รั้วโรงเรียนมัธยมม

ภาพสุดท้ายที่เห็นคือท่อนล่างของชายร่างสูงหลังจากนั้นก็ได้ยินเพียงเสียงของผู้ชายนิรนามที่พึ่งช้อนตัวฉันมาจากพื้นอย่างค่อยๆและ ถนุถนอม คอฉันห้อยลงมาที่แขนด้านขวาส่วนแขนด้านซ้ายก็คือขาของฉันที่ห้อยลงมาหลังจากที่ฉันถูกอุ้มขึ้นไปเขาก็ค่อยๆใช้แขนดันหัวฉันขึ้นมาแนบอกอย่างเบามือ ไปพร้อมกับเสียงรองเท้ากระทบกับพื้นอย่างรวดเร็วไม่นานนักเขาก็ค่อยๆวางฉันลงบนเตียงนุ่มๆในห้องพยาบาล

“ปันน้องเป็นอะไร”อาจารย์ห้องพยาบาลพูดขึ้นมาอย่างรวดเร็วหลังจากชายคนนี้ผลักประตูเข้าไป

“ไม่รู้อ้ะครับน่าจะเป็นลม งั้นผมไปเรียนก่อนนะครับสายมากแล้ว” เขาตอบ พร้อมกับกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปจากห้องพยาบาล
"เป็นไงบ้างเฟรม" ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นกับอาการที่พึ่งผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ
"มะๆๆ..ไม่เป็นไรละ เออ แกแล้วใครมาอุ้มเราว่ะ" ฉันตอบพร้อมค่อยๆดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนุ่มๆ "รุ่นพี่ ชื่อปันมั้ง" พริมตอบและช่วยพยุงตัวฉันขึ้น
"รู้สึกจะอยู่ในกลุ่มพี่เพลย์ด้วย"
"แกว่าไงนะ พี่เพลย์ที่แกไปมีเรื่องกับน้องเค้าอ้ะนะ บ้าไปแล้ว" ฉันเดินออกมาจากห้องพยาบาลด้วยสีหน้าที่ซีดแต่ดีขึ้นกว่าตอนที่นอนอยู่
อ๊อดดดดดดดดดด เสียงอ๊อดดังขึ้น
"ทำไมออดดังเร็วจังว่ะ มาห้องพยาบาลไม่กี่นาทีเองนี่" ฉันตอบพร้อมกับเกาหัวตัวเอง
"10นาทีบ้าอะไร 40 กว่านาทีแล้วเว้ยยย"
"อ่าวหรอ"
"แกต้องไปขอบคุณพี่เค้าด้วยนะเว้ย"
"นี่พี่เค้าอยู่ม.ปลาย เราอยู่ม.ต้นกินข้าวคนละเวลาเรียนคนละเวลา รู้จักแค่ชื่อปัน หน้าตาเราก็ไม่เคยเห็นด้วยซ้ำกลุ่มพี่เพลย์กลุ่มก็ใหญ่มีกันตั้ง10กว่าคน จะเจอก็ยากป่ะว่ะ"
ฉันล้วงมือเขาไปในกระเป๋าเสื้อเพื่อจะหยิบปากกาสีดำแท่งโปรดเก็บไว้ใต้โต๊ะ
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ไอ้เฟรมมมเป็นไร"ฟางเพื่อนสุดสวยแสนแรดดของฉันเฮ้ยแสนรักของฉันถามขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าที่ตกใจ
"ปากกาเราๆๆๆๆ หายไปไหนนนๆๆๆๆๆ"
"ตกรึเปล่า พี่เค้าอุ้มแกมาหนิอาจจะตกก็ได้" เดียร์พูด
"แกกกก เราไปหาตามทางกันเถอะ" ฉันรีบวิ่งลงมาจากห้องแล้วเดินมาที่ทางเดินไปห้องพยาบาลก่อนเพื่อน ขณะเดียวกันพี่ๆมอหกที่กำลังจะเดินไปเรียนห้องอื่นก็เดินผ่านฉันไปจนหมดหลังจากนั้นฉันก็ก้มหาตามทางต่อไปโดยไม่สนใจว่ามีเงาดำร่างสูงหยุดมองฉันอยู่ ฉันค่อยๆเงยหน้ามองขึ้นไป อ่อออออออ "ใครว่ะ" ฉันอุทานขึ้นมาเบาๆพร้อมกับทำหน้ากวนๆนิดหน่อย ก็แน่ดิฉันมีตาสีดำที่เจ้าเล่ห์ ปากเล็ก ชอบยิ้มมุมปากหน้าเรียวหน่ำซ้ำชอบยักคิ้วทำหน้าตาเหย่เกเป็นที่หนึ่ง
"ทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้นใส่ฉัน" เขาตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ
"ยุ่งหน่า ไม่มีไรก็เถิบไป"
"หานี่อยู่รึเปล่า" เขายื่นปากกาสีดำมาตรงหน้าฉัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จบตอนแรกกกก