ghost university มหาลัยผีนานาชาติ

ณ อีกมิติหนึ่งที่หน้าห้องประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

                หญิงสาวคนหนึ่งกำลังไล่รายชื่อผู้ที่สามารถสอบเรียนต่ออย่างตั้งใจ

                “มหาวิทยาลัยวังหลัง มหาวิทยาลัยสวนซ่อนกลิ่น มหาวิทยาลัยมหาศิลปะศาสตร์ อยู่ไหนน้า อยู่ไหนน้า อ๊ะนี่ไง มหาวิทยาลัยผีนานาชาติบารอน รายชื่อนักเรียนที่สอบติด . . .” หญิงสาวพูดค้างไว้ก่อนอุทานออกมาด้วยความดีใจ

                “นางสาวขาลธิดา สิงห์เจ้าป่า สอบเข้าห้องพิเศษสายการทูตได้คะแนนลำดับสามในการสอบเข้า”ด้วยความดีใจทำให้น้ำตาเอ่อล้นขึ้นมาอย่างไม่รู้สึกตัว หญิงสาวรีบหันไปหยิบเอกสารของนักเรียนสอบติดที่อยู่ในช่องตู้เหล็กข้างๆบอร์ดประชาสัมพันธ์ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอย่างดีใจ ชั่วครู่ปลายสายก็กดรับ

                “มีอะไรหรือจ๊ะ หลานแก้ว โทรมาแต่หัววันโรงเรียนเลิกแล้วรึ เดี๋ยวย่าให้นางขมิ้นไปรับไหม” ปลายสายผู้เป็นย่าตอบกลับมาด้วยเสียงนุ่มนวลระคนประหลาดใจเล็กน้อย

                “ย่า หนูสอบติด”

                ณ ถ้ำใหญ่กลางป่าแห่งหนึ่งนอกตัวเมืองออกไป

                แก้วกำลังเก็บของของตัวเองก่อนเช็คสัมภาระต่างๆให้เรียบร้อย

                “ชุดนักเรียน ชุดพละ ชุดลำลอง เสื้อใน เอ . . . รายการเสื้อครบหมดแล้วนี่นา ส่วนของใช้ปากกาดินสอ สมุดจด หนังสือ แล้วก็ . . . “ ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบก็มีใครคนหนึ่งเปิดประตูห้องเข้ามา

                “เก็บของเสร็จรึยังจ้ะแก้ว ย่าเตรียมกับข้าวไว้ให้บนโต๊ะแล้วนะจ้ะ” ย่ายิ้มให้แก้วอย่างอ่อนโยนก่อนเดินเข้ามาดูสัมภาระของแก้ว

                “จัดได้เป็นระเบียบเรียบร้อยดีมาก เดี๋ยวย่าให้เจ้าจุกมันขนไปไว้ที่รถเอง ไปกินข้าวด้วยกันเถอะแก้ว วันนี้ย่าทำของโปรดให้แก้วด้วยนะ” ย่ายิ้มก่อนเดินนำแก้วหลานสาวสุดที่รักออกไปที่ห้องกว้างที่จัดเป็นห้องอาหารแบบตะวันตกไว้

                “ต้มยำกุ้ง กวางน้ำตก ไก่ต้มน้ำปลา ยำเม็ดมะม่วงหิมพานต์ ยำผลไม้แล้วก็ ฝอยทอง ทองหยอด ขนมทราย มีแต่ของที่หนูชอบทั้งนั้นเลยนะ” ย่าจูงมือหลานสาวก่อนลงมือกินอาหารและเอาใจหลานสาวด้วยการตักอาหารที่ชอบให้หลายอย่าง ก่อนย่าจะเริ่มถามเรื่องโรงเรียน

                “โรงเรียนที่หนูไปเรียนมันเป็นโรงเรียนประจำแล้วย่าจะได้เจอลูกแก้วเฉพาะวันปิดเทอมหรือ” ย่าถามด้วยน้ำเสียงกังวลเพราะจะต้องจากหลานสาวสุดที่รัก

                “ไม่หรอกค่ะย่าทุกสองสัปดาห์หรือวันพระใหญ่นั่นแหละค่ะเค้าก็ให้กลับมาเยี่ยมบ้านได้” แก้วยิ้มให้ย่า ก่อนตักข้าวคำสุดท้ายเข้าปาก

                “แก้วเสร็จแล้วตามย่ามานี่หน่อยสิ” ย่าบอกพลางเดินนำอย่างช้าๆไปที่ห้องของคุณย่า

                “มีอะไรหรือคะคุณย่า” แก้วนั่งลงพับเพียบอยู่ข้างๆย่าที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หวายตัวโปรด ย่ายื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้ก่อนพูดว่า

                “ย่าฝากจดหมายไปให้เพื่อนย่าด้วยนะ เขาชื่อ เรด ซิลวา บารอน ลูกต้องให้จดหมายนี้กับเขาด้วยมือตัวเองนะ ถ้าหาเขาไม่เจอให้ไปหาที่ห้องระเบียงที่ติดกับสวนหรือจุดที่เป็นเบาะฟูกดีๆสำหรับนั่งอ่านหนังสือนะ แล้วไปอยู่ที่นั่นต้องเป็นเด็กดี อย่าดื้ออย่าซน เชื่อฟังครูทุกคน เรื่องมารยาทกุลสตรีนี่จำไว้ให้มั่นเลยนะแก้ว แล้วก็ระวังตัวด้วยนะ” ย่าพูดอย่างจริงจังแต่เสียงในตอนท้ายออกเศร้าๆเพราะทำใจไม่ได้ที่จะต้องจากหลานสาวที่รัก แก้วมองย่าด้วยสายตาที่เข้าใจความรักของย่าที่มีต่อเธอก่อนกุมมือของย่าไว้

                “ไม่ต้องห่วงแก้วหรอกค่ะย่า แก้วสัญญาค่ะว่าจะเป็นเด็กดีแล้วก็จะจบออกมาเป็นทูตที่ดีให้ได้ค่ะ ย่าสบายใจได้เลยค่ะ” ก่อนจะกอดขาย่าไว้ ทันใดนั้นเจ้าจุกข้าของย่าก็เดินเข้ามาในห้อง

                “ได้เวลาแล้วครับหนูแก้ว”

                แก้วมองย่าก่อนพูดว่า “หนูไปก่อนนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะย่า” ย่าที่มาส่งหลานทั้งน้ำตามองหลานสาวที่รักก่อนตอบว่า

                “จ้ะ แก้วก็ดูแลตัวเองดีๆนะ” แก้วยิ้มไหว้ลาย่าครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินขึ้นรถไป