(Fic Got7) mark love bam - นิยาย (Fic Got7) mark love bam : Dek-D.com - Writer
×

    (Fic Got7) mark love bam

    เพราะแม่คนเดียวที่ทำให้ผมต้องมาเรียนที่เกาหลีแม่คงไม่อยากให้โดนเอาไปพูดว่าแม่ชอบมาเที่ยวที่เกาหลีหรอกเลยหาข้ออ้างมาเยี่ยมลูกชายแต่....ชั่งเถอะเพราะยังไงผมก็จะได้เจอไอดอลผมแล้ววววววว

    ผู้เข้าชมรวม

    35

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    35

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 เม.ย. 58 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                                บทที่1
      แม่ครับบบบผมจะไปแล้วน่ะแม่จะไม่ห้ามหน่อยหรออออ

    แล้วแม่จะห้ามทำไมล่ะ

    เอ้าก็ลูกชายสุดที่รักของแม่จะไปเรียนที่เกาหลีตั้งหลายปีน่ะแม่ไม่คิดหรออออ

    ผมพูดพร้อมเอาหัวที่โคตรจะฟูไปอ้อนแม่เหอะๆแต่.......ผิดคาดแม่นี่ไม่ะเทือนในการขอร้องอ้อนวอนให้แม่ห้ามผมไม่ให้ไปเลยยยย

    เอ้าเเล้วแม่ก็คิดถึงไงเลยจะไปเยี่ยมหลายๆวันพร้อมไปช้อปปิ้งที่เกาหลีแล้วก็ไปพักผ่อนที่เกาหลีด้วยแล้วก็ๆไปพักที่โรงแรมที่นึงเห็นเค้าบอกว่าอาหารที่นั้นก็อร่อยมาเลยยยย

    แล้วแม่จะพาผมไปไม่ครับบบ

    ไม่เอาหรอกเดี่ยวแม่ค่อยซื้อของฝากเข้าไปให้เราอ่ะเอาเวลาไปอ่านหนังสือเถอะ

    เพล้งงงงง เป็นไงคร้าบบบบทุกๆท่านแม่ชั่งคิดถึงผมเหลือเกิ๊นนนนนน

    เอ้าไปเร็วเดี่ยวเครื่องก็ออกแล้วตกเครื่องอีกรู้ไหมค่าเครื่องมันแพงน่ะ

    หึๆขนานไม่คิดถึงแล้วยังจะงกอีกแม่ใครเนี่ยยยแบมแบมจะไม่ทน!!!!!

    เชอะ!!

    เอ้าเป็นไรอีกล่ะลูกคนนี้ทำเป็นงอนเป็นตุ๊ดไปได้.....ไปไปขึ้นเครื่องได้แล้ว

    แม่พูดพร้อมกับยัดผมเข้ามาในเครื่องโถ่แม่อ่ะง้อก็ไม่ง้อแถมยังเดินออกไปพร้อมสีหน้าที่โคตรลั้นลาเลย......แบมแบมคนนี้จะไม่ทน!!!

                   ผ่านไป4ชั่วโมง(เออคือ4ชั่วโมงนี่ไว้ลาลัยให้กลับการไม่มีคนง้อรึ)

    ผมลงจากเครื่องแล้วมองไปรอบๆพร้อมกับหาหน้าพี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกพี่น้องกับผมพี่แจ็คสันแล้วพี่แจ็คสันก็เป็นสมาชิกวง I Got น่ะ
    เลยช่วยให้ผมให้ได้เจอพี่มาร์คได้แน่ๆโอ้ยยยแค่คิดก็ฟินแล้วววว
    แต่ตอนนี้ไม่ควรคิดเรื่องนั้นไอ้พี่บ้านี่ยังไม่มาเลยผมรอเป็นชั่วโมงแล้วน่ะไหนบอกจะมารับไม่ใช่ว่าลืมแล้วน่ะโว้ยยย

                                     ผ่านไป1ชั่วโมง
    ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยังไม่มาอีกรึว่าพี่มันลืมไม่เอาน่ะไม่ๆๆแบมจะไม่ทน!!

    ฮืออออออออออฮืออออออออไอ้พี่บ้าไหนบอกจะมากลับว่ะ

    ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใครเอ้าก็คนมันโดนทิ้งอยู่ในที่ๆเราไม่รู้จักจะให้ผมทำยังไงฮือออออออออ

    เออขอโทษน่ะครับ

    ผมเงยหน้ามองคนที่ถามผมทั้งๆที่หน้าเปลื้อนน้ำไปหมด
    เห้ยยย!!หล่อชิบบบบ

    เออคือน้องใช่คนในรูปรึเปล่าครับ

    ผู้ชายคนนั้นเปิดรูปผู้ชายที่อยู่ในโทรศัพท์ให้ผมดูและในนั้นก็คือผมที่กำลังโดนหมาไล่กัดอยู่แต่เห้ยยรูปนี้มีแต่พี่แจ็คสันนี่ที่มีแล้วไหนสัญญาแล้วไงว่าจะลบ

    เออใช่ครับ

    งั้นก็พอดีเลยไอ้แจ็คมันเมาค้างอยู่มันเลยบอกให้พี่มารับเราแทน

    ยะ...อย่าบอกน่ะว่าพี่คือ...

    ผมพูดติดๆขัดๆเพราะหน้าจาพี่มันใช่เลยแถมยังเป็นเพื่อนพี่แจ็คสันอีกอย่าบอกน่ะว่า...

    พี่ชื่อมาร์คครับ

    ใจละลายเลยยยยยคร้าบบบบมาร์คไอดอลของผมมมตอนแรกแค่คิดว่าจะให้ไอ้พี่แจ็คสันช่วยแนะนำแต่ตอนนี้ไม่ต้องแล้ววว

    ผมชื่อแบมแบมครับ

    ผมพูแบบเขิลๆแล้วก็เดินตามพี่มันไปโอ้ยคนอะไรหล่อชิบหล่อหายหล่อทะลุหัวใจแบมแบมคนนี้แล้วววว

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น