รุ่นพี่เท่านั้น ที่ฉันรอ

First Love ครั้งแรกที่ได้พบเธอ

โรงเรียนชื่อดังทางภาคใต้

“น้องๆ เพื่อนพี่ชอบ ” มีเสียงจากข้างล่างพูดขึ้น พร้อมกับมองไปทาง ‘รุ่นพี่ม.3’ ที่อยู่ตรงศาลาและกำลังเดินมาทางชั้น2

 “เรื่องของพี่ ไปมิว ไบร์ท” อินน์พูด  พร้อมกับเดินเข้าห้องเรียนของกลุ่มสาระคณิตศาสตร์

“พวกเธอไปก่อนเลย เดี๋ยวเราเรียกพวกเพื่อนที่อยู่ข้างล้างก่อน” มิว เพื่อนผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มและจอมวางแผน(ร้าย)ของกลุ่มกล่าวขึ้น

 “เร็วๆนะมิว!!!!!!”อินน์ตะโกนบอกมิวและเข้าห้องเรียน  ห้องของอินน์เป็นห้องธรรมดา ที่ต้องเดินเรียน  ไม่มีห้องประจำเหมือนห้องGifted, king และ EP.

 “เฮ้ อาจารย์มาล่ะ” มิวโน้มตัวมาบอกเพื่อนชั้นล่าง และมีเสียงดังขึ้น “น้องๆเพื่อนน้องชื่ออะไร” มิวดุ้งขึ้นมาและมองมาทางเจ้าของเสียง

‘พวกพี่ๆที่เรียกพวกเราเมื่อกี้นี้ นี่!’ พอมิวตั้งสติได้

“เอ่อ.....คือว่า.....”มิวพูดแบบติดๆขัด ‘พี่เค้าถามชื่อินน์หรือไบร์ทว่ะ อินน์ ไบร์ท อินน์ ไบร์ท อินน์’

“เพื่อนน้อง คนเมื่อกี้ชื่ออะไรจ๊ะ”พี่คนนั้นทวนถามอีกรอบ

“อ๋อ ชื่ออินน์ค่ะ” มิวบอกรุ่นพี่ทั้งที่ยังงงๆ  “เฮ้ย มึงน้องเค้าชื่ออินน์ว่ะ”  รุ่นพี่คนนั้นบอกเพื่อนที่กำลังเดินขึ้นมา และหันมาทางมิว “คือเพื่อนพี่ชอบน่ะ”  “อ๋อค่ะ.....”  ได้ยินดังนั้นมิวตัดบทสนทนาและรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนเพื่อส่งข่าวให้อินน์

ห้อง124 ชั้นกลุ่มสาระคณิตศาสตร์

“อินน์ อยู่หนายยยยยยยยยยยยย”  มิวตะโกนเรียกอินน์ที่กำลังลอกการบ้านของไบร์ท

“อะไรเหรอมิว”อินน์วางมือลงจากปากกา แล้วหันหน้ามาสนทนากับมิว

“คือเมื่อกี้มึง แฮ่กๆ พี่ที่บอกว่าแฮ่กๆเค้าบอกว่า” อินน์ฟังไม่ถนัดเลยตัดบท “หายใจลึกๆแล้วค่อยๆพูด” มิวทำตามที่อินน์บอก “โอเค คืองี้ เมื่อกี้รุ่นพี่ที่บอกว่าเพื่อนของเค้าชอบมึงอ่ะ ขึ้นมาชั้นสองแล้วไม่ได้มาคนเดียวนะ  มาเกือบหมดแก๊ง  เค้ามาถามว่ามึงชื่ออะไร แล้วกูก็ตอบไป” มิวบอกมายาวเหมือนไม้จิ้มฟัน ยันเรือรบ “ห้ะ อะไรนะ”อินน์ได้ฟังดังนั้นจึงตะโกน “มึงฟังไม่ผิด  พี่เค้าบอกว่าเพื่อนพี่เค้าชอบมึง”มิวพูดขึ้นพร้อมกับเอาสมุดภาษาอังกฤษมาลอก “เฮ้ย เชี่ยมิวนี่มันคาบคณิตนะเว้ยเอ้ยและที่สำคัญนั้นมันสมุดตู”ไบร์ทบอกขึ้นพร้อมกับทำมุมฉาก “เอาน่า แค่ลอกนิดๆหน่อยๆ”

30นาทีผ่านไป

“ให้มุมAลากไปที่x นะแล้ว  บลาๆๆๆ”

“น่าเบื่อชะมัด” มิวที่ทำอาการเบื่อออกนอกหน้านอกตา

“มิว”อินน์พูดขึ้น

“มีอะไร ถ้าจะบอกให้เราสอนมุมให้อะนะอย่าหวังเลย”มิวบอกอินน์แบบเบื่อๆ

“เปล่าๆ  คือเราจะถามว่าพี่เค้าชอบเราจริงๆไหม”อินน์ถามมิวด้วยความสงสัย

“คงงั้นเพราะพี่เค้าอ้วน อาจเป็นเนื้อคู่มึงก็ได้” ไบร์ทขัดคำพูดมิว

“ไบร์ท  อินน์มันคุยกับกูแล้วมึงก็ทำคณิตไปอย่ามาพูดเลยมึงรีบๆทำกูจะได้ลอก มึงเป็นความหวังสุดท้ายของกลุ่ม กูรักมึงตอนทำวิชาคณิต แล้วพรุ่งนี้จะแดกแกงส้มมะละกอห่อหมกปลาช่อนยอดมะพร้านอ่อนผัดพริกแกงพะแนงเนื้อมะเขือยาวผัดไข่ปลาไหลผัดเผ็ดต้มเป็ดปลากระทิงผัดพริกขิงปลาเก๋า”มิวพูดยาวเหมือนสะพานมิตรภาพไทย-ลาว

“ทุกๆวันแกกินก๋วยเตี๋ยวเส้นหยกไม่งอกต้มยำไม่ใช่เหรอ”ไบร์ทพูดขึ้นด้วยความเคยชินกับการกินของเพื่อนสาว

“เอ่อ ก็พูดๆแหละส่วนผสมมันมีอยู่เหมือนกันบ้างแหละ”มิวพูดแบบแก้ตัว

…………………………………..

อัฒจรรย์

“เห้ยมิว..... นั้นพี่เนย์ป๊าวว่ะ”  อินน์ถามมิว  พี่เนย์คือแฟนของพี่สาวมิว แต่มิวไม่ค่อยชอบหน้าสักเท่าไหร่  ไม่ค่อยเรียกเนย์ว่าพี่และจะเรียกว่าไอ้เอ๋อ “หึๆ ไอ้เอ๋อนั้นน่ะเหรอ  ทำไมว่ะ”มิวที่กำลังนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนหันมาทางที่เนย์กับเพื่อนของเนย์เดินมาหามิว “มิวๆ วันนี้กลับบ้านกับพี่ป้ะ วันนี้เลย์จะไปกินชาบูกับพวกพี่” เนย์ตะโกนเรียกถามมิว “วันนี้ไปรถผูกเว้ยไม่ได้ไปหรอก”มิวบอกแบบเกลียดเนย์จนเข้ากระดูกดำ “เฮ้ยมิว  แต่พี่เลย์ไปด้วยนะเราว่าเราน่าจะไปกันทั้ง3คน” ไบร์ทบอกมิว “เธอ จะไปหาพี่เวย์อะดิ” อินน์แซวไบร์ทเพราะอินน์กับมิวจับจิ้นให้ไบร์ทกับเวย์ได้กัน แต่ทั้งสองเป็นคู่กัดกัน    “หาพี่แกดิ ถุย พี่เวย์ก็เป็นแค่ลูกของครูโรงเรียนเก่าเรา” ไบร์ทบอกมิวและอินน์โดยหารู้ไม่ว่าตัวเองหน้าแดงไปจนถึงขีดสุด “แหมๆ ไบร์ทแกเขินอ่ะดิ” อินน์แซวไบร์ทอีกรอบ “ไอ้พี่เนย์ เราพวกเราไปด้วย” มิวบอกเนย์ที่กำลังรอให้ภารโรงมาเปิดประตูโรงรถ “อืม ว่าแต่ว่าอินน์กับไบร์ทไปยังไง” เนย์ถามมิวเพราะว่าถ้านั่งบนรถจักรยานยนต์คงนั่งกันไม่พอ “เอางี้ ให้ไบร์ทไปกับพี่เวย์ และ อินน์ไปกับพี่มัท  ‘เคป้ะ” เนย์มองมิวและพยักหน้าด้วยความตกลง ส่วนอินน์และพี่มัทก็ตอบตกลงเช่นกัน เหลือแต่....

“ห้ะ อะไรนะ” เวย์และไบร์ทบอกพร้อมกันเหมือนเคยนัดหมายกันมาก่อน “มิวจะให้พี่ไปกับยัยหื่นเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก”เวย์บอกมิว ด้วยการกระทำที่บอกไปชอบหน้าไบร์ท แต่ในใจลึกแล้วก็แอบดีใจอยู่ไม่น้อย “หึๆ คิดว่าอยากไปกับพี่นักหรือไง ค่ะ” ไบร์ทบอกด้วยความไม่เต็มใจจะบอก  และแล้ววฃ..... สายตาของมิว อินน์ เนย์ มัท และเพื่อนของเนย์อีกสี่คนจับจ้องมาทางเวย์และไบร์ท

-)-)-)-)-)-) (*-) /\ (-*) (_^(_^)

“เห้ยอย่าทะเลาะกัน” เนย์ห้ามไว้ ส่วนมิวและอินน์เชียร์ว่าฝ่ายไหนแพ้ฝ่ายไหนชนะ “ฮู้วันนี้ ฝ่ายสีแดงคือพี่เวย์ และสีน้ำเงินคือไบร์ท ใครจะชนะกัน แหมวันนี้สองสามีภรรยา เล่นซะหนัก”มิวพูดคำนั้นทำให้ไบร์ทกับเวย์ยุติการทะเลาะมิวเห็นดังนั้นจึงพูดขึ้น “อ้าวทำไม ไม่ทะเลาะกันอีกอ่ะ สนุกมากนะเมื่อกี้ สามีกับภรรยา ทะเลาะกัน” เวย์และไบร์ทมองมาทางมิว “มิวตะกี้แกพูดว่าอะไรนะ....” เวย์ถามมิวด้วยสายตาที่โหด!!!! “....พูดผิดพูดใหม่ได้นะเว้ย”ไบร์ทต่อประโยคจากเวย์ “แหมๆ สองสามีภรรยาเล่นต่อคำกันด้วย” เนย์พูดขึ้นเพราะจะแซวเพื่อนรัก “แหมๆ รู้สึกว่ารักพี่เขยก็วันนี้แหละ” มิวพูดอย่างชอบใจ “แน่อยู่แล้วน้องสะใภ้ ” เป็นครั้งแรกที่มิวพูดดีกับเนย์ และเป็นครั้งแรกที่เนย์ยิ้มให้มิว วันนี้คงเป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่ง

………………….

ร้าน ชาบู ชาบู

“อ๊ะ พี่เขยอันนี้อร่อยมากนะ เนื้อนุ้มนุ่ม ” มิวบอกเนย์และตักเนื้อย่างใส่ในจานเนย์  อายมองทั้งสองคนด้วยความงุนงง ที่ทั้งสองคนคุยกันได้ “มิววันนี้แกกินยาลืมเขย่าขวด หรือไม่สบาย หรือหัวชนสิ่งของ หรือมีของหล่นใส่หัว  ถึงได้พูดดีกับเนย์ได้?” อินน์ได้ยินดังนั้นจึงกระซิบบอกอาย “คืองี้ พี่อาย วันนี้พี่เวย์กับไบร์ทมันทะเลาะกันเรื่องที่จะนั่งรถมากินชาบูแล้วมิวกับพี่เนย์อ่ะก็แซวกันไป จนต่างฝ่ายต่างชอบใจกับคำพูดที่แซวพี่เวย์กับไบร์ทอ่ะ หนูว่านะ พรุ่งนี้ต้องไม่พูดดีกันอีกอ่ะ” อายได้ยินดังนั้นจึงเข้าใจว่าทำไมมิวและเนย์ถึงพูดดีกัน “เออเนย์  เดี๋ยวพรุ่งนี้อายจะกลับไปกรุงเทพแล้วนะ คือชุมนุมอายเค้าถ่ายรูปกันเสร็จแล้ว” อายพูดบอกเวลาประมาณว่าจะลากัน “เฮ้อ เร็วจังได้อยู่กับอายแค่นิดเดียวก็ต้องจากไปจากที่รักแล้ว” มิวได้ยินดังนั้นจึงทำท่าเหมือนจะอาเจียน “แหวะ ฟังแล้วกินไม่ลงเลย  เฮ้อ อยากให้พี่เวย์กับไบร์ทพูดแบบนี้บ้างจัง” มิวพูดแล้วหันมาสบตากับเวย์และไบร์ท “โหมิว ถ้าไม่ถือว่ามิวเป็นน้องของแฟนเนย์นะป่านนี้พี่ต่อยตายให้พี่พูดดีกับยัยหื่นเนี่ยนะ ไม่มีทางอ่ะ”ไบร์ทได้ยินดังนั้นจึงขัดขึ้นมาอีก “แหม ตัวเองดีตายแหละ ไอ้คนบ้ากาม”

“ยังไงพี่ก็เลือกเว้ย”

“ไบร์ทก็เลือกเหมือนกัน”

“เอางี้ !! เรามาแข่งกินกันดีกว่าใครกินหมดก่อน ชนะ!!”

“หึ...อย่าอ้วกออกมาก่อนละกัน!!”

“เริ่ม!!!  เฮ้ยอย่าเริ่มทีเผลอดี”

“เอิ่มอ่อนไอ้เอียบอะเอ๋อ(เริ่มก่อนได้เปรียบเสมอ)”

......................

บ้านมิว

“มีใครออนเฟสมั้งวะ เอี้ย เอ้ย มีแต่แชทกลุ่ม  เอ๋พี่เต้ยออนเฟส  หวาย ทักไปดีมั้ย ทัก ไม่ทัก ทัก หรือ ไม่ทักดี กรี๊ดดดดดด” มิวกรี๊ดลั่นบ้านจนอายต้องสะดุ้งตื่นมาเคอะประตู “มิวหลับได้แล้ว  พรุ่งนี้ต้องไปเรียนนะ” อายบอกมิวเพราะเป็นห่วงกลัว มิวตื่นสาย  และพรุ่งนี้อายต้องไปสนามบินแต่เช้า “ค้าาาาาา”

………………..

สนามบิน

“มิวพี่กลับล่ะนะ”อายล่ำลามิวและเดินจากไป

“มิวไป เดี๋ยวโรงเรียนสาย”

“ค่ะแม่”

อาคาร3 ของโรงเรียน

“เออแกวันนี้ชุมนุมอ่ะเค้าสอบเต้นว่ะ  ไม่รู้ครูให้เราคู่กับใคร” ไบร์ทพูดด้วยความกังวล

“กับพี่เวย์อ่ะดิ๊” มิวกับอินน์พูดพร้อมกัน

“บ้านแกสิ มิวอินน์”ไบร์ทบอก และบิดตัวด้วยความเขินอาย

“เออ อินน์ ไปถ่ายเอกสารของวิชาว่ายน้ำไปเดี๋ยวส่งพรุ่งนี้ล่ะ”มิวบอกอินน์เพราะเกือบลืมว่าต้องส่งรายงานวิชาว่ายน้ำ

“อืม ป่ะไบร์ท เดี๋ยวจะเข้าแถวล่ะ”อินน์บอกไบร์ท ระหว่างที่ทั้งสามกำลังเดินไปอาคาร5

“น้องอินน์  เพื่อนพี่ชอบ”มิวเห็นและจำได้ว่าเป็นรุ่นพี่เมื่อวาน

“เรื่องของพี่” อินน์พูดแบบเขินๆ

“เพื่อนพี่ชอบน้องจริงๆนะ”พี่ม.3แซวอินน์

“เอาเฟสหนูไปมั้ย” เมื่ออินน์พูดเสร็จจึงรีบวิ่งไปที่ร้านถ่ายเอกสารใต้อาคาร5

“พี่เค้ารู้จักชื่อเราได้ไงว่ะ”อินน์พูดขึ้นด้วยความสงสัย

“คือเราบอกเอง  ที่เมื่อวานพี่เค้ามาถามว่ามึงชื่อไรอ่ะ”มิวสารภาพ

“เชี่ยมิวก็...” อินน์พูดขึ้นด้วยความโมโหเพื่อน แต่ในใจก็แอบดีใจนิดๆ

…………………

ฝ่ายภัทร

“เฮ้ย วินน้องเค้าเหมาะกับแกดีนะ ว่ามั้ยพวก55555” ภัทรบอกด้วยความตลก

“เชี่ยภัทรแกล้งกูเหรอสัด” วินพูดขึ้นด้วนความโกรธ

“เอาน่า  ลองพนันกับเรามั้ยว่ายังไงๆ มึงกับน้องเค้าก็ต้องได้กัน” ภัทรแซววินอย่างชอบใจ

“เฮ้อ ภัทรมึงก็แกล้งวินไป เดี๋ยวระวังนะทำกับใครก็ได้อย่างนั้น แกอาจจะได้กับน้องอินน์ก็ได้ใครจะไปรู้” ซันขัดขึ้น

“ไม่อ่ะ ยังไงก็ไม่มีวัน” ภัทรบอกปฏิเสธ แต่ในใจก็แอบชอบอินน์เข้าแล้ว