ณ.ตะวันเคียงดาว

ณ.ตะวันเคียงดาว







 

ช่วงชีวิตหนึ่งของผู้ชายคนที่ชื่อณตะวัน จมอยู่บนค่ำคืนอันมืดมิดที่ไร้หนทาง ชีวิตเด็กจรจัดข้างถนนไร้ซึ้งความเมตตาของโชคชะตา ติดยา ลักขโมย ใช่ชีวิตราวกับคนไร้ซึ้งหัวใจ แต่ณ วันนึ่งเขากลับเจอ ดวงดาว ที่ทอแสงเปล่งประกายให้กับทุกคนในบ้านเด็กกำพร้า

“นายกำลังตกหลุมรักดาว”

“รักคืออะไร”เขามองหน้าเทียน แต่พี่ชายคนโตของบ้านเอาแต่ยิ้มแล้วเอามือแตะลงบนบ่า

“รักคือการที่อยู่ใกล้เขาแล้วไอกลางอกนายเต้นแรง รักคือการมีความสุขที่เห็นเขามีความสุข รักคือการปกป้องเขาด้วยทุกอย่างที่เรามี”

ทุกอย่างที่เขามี แล้วผู้ชายคนนี้มีอะไร นอกจาก ร่างกายนี้ และลมหายใจ

 

"คนเราต้องมีหัวใจเอาไว้เพื่อรัก"

"ทำไมจะต้องมี"
"เพราะถ้าไม่มีมันจะด้านชานะสิเเละมันก็จะค่อยๆตายด้วย"

"ปัญญาอ่อน ไม่เห็นจำเป็น"

"นายไม่อยากลองรู้จักความรักบ้างเหรอตะวัน"
 

“พี่ดาวพ่อแม่ปลาทูอยู่ที่ไหนเหรอ เค้าไม่รักปลาทูใช้มั๊ยถึงได้ทิ้งปลาทูไว้”

“ใครจะไม่รักปลาทูลง ปลาทูน้องพี่ดาวน่ารักขนาดนี้”

“แล้วแม่กับพ่อทูอยู่ไหน”

เคียงดาวยิ้มน้อยๆชี้กระต่ายที่อยู่บนฟ้าให้เด็กชายตัวน้อยดู

“พ่อแม่ปลาทู อยู่บนดวงจันทร์”

“สูงจังเลย”

“ใครบอกว่าสูง ทูหันหันไปดูสิ ใต้น้ำมีพระจันทร์อีกดวง”