันหลังใหญ่มาก แม่ฉันไม่ได้โม้เลยจริงๆ ฉันอยากรีบเข้าไปดูในบ้านจะแย่ แต่มีเสียงรุ่นราวคราวเดียวกับแม่แทรกเข้ามา

“เพิ่งย้ายเข้าหรอคะ”

          ฉันหันไปตามเสียง มีป้ากับเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้วยกัน ฉันรู้สึกใจเต้นตึกตักเมื่อเห็นเค้าคนนั้น เค้าหล่อมากเลย มองหน้าแล้วก็เขิน >< เค้ายิ้มในฉันด้วย บิดตัวแทบม้วนกลมแล้ว อร๊าย

“ค่ะ เพิ่งย้ายเข้า ^^”

“อ่อ นี่ลูกชายฉันค่ะ ชื่อชานยอล ปาร์คชานยอลค่ะ”

“อ๋อค่ะ คุณนายปาร์ค ส่วนนี่สามี และลูกสาวฉันค่ะ โชรง ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

“เช่นกันค่ะ ไว้พบกันใหม่นะคะ ชานนา กลับบ้านกันลูก”

          หูย จะไปละหรอ ชานนา ชอบจัง ชื่อก็ดี หน้าตาก็ดี หลงแล้วเรา และแม่ก็จูงมือฉันเข้าบ้าน ฉันหันไปมองแผ่นหลังของเค้าที่กำลังเดินกลับบ้านกับแม่ น่ารักเป็นบ้า

(เริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่ตอนเด็กอายุ 5ขวบ)