กวี นี้คือ วรรณศิลป์
สื่อความคิด วิจิตร แลใฝ่ฝัน
ตัวอักษร ร้อยเรียง มารำพัน
จิตวิญญาณ ร่วมสรร ปันจินตนา
สำนวน ดุจมนตรา มหาเสน่ห์
เนื้อกลอน บรรเลง เปี่ยมความหมาย
สัมผัส คล้องจอง ฉันทลักษณ์ไทย
สืบสาน ศิลปะให้ โลกได้ยล
วรรณกรรม จิตรกรรม มิเคยขาด
วรรณศิลป์ มิเคยว่าง จากฝึกฝน
บทกวี สละสลวย ชวนนิยม
ขับกล่อมคน ให้สุขสม อิ่มเอมใจ
อรรถรส กวีไทย นั้นเป็นหนึ่ง
ไม่ต้องพึ่ง อรรถกวี ของชาติไหน
ธรรมชาติ ชีวิตจริง จรรโลงใจ
ล้วนแต่งได้ น่าหลงไหล ทุกชิ้นงาน
หยิบปากกา บรรจงร่าง ตามรู้สึก
เพียงสำนึก ภาษาไทย น่าอิจฉา
เงินจะน้อย ใครจะเย้ย ไม่นำพา
กวี คือ ดวงใจข้า ที่เทิดทูน
สวัสดีค่ะ บทกลอน และกวีเรื่องนี้
ไรต์เตอร์แต่งเองจากจินตนาการ และความคิด
ซึ่งมักถ่ายทอดใส่สมุดไว้ยามว่าง
ดังนั้น อาจไม่เลิศหรู หรือเก่งกาจอะไรนัก
เป็นการแต่งตามใจฉัน ตามอารมณ์เลยค่ะ
และจะไม่กำหนดเวลาอัพนะคะ
ว่างจากแต่งนิยาย ก็อาจมาอัพเพิ่มค่ะ
ใครชอบจะโหวต หรือเม้นติชมได้ ขอบคุณค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น