Trouble Destiny รักวุ่นวายของพวกนายทั้ง6คน

Trouble Destiny
รักวุ่นวายของพวกนายทั้ง6คน
 

-SentOB HighSchool-
 

"นี่ๆ ฮานึน วันนี้เราจะไปให้อาหารเจ้าแทมินรึป่าว"

"ไปสิ" "นี่ วันนี้ฉันมีเมนูใหม่" ฉันหยิบซองอาหารเปียกของแมวรสปลาแซลม่อนในซอส

เทอริยากิมาอวดยัย"แฮอัน"เพื่อนซื่อบื้อของฉัน หล่อนทำท่าทางตื่นเต้นแทนเจ้า"แทมิน"

แมวจรจัดที่อยู่ใต้ตึกเคมีเก่า ที่ฉันและยัยแฮอันแอบอุปการะเอาไว้

"เจ้าแทนมินต้องชอบแน่ๆเลย" ยัยแฮอันระริกระรี่เหมือนปลากระดี่ได้น้ำยังไงยังงั้น

"จ้ะ ดีใจแทนเจ้าแทมินขนาดนี้ กินเเทนมันเลยมั๊ยจ๊ะ" ฉันประชด -////-

"นี่ จะบ้าหรอ เราไม่แย่งอาหารของเจ้าแทมินหรอก ฮ่าๆ"

"จ้าาาา อย่าให้เห็นว่าแกแอบกินนะ" ยัยแฮอันตีฉันเบาๆ เหมือนหล่อนจะเขิน

แต่เขินทำไมวะ มันน่าเขินตรงไหน นี่ฉันกำลังหลอกด่าแกอยู่นะ บื้อจริงๆ ยัยนี่ -/////-

ต้องบอกก่อนว่าฉัน'ฮานึน'และยัย'แฮอัน' เป็นเพื่อนกันมาตั้งอนุบาล หล่อนเป็นคนซื่อๆ

บื้อๆ เกือบจะโง่ เอ๊ะ!! ออกแนวนินทาเพื่อนป่ะวะ เอออช่างมันเถอะ ถึงไหนล้ะ

ก็นั่นแหละ หล่อนหน้าตาก็น่ารัก ตาโต ผมยาว ผอมเพรียว ดูน่าทะนุถนอม

ผช.ในโรงเรียนนะ ร้อยทั้งร้อยเคยมาจีบยัยนี่หมด แต่หล่อนไม่มีท่าทีจะชอบใครเลย

เคยแอบบสงสัยนะว่าหล่อนเป็นเบี้ยน ฮ่าๆ -///- แต่หล่อนบอกว่าหล่อน แอบชอบ

รุ่นพี่อยู่คนนึง สวยๆอย่างหล่อนมีโมเม้นเเอบชอบด้วยหรอ????? -________-""""



~โรงเรียนเลิก~



ฉันและแฮอัน ก็เดินไปตึกเคมีเก่าเพื่อที่จะเอาอาหารไปให้เจ้าแทมินเหมือนทุกๆวัน

ต้องบอกก่อนว่าตึกเคมีเก่าถูกสร้างเมื่อ10ปีที่แล้ว ต่อมาโรงเรียนมีการทุบตึกเก่าทิ้งและ

สร้างตึกใหม่ แต่โรงเรียนกลับไม่ทุบตึกเคมีทิ้ง แล้วยังให้แม่บ้าน ภารโรงมาดูแลทุกวันอีก

น่าสงสัยจริงๆ ฉันว่าตึกนี่ต้องมีอะไรแน่ๆ แต่คงไม่ใช่ผีนะ


.....และแล้วก็ถึงสักที



เหมี้ยววววววววววว ¥*¥

เจ้าแทมิน เดินออกมา ท่าทางดีใจที่ได้เห็นฉันและแฮอัน

"หิวหรอ ห๊าาาาาาา ^^" แทนมินน่ารักไปแล้ววววว ฉันอดใจไม่ได้ >\<

เหมี้ยววววววววววว

"แฮอัน ยืนบื้ออยู่ทำไม ฉีกซองเข้าสิ"

"ฮานึน" หล่อนเรียกชื่อฉัน ทำไม

"อะไรอีก" ฉันหันไปที่แฮอันที่กำลังยืนนิ่ง เหมือนหล่อนกำลังเพ่งไปที่อะไรบางอย่างอยู่

"ได้ ยินเสียงอะไรไหม" แฮอันเงี่ยหูเหมือนจะฟังอะไรบางอย่าง

"หื้ยยยย เสียงอะไร!" ด้วยที่ฉันเป็นคนกลัวผี เลยออกอาการตกใจนิดหน่อย

"เหมือนมีคนคุยกัน ลองฟังสิ" แฮอันยกมือของฉันมาไว้ข้างหูของฉัน

"แม่บ้านหรือปล่าว" ภาวนาให้เป็นแม่บ้านจริงๆเถอะ กลัวแล้วนะเนี่ย

"เธอก็รู้นี่ ว่าแม่บ้านจะมาทำความสะอาดเเค่ตอนเช้า" แฮอันยังคงตั้งใจฟัง

"ภารโรงก็ได้" -///- เอาแล้วไงงงงง

"เย็นแบบนี้ ไม่มีใครมาที่นี่หรอก นอกจากพวกเรา" ยัยแฮอัน อีบร้า ฉันกลัวนะเว้ย

"กะกะกลับกันเหอะ" ฉันไม่ไหวแล้ว

"กลัวหรอ? ฮ่าๆ" ^^ "ไป" แฮอันคว้ามือฉัน

"กลับบ้านหรอ?^^"

"ไปหาว่าเสียงมันมาจากไหน" ยัยแฮอันนนนนนนนนนนนนน!!!!

พอจบประโยค ยัยแฮอันก็ลากฉันไป ยัยนี่กล้ามาจากไหนวะ เเต่ทว่ายิ่งเดินเสียงมันก็

ยิ่งชัดขึ้น ชัดขึ้น ฉันมองไม่เห็นหรอก หลับตาอยู่ ก็คนมันกลัวอ่ะ แต่ฉันได้ยินเหมือน

คนคุยกัน เสียงผู้ชายคุยกัน เหมือนเถียงๆกันอ่ะ อุ๊ย!! มีคำหยาบด้วย

จินตนาการได้เลยว่าผู้ชายคนนี้ต้องหน้าตาไม่ดีแน่ๆ เอ๊ะ!!ยัยแฮอันหยุดเดินแล้ว

ไม่ไม่ไม่ลืมตาเด็ดขาด แต่ยัยแฮอันกระตุกมือฉันเหมือนว่าหล่อนอยากให้ฉันลืมตาดู

อะไรบางอย่าง เอ๊ะ!!! เสียงผู้ชายคุยกันเมื่อกี้หายไป



สักพักนึงก็...............


"นี่ เธอสองมาทำอะไรที่นี่อ่ะ" เสียงผู้ชายตะโกนมา

ฉันลืมตาทันที แต่ก็ต้องอึ้ง อึ้งแบบอึ้งอ่ะO________O!!! นี่ยัยแฮอันพาฉันเดินเข้ามา

ในวงล้อมผู้ชาย(หน้าตาดี) มันมาทำอะไรกันเยอะแยะะวะ