Dateline ภารกิจลับวางแผนร้ายกุมหัวใจนายปีศาจ

บทนำ

"เฮ้ ดาฟเน่" เอ ใครเรียกฉันนะ รบกวนเวลาทำงานของฉันซะจริง น่าเบื่อชะมัด เวลาจะทำงานแล้วก็ถูกขัดจังหวะเนี่ย ฮึ่ย!!! 
"มีอะไรล่ะราฟ" ฉันหันไปพูดกับคนที่เรียกฉันด้วยน้ำเสียงสดใสแต่มันทำให้ฉันไม่ชอบเอาเสียเลยจริงๆ เพราะเขาชอบมาขัดจังหวะเวลาฉันจะทำงาน ราฟก็เป็นอย่างนี้แหละ เราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ พอๆพล่ามเยอะไปแล้วฉันนี่ อ้าวทำไมเงียบล่ะ ถามอีกรอบ
"เฮ้ ข้าถามเจ้านะ ราฟตอบข้าสิ!"
"อ๊ะ อ่อ ท่านผู้เฒ่าเรียกเจ้า ข้า แล้วก็ลีน่า ให้ไปพบหน่ะ"
"เรียกข้าเนี่ยนะ ท่านตาเรียกข้า แปลกแฮะ แล้วเรื่องอะไรล่ะ"
"อือ นั่นสิ ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ รีบไปเถอะลีน่าไปรอเราก่อนแล้วนะ"
"อะไรๆ ก็ลีน่า พอเจ้ามีแฟน เจ้าก็ลืมข้าเลยรึ"
"ข้า...ไม่ได้ลืมเจ้าสักหน่อยนะ"
"เหรอ"
"เอ่อ...อือ"
"อือ...งั้นก็ได้ไปกันเถอะ"พอฉันบอกเสร็จปุ๊บ ราฟก็กางปีออกบินก่อนฉันอีก อะไรของหมอนี่นะ น่ารำคาญชะมัด ใช้เวลาไม่มากกลับการมาบ้านท่านตา สายตาของฉันก็หันไปมองสบตาของร่างบางเล็กของภูตน้ำตนหนึ่ง ไม่ต้องบอกว่าใครหรอกเนาะ (แล้วใครอ่ะ ไม่บอกแล้วจะรู้ไหมเนี่ย) บอกหน่อยดีกว่า นั่นหน่ะ 'ลีน่า' แฟนของราฟ เจ้าตัวมองมาเห็นฉันชัดๆ เมื่อฉันลงถึงพื้น เจ้าหล่อนก็รีบวิ่งมาหาทันทีเลย
"ข้าคิดถึงเจ้าจัง ดาฟเน่"
"อือ"
"ตั้งแต่เจ้าไปควบคุม ดูแลป่าอควาเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ"
"อือ" ฉันไม่ได้อยากคุยกับเธอสักหน่อย แต่ก็จริงอย่างว่าแหละตั้งแต่ฉันถูกท่านตาให้ไปควบคุม ดูแลป่าอควา ฉันก็ไม่ค่อยได้เจอลีน่าสักเท่าไหร่ แต่เจอกันตอนที่ฉันไม่สบอารมณ์ก็ไม่ไหวนะ
"เจ้าเป็นอะไรหรือป่าว ดาฟเน่"
เพี๊ยะ!!!
อุ๊ย ไม่ได้ตั้งใจนะก็มันไม่สบอารมณ์นี่นา ใครเขาอยากให้ตนอื่นแตะต้องกันล่ะ นิสัยฉันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว แต่ทำแรงไปไหมเนี่ย ปัดมือลีน่าแรงไปหรือป่าวนะ แต่ชั่งเถอะไม่ใช่มือฉันสักหน่อย >< 
"ไม่ได้เป็นไร แล้วอย่ามาแตะต้องข้า ข้าไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องข้าตอนไม่สบอารมณ์"
"เจ้าไม่ทำเกินไปเหรอดาฟเน่!"
"เจ้าก็รู้นี่ราฟว่า ถ้าข้าไม่สบอารมณ์ ถ้าอะไรมาใกล้ตัวข้าก็จะปัดมันทิ้งทั้งหมด"
"แต่นี่มันแรงเกินไปไหม"
"แล้วยังไง เจ้าจะบอกว่า ข้าไม่ควรทำเหรอ"
"ใช่"
"ทำไม"
"เพราะลีน่าเป็นแฟนข้า" ชิ น่าเบื่อชะมัดเลยล่ะ เจอราฟพูดมาแบบนี้แล้วจะให้พูดอะไรได้เนี่ย แล้วที่เขาบอกว่า 'เพราะลีน่าเป็นแฟนข้า' คือลี่น่าสำคัญกว่าฉันเหรอ ชิ 
"ที่พูดหน่ะจริงเหรอ เพราะลีน่าเป็นแฟน เจ้าเลยให้แฟนสำคัญกว่าเพื่อนอย่างข้าเหรอ ราฟ!"
"อ๊ะ...ข้าไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อยนะ ดาฟเน่"
"ชั่งเจ้าเถอะ พอเจ้ามีแฟน ข้าถูกท่านตาให้ช่วยไปควบคุมดูแลป่าอควา เจ้าก็ไม่เคยจะมาเล่นมาคุยกับข้าอีกเลย ข้าไม่มีความสสำคัญสำหรับเจ้าแล้วสินะ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ชอบคนผิดสัญญา แต่เจ้าทำมันไปแล้วราฟ!"
"ข้า...อ๊ะดาฟเน่ ฟังข้าก่อนสิ" ฉันไม่ฟังที่ราฟพูดแล้ว ฉันรีบเข้ามาในบ้านท่านตาเพื่อจะรีบมาถามว่ามีเรื่องอะไรถึงเรียกมา ฉันมานั่งรออยู๋ในบ้านได้สัก 5 นาทีราฟและลีน่าก็เข้ามาก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉันเห็นท่าทีท่านตาจะชวนคุยเล่นก่อน แต่ฉันไม่อยากคุย รีบถามให้รู้เลยดีกว่า
"ท่านตาเรียกข้ามามีอะไรเหรอคะ"
"ข้าอยากให้พวกเจ้าทั้ง 3 ช่วยข้าหน่อยหน่ะ จะได้หรือไม่"
"ไม่มีปัญหาครับ" ราฟพูด
"มีอะไรท่านบอกมาได้เลยพวกข้าทั้ง 3 ยินดีช่วยท่านค่ะ"ลีน่าพูดเสริม"
"ข้าอยากให้พวกเจ้าทั้ 3 ลงไปโลกมนุษย์ เจ้าต้องไปเอาของสำคัญอย่างกับหลานของข้า หลานข้าเป็นรุ่นพี่พวกเจ้า 2 ปี เขาชื่อ 'วายุ' แต่ข้อเองก็ไม่รู้อีกว่า เจ้านั่นเรียนอยู่โรงเรียนอะไร บ้านที่เจ้านั่นพักอยู่ไหน ข้าเองก็ไม่รู้ พวกเจ้าต้องไปตามหาเองเองนะ อีก 3 วันเตรียมตัวใหเพร้อมล่ะ อ่ออีกอย่าง พวกเจ้าใช้ชื่อพวกเจ้าก็ได้ส่วนการพูดเจ้าวายุน่าจะเคยสอนพวกเจ้าตอนกลับมาที่เมืองภูตได้สินะ โอเคนะอีก 3 วันเจอกัน  อ่อ!!! โทษที ลืมอีกเรื่อง ถ้าพวกเจ้าถูกจับได้ว่าไม่ใช่มนุษย์ล่ะก็ข้าจะเรียกตัวกลับมาทันที" 
โอ้อะไร(ว้ะ)เนี่ยให้ไปหาท่านพี่วายุเหรอเนี่ยท่านตาคิดอะไรอยู่นะ อ่อ ลืมเล่าๆ (จะพล่ามอีกเหรอ- -) 'วายุ' ก็คือพี่ชายฉันเองแหละ เป็นภูตน้ำที่เก่งมาก การบังคับน้ำให้เป็นไปตามจิตใจคิดนี่เก่งมากเลยล่ะ คิดถึงท่านพี่ ขอท่านตาไปก่อนกำหนดดีกว่า
"ท่านตา ข้าขอไปโลกมนุษย์ก่อนได้ไหม"
"เจ้าจะรีบไปทำอะไรเร็วนักดาฟเน่"
"ข้าอยากไปสำรวจหน่ะ ได้ไหมท่านตา"
"เจ้าแน่ใจเรอะ"
"ข้าแน่ใจ"
"เอางั้นก็ได้งั้น ราฟเจ้าช่วยไปกับหลานสาวข้าทีนะพรุ่งนี้ ส่วนเจ้าลีน่าค่อยตามไปทีหลังโอเคนะ แยกย้าย"
"ค่ะ/ครับ"
"งั้นฉันกลับก่อนนะราฟ ดาฟเน่ ขอโชคดีกลับการเดินทางพรุ่งนี้นะ"
"อือ"ฉันและราฟตอบพร้อมกัน
ลีน่าจากไป ทิ้งฉันและราฟให้อยู่กันลำพัง ความเงียบเกิดขึ้นหลังจากลีน่าไป และเงียบขึ้นเรื่อยๆ ฉันทนไม่ไหวแล้วยังไงก็ต้องพูด ต้องพูดคำๆนั้น
"ขอโทษ/ขอโทษ"
"O.O/O.O"
"นายไม่ผิด/เธอไม่ผิด"
"อุ๊บส์...ฮ่าๆๆๆ" ทั้งฉันและก็เขาหลุดขำออกมาพร้อมกัน
"คืนสุดท้ายสินะ"
"อือ"
"ป่ะกลับบ้านกันเดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวไปเอง"
"ไม่เอาจะไปส่ง"
"เดี๋ยวกลับเอง เดี๋ยวนายก็เตรียมของไม่ทันหรอกราฟ"
"เออใช่ต้องเตรียมของอีกนี่นา ลืมซะสนิท งั้นกลับดีๆล่ะ ไปก่อนนะ แล้วเจอกันบ้านท่านผู้เฒ่า"
"อือ"อะไรของหมอนี่







จบบทนำซะที่ยาวไปหน่อย ฝากติดตามด้วยแล้วกันนะคะ เรื่องวุ่นๆต่อจากนี้หน่ะ >.0