ยาใจไวคุณ [ นิยาย Yuri ] Wmatsui Rena x Jurina

บทนำ

เสียงฝีเท้าวิ่งฝ่าความเงียบสะท้านก้องไปตามทางเดิน   ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อพราว   ขณะหัวใจเต้นรัวเร็วตามจังหวะการวิ่งที่ดูเหมือนจะยาวนาน   จนมาหยุดลงตรงโถงกว้าง   ลมวูบหนึ่งพัดกระทบใบหน้าพร้อมกลิ่นสาบสางจนต้องยกหลังมือขึ้นปิดจมูก   ก่อนค่อย ๆ เดินข้ามซากศพที่เกลื่อนบนพื้นห้องอย่างยากลำบาก   เม็ดเหงื่อยิ่งผุดบนหน้าผากเมื่อก้าวข้ามศพแล้วศพเล่า

               นี่มันบ้าชัด ๆ

               เขาสบถพึมพำ   ขณะมองกวาดของเหลวสีข้นคลักราวกับหมึกสีดำเทราดนองเต็มพื้นห้องจนชวนคลื่นเหียน    นัยน์ตาคมสะท้อนความพรั่นพรึงลุกวาว   แล้ววินาทีนั้นเขาก็ยืนแข็งทื่อ   เบิกตาโพรง   ความหนาวสะท้านเยือกขึ้นในอกขณะกลืนน้ำลายลงคอ   ภาพเบื้องหน้าเขาสาบานได้ว่าไม่มีมนุษย์หน้าไหนจะโหดร้ายป่าเถื่อนจะกระทำเรื่องพรรค์นี้ได้ลง   นอกเสียจากพวกมันจะไม่ใช่คน   ไม่สิ   เดนคนหรือผีห่าซาตานเสียมากกว่าที่จะกล้าทำเรื่องไร้สินธรรมเช่นนี้   สามสิบชีวิตที่ต้องสังเวยความบ้าคลั่งไร้ที่สิ้นสุด   เพียงเพื่อต้องการบอกโลกว่าข้านี้แหละคือพระเจ้า   อยู่ ๆ เขาก็หัวเราะราวกับคนบ้า   สองมือดึงทึ้งผมบนหัวไปมา  

               คินจิ   โคกาโร่   ถูกพันธนาการด้วยเอ็นไหมพันรอบกาย   ตรงหว่างอกมีคาตานะปักตรึงไว้   เขามีใบหน้าบิดเบี้ยวราวกับกำลังเจ็บปวดจนยากจะหาคำใดมาอธิบายได้   นัยน์ตาสีแดงราวกับยักษ์ขึงตึงเหมือนกับว่ากำลังโกรธขึง   ทว่าปากของเขากลับฉีกยาวไปจนถึงใบหู    ลิ่มเลือดสดไหลทะลักผุดเป็นฟองลงมาตามคางและหว่างอก   เขาอยากจะเมินหน้าหนีแต่บางอย่างกลับดึงให้ใบหน้าเขาไม่อาจละสายตาจากภาพเบื้องหน้าได้

               ใกล้กันนั้น   คินจิ   อาโอย   หญิงสาวใบหน้าสะสวยเหมือนกลับว่าเธอนอนหลับใหลไปด้วยใบหน้าพริ้มสุข   ทว่าเธอหมดลมหายใจลงแล้ว   ร่างกายเธอถูกทุบกระดูกจนละเอียดแล้วนำศพมาวางแมะข้างสามี   นัยน์ตาเขารื้นขึ้นเพราะไม่อาจกลั้นความสะเทื้อนใจที่มีมากจนล้นออกมา  

               ถัดมาหัวใจเขาถึงกลับสะท้านหนาวไปทั่วร่างกาย   คินจิ   อิจิสุเกะ   นอนแผ่หลา   แขนขาอยู่คนละทิศละทางกับตัว   นัยน์ตาเขาถลนเหลือกด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวโกรธแค้น   มือและแขนข้างหนึ่งที่หลุดลอยออกจากร่างยังคงกำคาตานะในมือแน่น   ทว่าบุตรชายของตระกูลเพียงทำได้แค่นั้น   แค่โกรธแค้นและสาปแช่งทุกผู้ที่ทำให้ครอบครัวต้องประสบชะตากรรมอนาถถึงเพียงนี้

               นัยน์ตาเขาเหลือบมาหยุดลงตรงเด็กหญิงที่นอนคว่ำหน้า   บนแผ่นหลังเหวอะด้วยคมดาบจนเห็นถึงกระดูกสีขาวโพลน   ทว่า...

               “ย...ยัง...ม...ไม่...ย...อยาก...ต...ตาย...ต...ต...ตอน...นี้”

               เขายื่นแข็งทื่อและแล้วลมเย็นวูบนั้นปลุกเขาให้ตื่นจากฝันร้าย   เขาพุ่งเขาหาเด็กหญิงพรวดเดียว   พรางประคองร่างที่ใกล้หมดลมหายใจเฮือกสุดท้ายขึ้น   เด็กน้อยปรือเปิดเปลือกตา   ขณะลมหายใจเริ่มโรยรินลง   เธอคว้าจับคอเสื้อเขาด้วยมือที่เปื้อนด้วยเลือดสีแดงฉาน   นัยน์ตาโรยราเปล่งประกายแรงกล้าจนถึงที่สุด

               เธอกัดฟันพูดแทบฟังไม่ได้ซับว่า   “ข...ขอ...ร...ร้อง...ล่ะ...ย...ย...ไม่...ต...ตาย...ตอน...นี้...ไม่...ได้...ช...ช่วย...”   พูดได้เท่านั้นมือน้อยที่กำแน่นบนคอเสื้อก็คลายออกแล้วร่วงหล่นลงบนหน้าอกที่กระเพื่อมเบาลงทุกขณะ

               เขากอดเด็กหญิงตัวน้อยแน่นราวกับกลัวจะสูญเสียเธอไปตลอดกาล

               “อย่าห่วงไปเลย   ฉันสัญญาว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ต่อไป”

               น้ำตาเขาท่วมท้นออกมาในที่สุด...