ติวเตอร์ที่รัก

'ไม่น่ะค่ะ คุนพ่อ ยังไงหนูก็ไม่ยอมอ่ะ จะไม่มีใครมาติวให้หนูทั้งนั้น หนูไม่อยากไปเรียนต่อที่ต่างประเทศน่ะค่ะคุนพ่อ'
เสียงของชั้นลูกสาวคนเดียวของตระกูล กำลังเถียงกับคุนพ่ออย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะไม่อยากหาคนมาติวบทเรียนให้ เพราะจะได้ไม่ต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ
'โถ่ลูกรัก ที่พ่อทำไปก็เพราะพ่อรักลูกน่ะ '
'รักหนูงั้นหรอค่ะ หนูบอกว่าหนูไม่อยากไปเรียนต่อค่ะ คุนพ่อก็ต้องเข้าใจหนูสิค่ะ
'ที่นั่นอ่า เพื่อนเยอะแยะเลย พ่อว่าถ้าได้ไปเรียนที่นั่น ลูกต้องติดใจแน่นอนเลยพ่อว่า'
'พอเลยค่ะคุนพ่อ พอดีหนูนัดเพื่อนไว้ข้างนอกค่ะ วันนี้คุนพ่อไม่ต้องรอทานข้าวกับหนูน่ะค่ะ'
ชั้นเดินออกมาจากบ้านอย่างหัวเสีย แต่แล้วสิ่งที่ชั้นหัวเสียไปมากกว่านั้นคือ 
ฟลุ่บบ โอ้ยใครชนชั้นเนี้ยยยย
'เป็นรัยหรือเปล่าตัวเล๊ก'เสียงคนที่ชนชั้นล้มถาม
'ตัวเล๊กบ้านแกน่ะสิ ไอบ้า'ชั้นตอกกลับ
'ก็ตัวเล๊กจริงๆนี่นาาา ^^  '  ไอบ้านนั่นไม่หยุด
'ถ้าชั้นตัวเล๊กจริง แล้วนายมองไม่เห็นชั้นหรือไงห๊ะ!ถึงวิ่งมาชนชั้นล้มเนี่ย'
'อุ้ย!ไม่ทันแล้วอ่าพี่ต้องรีบไป ไว้เจอกันใหม่น่ะตัวเล๊ก'
'ใครจะอยากกับแกไอบ้า ไอชอบกวน คนอะไรก็ไม่รุ้หน้าตาก็หล่อ เอ้ย หน้าตาก็พอผ่านๆ แต่นิสัยกววนTeenโครต แต่จะว่าไปแล้วนายนั่นก็หล่อเป็นบ้าเลยอ่ะ แต่พอนึกถึงนิสัย ลืมเรื่องหน้าตาไปได้เลย  อย่าให้ชั้นเจอแกอีกน่ะ นายบ้า ชั้นจะจักการ ไม่รุ้ชั้นดีซะแล้ว  ฝากไว้ก่อนเถอะ