บ้านซุส Zeus

บ้านซุส

      ปีเตอร์เด็กหนุ่มผมสีบลอนด์มองเข้าไปยังตัวบ้านที่เขารู้ว่ามันคือบ้านพักซุส ภายในมืดสนิทเท่ากับความมืดภายนอกที่เริ่มมืดลง เขานึกอยู่สักพักก่อนที่จะมีเสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับร่างปริศนาที่ก้าวเดินเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วและหยุดอยู่ตรงหน้าเขา

      ปีเตอร์รีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมาเพื่อจะส่องมันดูคนที่มาใหม่นั้น ทันใดนั้นมือคนปริศนาก็คว้าเอามือถือเขาไป “มันใช้ที่นี่ไม่ได้” เสียงแหลมเอ่ยขึ้นทำให้เขารู้ว่าบุคคลปริศนานั้นคือผู้หญิง “ไอ้นี่มันจะพาพวกที่ไล่ตามนายมา” เธอพูดก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับมือถือของปีเตอร์

      “อ้าว มือถือเรานี่ ฉันโดนต้มจนเปลื่อยตั้งแต่วันแรกเลยเหรอเนี่ย” ปีเตอร์ถอนหายใจได้ไม่นานหญิงสาวปริศนาก็เดินกลับมาพร้อมคบเพลิงในมือ เธอมีทรงผมสีดำแบบฮาร์ดคอร์ระต้นคอ สวมเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำเลี่ยม ดวงตาสีฟ้ามองมายังปีเตอร์ก่อนจะพูดขึ้น “อย่าเปิดเครื่องล่ะ” เธอโยนโทรศัพท์มือถือคืนปีเตอร์แล้วเดินเข้าไปในบ้านที่มืดสนิท “ตอนนี้คนยังมาไม่ครบน่ะ นายเข้ามาก่อนสิ ฉันเชื่อว่ามีสิ่งหนึ่งที่ตามนายอยู่จะเป็นประโยชน์กับนาย”

      ปีเตอร์รีบเดินตามหญิงสาวปริศนาคนนั้นเข้าไปภายในบ้าน ไฟถูกเปิดขึ้นสว่างจนแสงเล็ดลอดออกไปข้างนอก ห้องที่เขายืนอยู่นี้คือห้องนั่งเล่นที่แทบจะรวมโซฟาทุกรูปแบบไว้ แต่สไตล์การตกแต่งมันจะออกโทนเรียบๆ ซึ่งแตกต่างกับคนที่เดินนำเขามา “เอ่อ เธอพักอยู่บ้านพักนี้เหรอ” ปีเตอร์พูดขึ้นพร้อมกับเลิ้กคิ้ว

      “ใช่ ก็แค่เคยน่ะ ตอนนี้ฉันจะต้องไปรวมกลุ่มกับเหล่าพราน” เธอพูดพร้อมกับคว้าเอากระบอกธนูที่มีลูกธนูอยู่ในนั้นขึ้นมาสะพาย

      “แล้วสิ่งหนึ่งที่ตามฉันมาคืออะไร” ปีเตอร์ถามหญิงสาวปริศนาแล้วมองคันธนูที่เธอหยิบมันขึ้นมาถือ

      “อารัคเน่” เธอพูดขึ้น ปีเตอร์ขมวดคิ้วมุ่นทันทีโดยไม่ต้องสงสัยอะไรมาก เฮอะๆๆ คาบเรียนประวัติศาสตร์เกี่ยวเทพพระเจ้ากรีกเขาไม่ได้ฟังแม้แต่น้อย

      กุกกัก!!

      ฟิ้ว! เสียงลูกธนูถูกยิงโดยหญิงสาวปริศนาตรงหน้าปีเตอร์ ลูกธนูลอยแหวกอากาศไปตามแรงที่ถูกส่งยิงมาปักอยู่ขอบบานประตูบ้านพักหลังนี้ บุคคลที่มาใหม่อีกคนผงะแล้วรีบถอยกรูออกมาให้ห่างจากขอบบานประตูแล้วเดินเข้าบ้านพัก “เฮ้ๆ ฉันเองธาเลีย นี่กะจะฆ่าให้ตายเลยรึไง ทั้งๆ ที่ก็ขอให้ฉันมาช่วยแท้ๆ” เด็กสาวผมสีน้ำตาลลอนยาวประบ่าพูดแล้วเบ้ปาก เธอเดินมาแล้วนั่งลงโซฟาสีครีมเรียบๆ ตัวหนึ่ง

      “แอนนาเบ็ธไม่ว่างน่ะ ฝากทีนะ” ธาเลียยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับเอสเทอร์

      “อ่าฮะ ได้อยู่แล้ว แต่ว่ายังไงเธอก็ต้องหาคนมาแทนก่อนชั่วคราว เพราะฉันก็ต้องดูแลบ้านพักฉันเหมือนกัน” เอสเทอร์พูดพร้อมกับเริ่มหาว

      “แล้วอารัคเน่คืออะไร” ปีเตอร์ที่ยืนงงกับเหตุการณ์อยู่นานก็พูดขึ้นขัดบทสนทนาของทั้งสองคน

      เอสเทอร์เหลือบมองไปที่ปีเตอร์ หัวคิ้วของเธอขมวดมุ่นเข้าหากันก่อนจะพูดขึ้น “นายไม่ควรขัดบทสนทนาคนอื่นนะ จะว่าไป... นายหน้าคุ้นๆ นะ”

      ปีเตอร์ยิ้มมุมปากก่อนจะพูดขึ้น “ผู้หญิงทุกคนที่จะจีบฉันก็พูดกันแบบนี้แหละ”

      “ฮื๋อ พูดมาได้นะ ฉันไม่ได้จะจีบนาย มั่นใจในตัวเองมากไปมั้ย หล่อก็ไม่หล่อ รวยก็ไม่รวย” เอสเทอร์ลุกพรวดจากโซฟาด้วยอารมณ์หงุดหงิดแล้วเดินเข้าไปใกล้ปีเตอร์ก่อนกระชากคอเสื้อเขา

      ธาเลียเห็นว่าเรื่องนี้อาจมีการลงไม้ลงมือกันได้แน่นอน ใช่ เธอรู้ดีว่าเอสเทอร์เป็นคนยังไง เพราะเธอ แอนนาเบ็ธ และก็เอสเทอร์สนิทกันมานานแล้ว นานพอที่เอสเทอร์จะเลิกกีดกันแอนนาเบ็ธให้ออกห่างจากเพอร์ซีย์พี่ชายของเธอ ซึ่งถ้าอารมณ์ที่ฉุนเฉียวของเธอบวกกับการที่เธอไม่ชอบผู้ชาย(ซึ่งมีเหตุผลน่ะนะ)มากๆ อยู่แล้ว มารวมกันล่ะก็...ไม่อยากจะคิดเลยว่าบ้านหลังนี้จะเหลือซากอะไรให้ดูรึเปล่า

      ธาเลียเดินเข้าไปหาทั้งคู่ “โอเคๆ ฉันว่าพวกที่มาบ้านพักนี้คงทยอยกันมาแล้วล่ะ”

      แล้วจู่ๆ ทั้งปีเตอร์และเอสเทอร์ก็ตาโตพร้อมกันทันที “เธอ!/นาย!” เอสเทอร์ยิ้มกริ่มทันทีเหมือนเธอพึ่งได้ชัยชนะจากศึกสงครามครั้งยิ่งใหญ่ก็ไม่ปานซึ่งแตกต่างจากปีเตอร์ที่หน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด

      “นายติดหนี้บุญคุณฉันอยู่นะรู้มั้ย” เอสเทอร์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ซึ่งมันก็ทำให้ธาเลียที่เดินมาอยู่ข้างๆ เธองงอย่างเอาการ เอสเทอร์หันมาหาธาเลีย “เธอไปได้เลย เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเอง”

      “เธอแน่ใจนะเอสเทอร์” ธาเลียถามย้ำให้มั่นใจว่าถ้าเธอออกไปจากค่ายแล้วจะไม่เกิดมวยรุ่นเฮฟวี่เวทขึ้น

      “อื้ม” เอสเทอร์ยิ้มให้กับธาเลีย

      “ฉันเห็นอมัลเธียก่อนเข้ามาในค่ายด้วยล่ะ มันคงเป็นสารหมายเหตุดีๆ จากพ่อแน่เลย” ธาเลียพูดแล้วรีบเดินออกจากบ้านพักไป

      “เธอยังคิดว่าแกะนั่นนำสิ่งดีๆ มาอยู่อีกเหรอ เฮ้อ” เอสเทอร์ถอนหายใจยาว แล้วหันหน้ามาเผชิญกับปีเตอร์

      “ฉันไม่ได้ขอให้เธอช่วยในตอนนั้นสักหน่อย” ปีเตอร์ละล่ำละลักพูด

      แล้วคนอื่นๆ หาบ้านพักเจอก็กรูเข้ามาในบ้านหลังนี้ ที่พวกเขามาช้าอาจเป็นเพราะตอนที่ลงทะเบียนนั้นคนเยอะมากก็เป็นได้ รวมกับการกลัวหลงด้วยแล้วก็เลยจับกลุ่มกันแล้วค่อยมา

      “เอาล่ะ ดูแลบ้านพักนี้ให้ดีๆ นะจ๊ะ เพราะคนเมื่อกี้น่ะพี่สาวนาย” เอสเทอร์เดินแหวกฝ่าผู้คนออกไปจนถึงประตูก่อนจะเท้าสะเอว “ทุกคน ที่นี่จะมีการเก็บคะแนนของบ้านแต่ละหลังด้วยสโลแกนที่ว่า อยู่กันอย่างสันติสุข ครึกครื้น พอดีและลงตัว ลองตีความดู!” เธอเอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังกลับ “เราจะมาแข่งกัน!!! นายจำไว้ให้ดี” เธอเดินจากไปพร้อมความมืดที่เริ่มทำให้มองลางๆ จนมืดมิดสนิท

      คนที่มาใหม่นั้นยืนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นหากแต่ปีเตอร์กลับยิ้มน้อย “ได้...เราจะมาแข่งกัน” เขาพูดกับตัวเอง “หึๆๆ แล้วตอนแรกมันต้องเริ่มทำยังไงก่อนเนี่ย”

      ตอนนี้ทุกคนหันมามองเขาเป็นตาเดียว ใช่ ที่เขาเดินผ่านแถวบ้านพักของแอรีส บ้านพักโพไซดอนมาก็พอจะจำได้บ้างน่ะนะว่าจะต้องพูดอะไร “คือว่า...” เขาพูดขึ้นแล้วหยุดลงสักพักแต่ทุกคนที่เข้ามากลับเริ่มคุยกันเสียงดังและให้ความสนใจกับสิ่งรอบข้างที่แปลกใหม่แทน

      “ฟังฉันหน่อยละกันนะ” ปีเตอร์ตีสีหน้าเหมือนผู้รู้ที่อยู่มานานซึ่งความจริงไม่ใช่เลย “พวกเธอคงจะ...พ่อคนเดียวกันสินะ ฮ่าๆๆ โอเคๆ เราจะอยู่กันอย่างสงบสุขฉันหวังอย่างนั้น อย่าทะเลาะกันล่ะ อ้อ แล้วที่สำคัญ ที่พวกเธอได้ยินจากผู้หญิงคนเมื่อกี้” หลังจากปีเตอร์พูดจบทุกคนก็เริ่มจับกลุ่มคุยกันเหมือนกับว่าเขาไม่มีตัวตนหลังจากพูดจบแล้ว เฮ้อให้ตายสิ นี่เขาจะต้องทำยังไงดีให้น่าเชื่อถือ

      “งั้นก็ไปเลือกห้องแล้วแปะชื่อไว้ที่หน้าห้องได้เลย หลังจากนั้นก็มารายงานตัวที่ฉันได้เลยนะ เฮ้! อย่าทำหน้าแบบนั้นสินายน่ะ” ปีเตอร์เหลือบมองไปยังเด็กหนุ่มที่ดูเหมือนจะอายุน้อยกว่าเขา เด็กหนุ่มคนนั้นเหมือนกับว่ากล้วอะไรบางอย่างอยู่

      “ผะ...ผมเหรอครับ” เด็กหนุ่มผมดำไฮไลท์ที่ยืนทำหน้ากลัวอะไรบางสิ่งชี้ที่ตัวเองแล้วถามปีเตอร์

      “ใช่” ปีเตอร์ตอบเด็กหนุ่มขณะที่ทุกคนเข้าใจกันเป็นอย่างดีแล้วและแยกย้ายไปจับจองห้องที่ตนอยากจะอยู่

      “คือว่ามัน...มันตื่นเต้นนิดหน่อยน่ะครับ งั้นผมไปเลือกห้องก่อนนะครับ” เขาเลี่ยงที่จะตอบความจริงบางอย่างที่เขาเห็น สิ่งนั้นมันอยู่ตรงไหล่ของปีเตอร์และกำลังชักใยขึ้นไปเรื่อยๆ เขาไม่อยากจะคิดว่านั่นคือ ‘อารัคเน่’ เลย ถ้ามันไม่มีบางอย่างที่ทำให้เขารู้สึกอย่างนั้น
 

ปล. ใครที่อยู่บ้านพักซุส รายงานตัวด้วยน้าาา

ปลล. กฎก็คือ...เดี๋ยวจะบอกอีกทีที่บทความกิจกรรมละกันเน้อ อยู่ไปแบบนี้ก่อนละกันนะ ตื่นเต้วดีออก

*อารัคเน่ – ข้อมูลที่ดูเป็นทางการ http://www.dangnana.com/?p=1209

              - ข้อมูลที่น่าสนใจ http://urza.exteen.com/20130528/entry

เพราะว่าข้อมูลแต่ละที่มักจะแตกต่างกัน ทางเราจะแต่งในแนวของเรานะคะ