Friends with benefits

ในเวลาที่รู้สึกกลัดกลุ้มวุ่นวายใจคงจะมีคนจำนวนไม่น้อยที่เลือกจะกดการทำงานของสมองด้วยแอลกอฮอล์ แน่นอนว่าฤทธิ์ของมันนอกจากจะทำให้สมองอันอ่อนล้าของมนุษย์ธรรมดาอย่างเราได้ผ่อนคลายแล้ว มันสร้างรสสัมผัสชวนฝัน วาบหวาม เร่าร้อน บาดลึก หรือแม้แต่นุ่มนวล ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกแบบไหนตามรสนิยมของตน แต่กับผม ผมคงอาจจะแปลกกว่าคนอื่นตรงที่ไม่มัวเมาไปกับรสละมุนของเครื่องดื่มสีอำพัน หากแต่ลุ่มหลงอยู่กับวัตถุสีขาวราวน้ำนมภายในอ้อมแขนของตนเองเสียมากกว่า

“อ๊ะ ”

“อ๊ะ อย่า ตะ ตรง ตรงนั้น ...ยะ ยะ อย่า อ๊า”

“อ่า … ชานยอลลา เรียกชื่อฉันสิ”  ร่างสูงเข้มกระซิบเสียงพร่าข้างกกหูคนใต้ร่าง

“จะ จงอิน จงอินอ่า”

“อ่า” ผมกัดฟันกรอด เสียงครางทุ้มต่ำระบายความลุ่มหลงร่างตรงหน้า ที่สร้างความวาบหวามจนสติสัมปชัญญะของผมบิดเบี้ยวจากความถูกต้องไปไกลแสนไกล

“จงอินอา อ๊ะ มะ ไม่ไหวแล้ว” ร่างโปร่งผิวเนียนใสที่บิดเร้าอยู่ภายใต้ร่างของผม ส่งเสียงร้องฟังไม่ได้ศัพท์ สองมือยาวจิกลงบนแผ่นหลังเข้ม ระบายความเสียวซ่านในรสสัมผัสที่ร่างสูงปรนเปรอให้

“พร้อมกันนะ” ผมส่งแรงด้วยร่างกายเบื้องร่าง พาเราทั้งคู่ขึ้นสู่ดินแดนอันขาวโพลน ฉีดพ่นละอองความสุขสมเข้าสู่ส่วนลึก สมองของผมว่างเปล่า ราวกับถูกชัทดาวน์ ก่อนจะถูกรีสตาร์ทให้ตื่นขึ้นอีกครั้งจากการขยับของคนใต้ร่าง  ก็ผมยังไม่ได้ถอดปลั๊ก เครื่องกลของผมมันก็ยังทำงานได้อยู่นั่นแหละครับ

“อ๊ะ อ๊ะ จงอิน พอแล้ว” ร่างขาวนุ่มลื่นมือเอ่ยเสียงหวานคล้ายขอความเห็นใจ

“หืมม แน่ใจนะ”

“พรุ่งนี้มีเรียนเช้าว่ะ”

“แต่มันตื่นแล้วว่ะ ช่วยหน่อยแล้วกัน” สิ้นเสียงทุ่มต่ำ ร่างขาวนุ่มมือที่กำลังจะเอ่ยคำท้วงกลับถูกริมผีปากร้อน บดเบียนจนลบเลือนสติสัมปชัญญะที่เคยมี คิมจงอินก็แบบนี้ทุกที! ให้ตายสิ ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน ว่าแต่..พรุ่งนี้เขาจะตื่นไปเรียนไหวไหมนะ.....


writer talk : สวัสดีค่าาาาา~ จะมีใครหลงเข้ามาอ่านคู่ซุปเปอร์แรร์คู่นี้ไหม 55555555555 แต่เราไม่แคร์ค่ะ เราาจะแต่ง เพราะเราชอบไคชาน จงอินคนเมะ กับชานยอลคนน่ารัก อุอิ xD สำหรับใครที่หลงเข้ามาก็ขอบคุณนะคะ 5555555 ไคชานหาอ่านยากใช่ไหมเราเข้าใจ เราเลยมาแต่งเองไง! ตอนนี้เป็นแค่ intro ก่อนนะคะ ฟิคเรื่องแรกของเราเลย ยังแต่งไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ ถ้ามีใครหลงเข้ามาอ่านลองส่งเสียงผ่าน #ฟิคFWB มาบ้างนะคะ ส่วนตอนต่อไปจะมาตอนไหนไม่รู้ ถ้ามีคนอ่านก็อาจจะแต่งได้เร็วหน่อยมั้งคะ แบบว่ามีคนกดดัน แต่ถึงไม่มีคนอ่านเราก็อยากแต่งเรื่องนี้ให้จบอยู่ดี แค่อาจจะนานหน่อย คือรับรองว่าเรื่องนี้จบค่ะ ^^