รักต้องห้ามของนายหน้าหวาน

“ห๊า...อะไรนะ! นี่พ่อล้อผมเล่นใช่มั้ย?” ผมถามพ่อด้วยอาการงุนงง

“เปล่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ลูกต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ”

“อะไรกันเนี่ยพ่อ ทำไมผมต้องย้ายไปกับพ่อด้วย ผมขออยู่ที่นี่ได้มั้ยครับพ่อ ผมขอร้อง” ผมทำหน้าอ้อนออเซาะพ่อของผม เพื่อหวังว่าท่านจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ได้ผล พ่อของผมยังยืนยันคำเดิม

“ลูกต้องไป ส่วนเรื่องเรียนและที่พักพ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วล่ะ เจ้านายของพ่อโทรมาบอกว่าให้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เช้ามืดวันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน ลูกไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำอาบท่าซะ นี่ดึกมากแล้ว” พอสิ้นเสียงของพ่อ ตัวของผมแทบจะทรุดลงไปอยู่กับพื้น

“นี่เราต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนประจำจริงๆ หรอเนี่ย ฮือๆ....”

ผมขึ้นไปบนห้องนอน และอาบน้ำจัดกระเป๋า เตรียมตัวเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้น

“แต๊ดๆ แต่วๆ แต๊ดๆ แต่วๆ” เสียงโทรศัพท์มือถืออันอุบาทว์ของผมก็ดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู ในใจก็คิดว่า “ใครกันโทรมาดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้” หน้าจอโทรศัพท์ราคาสองหมื่นกว่าก็โชว์รูปผู้หญิงน่าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นคนรักของผมนั่นเอง

“ฮัลโหลปลาย.. โทรมาตอนดึกๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”

“เชน...นายต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดจริงๆหรอ” เสียงปลายสายถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ใช่ เชนต้องไป ถึงตัวเราจะอยู่กันไกล แต่อย่าลืมนะ ว่าใจของเราอยู่ด้วยกันเสมอ เชนจะพยายามโทรหาปลายทุกครั้งที่ว่างเลยนะ”

“ก็ได้ แต่เชนต้องสัญญากับปลายก่อนนะว่าเชนจะไม่ทิ้งปลายไปรักกับหญิงอื่น”

“จ้ะ เชนสัญญา ว่าเชนจะรักปลายเพียงคนเดียว และอีกอย่างโรงเรียนที่เชนจะต้องไปอยู่ก็เป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนให้มารักหรอก” ผมพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น เพื่อทำให้เธอสบายใจ

“โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้ปลายจะโทรไปหาเชนนะ ไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วงผม

“จ๊ะ ฝันดีนะจ๊ะปลายฟ้าของผม”

“ค่ะ ฝันดีเช่นกันค่ะ” เธอกล่าวลาผม พร้อมกับเสียง “ตู๊ดๆๆๆ.....”

แน่นอน เธอวางสายไปแล้ว เหลือแต่เสียงลมพัดผ่านม่านเข้ามายังห้องนอนของผม

ผมภาวนาให้ที่ๆ ผมต้องไปอยู่ที่นั่นเป็นที่ๆ ดีสำหรับผม และขอให้อย่าเกิดเรื่องร้ายๆ กับผมและพ่อเลย..

แต่ในความจริงแล้ว ผมไม่รู้เลยว่า โรงเรียนประจำชายล้วนที่ผมต้องไปอยู่นั้นมีอะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ และความโชคร้ายมันกำลังมาเยือนผมแล้ว หึๆๆ ....

คาแร็กเตอร์ ตัวละคร

1. เชน

วัยรุ่นชายน่าตาดี(มาก) สูง ขาว เรียนดี ปัจจุบันศึกษาอยู่ม.ปลาย มีคู่รักชื่อปลายฟ้า

2. มอส

หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนแห่งหนึ่ง น่าตาคมเข้ม มีเสน่ห์ จนใครๆ ก็หลงรักเขา แถมยังมีหนุ่มๆ มาติดพันเขาอย่างนับไม่ถ้วน

3. ปลายฟ้า

สาวสวย สูงยาวเข่าดี เป็นคนรักของเชน คบกันมาตั้งแต่ม.ต้น

4. บาส

รูมเมทของเชน เป็นชายแท้ทั้งแท่ง และยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนอีกด้วย เคยเป็นคู่ขาเก่าของมอส แต่ถูกมอสหักอกจึงกลับมาเป็นชาย และตั้งใจเรียนมากขึ้นด้วย

J และสุดท้ายฝากติดตามอ่านนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะ J“ห๊า...อะไรนะ! นี่พ่อล้อผมเล่นใช่มั้ย?” ผมถามพ่อด้วยอาการงุนงง

“เปล่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ลูกต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ”

“อะไรกันเนี่ยพ่อ ทำไมผมต้องย้ายไปกับพ่อด้วย ผมขออยู่ที่นี่ได้มั้ยครับพ่อ ผมขอร้อง” ผมทำหน้าอ้อนออเซาะพ่อของผม เพื่อหวังว่าท่านจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ได้ผล พ่อของผมยังยืนยันคำเดิม

“ลูกต้องไป ส่วนเรื่องเรียนและที่พักพ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วล่ะ เจ้านายของพ่อโทรมาบอกว่าให้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เช้ามืดวันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน ลูกไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำอาบท่าซะ นี่ดึกมากแล้ว” พอสิ้นเสียงของพ่อ ตัวของผมแทบจะทรุดลงไปอยู่กับพื้น

“นี่เราต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนประจำจริงๆ หรอเนี่ย ฮือๆ....”

ผมขึ้นไปบนห้องนอน และอาบน้ำจัดกระเป๋า เตรียมตัวเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้น

“แต๊ดๆ แต่วๆ แต๊ดๆ แต่วๆ” เสียงโทรศัพท์มือถืออันอุบาทว์ของผมก็ดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู ในใจก็คิดว่า “ใครกันโทรมาดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้” หน้าจอโทรศัพท์ราคาสองหมื่นกว่าก็โชว์รูปผู้หญิงน่าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นคนรักของผมนั่นเอง

“ฮัลโหลปลาย.. โทรมาตอนดึกๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”

“เชน...นายต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดจริงๆหรอ” เสียงปลายสายถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ใช่ เชนต้องไป ถึงตัวเราจะอยู่กันไกล แต่อย่าลืมนะ ว่าใจของเราอยู่ด้วยกันเสมอ เชนจะพยายามโทรหาปลายทุกครั้งที่ว่างเลยนะ”

“ก็ได้ แต่เชนต้องสัญญากับปลายก่อนนะว่าเชนจะไม่ทิ้งปลายไปรักกับหญิงอื่น”

“จ้ะ เชนสัญญา ว่าเชนจะรักปลายเพียงคนเดียว และอีกอย่างโรงเรียนที่เชนจะต้องไปอยู่ก็เป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนให้มารักหรอก” ผมพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น เพื่อทำให้เธอสบายใจ

“โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้ปลายจะโทรไปหาเชนนะ ไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วงผม

“จ๊ะ ฝันดีนะจ๊ะปลายฟ้าของผม”

“ค่ะ ฝันดีเช่นกันค่ะ” เธอกล่าวลาผม พร้อมกับเสียง “ตู๊ดๆๆๆ.....”

แน่นอน เธอวางสายไปแล้ว เหลือแต่เสียงลมพัดผ่านม่านเข้ามายังห้องนอนของผม

ผมภาวนาให้ที่ๆ ผมต้องไปอยู่ที่นั่นเป็นที่ๆ ดีสำหรับผม และขอให้อย่าเกิดเรื่องร้ายๆ กับผมและพ่อเลย..

แต่ในความจริงแล้ว ผมไม่รู้เลยว่า โรงเรียนประจำชายล้วนที่ผมต้องไปอยู่นั้นมีอะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ และความโชคร้ายมันกำลังมาเยือนผมแล้ว หึๆๆ ....

คาแร็กเตอร์ ตัวละคร

1. เชน

วัยรุ่นชายน่าตาดี(มาก) สูง ขาว เรียนดี ปัจจุบันศึกษาอยู่ม.ปลาย มีคู่รักชื่อปลายฟ้า

2. มอส

หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนแห่งหนึ่ง น่าตาคมเข้ม มีเสน่ห์ จนใครๆ ก็หลงรักเขา แถมยังมีหนุ่มๆ มาติดพันเขาอย่างนับไม่ถ้วน

3. ปลายฟ้า

สาวสวย สูงยาวเข่าดี เป็นคนรักของเชน คบกันมาตั้งแต่ม.ต้น

4. บาส

รูมเมทของเชน เป็นชายแท้ทั้งแท่ง และยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนอีกด้วย เคยเป็นคู่ขาเก่าของมอส แต่ถูกมอสหักอกจึงกลับมาเป็นชาย และตั้งใจเรียนมากขึ้นด้วย

J และสุดท้ายฝากติดตามอ่านนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะ J“ห๊า...อะไรนะ! นี่พ่อล้อผมเล่นใช่มั้ย?” ผมถามพ่อด้วยอาการงุนงง

“เปล่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ลูกต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ”

“อะไรกันเนี่ยพ่อ ทำไมผมต้องย้ายไปกับพ่อด้วย ผมขออยู่ที่นี่ได้มั้ยครับพ่อ ผมขอร้อง” ผมทำหน้าอ้อนออเซาะพ่อของผม เพื่อหวังว่าท่านจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ได้ผล พ่อของผมยังยืนยันคำเดิม

“ลูกต้องไป ส่วนเรื่องเรียนและที่พักพ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วล่ะ เจ้านายของพ่อโทรมาบอกว่าให้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เช้ามืดวันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน ลูกไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำอาบท่าซะ นี่ดึกมากแล้ว” พอสิ้นเสียงของพ่อ ตัวของผมแทบจะทรุดลงไปอยู่กับพื้น

“นี่เราต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนประจำจริงๆ หรอเนี่ย ฮือๆ....”

ผมขึ้นไปบนห้องนอน และอาบน้ำจัดกระเป๋า เตรียมตัวเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้น

“แต๊ดๆ แต่วๆ แต๊ดๆ แต่วๆ” เสียงโทรศัพท์มือถืออันอุบาทว์ของผมก็ดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู ในใจก็คิดว่า “ใครกันโทรมาดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้” หน้าจอโทรศัพท์ราคาสองหมื่นกว่าก็โชว์รูปผู้หญิงน่าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นคนรักของผมนั่นเอง

“ฮัลโหลปลาย.. โทรมาตอนดึกๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”

“เชน...นายต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดจริงๆหรอ” เสียงปลายสายถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ใช่ เชนต้องไป ถึงตัวเราจะอยู่กันไกล แต่อย่าลืมนะ ว่าใจของเราอยู่ด้วยกันเสมอ เชนจะพยายามโทรหาปลายทุกครั้งที่ว่างเลยนะ”

“ก็ได้ แต่เชนต้องสัญญากับปลายก่อนนะว่าเชนจะไม่ทิ้งปลายไปรักกับหญิงอื่น”

“จ้ะ เชนสัญญา ว่าเชนจะรักปลายเพียงคนเดียว และอีกอย่างโรงเรียนที่เชนจะต้องไปอยู่ก็เป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนให้มารักหรอก” ผมพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น เพื่อทำให้เธอสบายใจ

“โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้ปลายจะโทรไปหาเชนนะ ไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วงผม

“จ๊ะ ฝันดีนะจ๊ะปลายฟ้าของผม”

“ค่ะ ฝันดีเช่นกันค่ะ” เธอกล่าวลาผม พร้อมกับเสียง “ตู๊ดๆๆๆ.....”

แน่นอน เธอวางสายไปแล้ว เหลือแต่เสียงลมพัดผ่านม่านเข้ามายังห้องนอนของผม

ผมภาวนาให้ที่ๆ ผมต้องไปอยู่ที่นั่นเป็นที่ๆ ดีสำหรับผม และขอให้อย่าเกิดเรื่องร้ายๆ กับผมและพ่อเลย..

แต่ในความจริงแล้ว ผมไม่รู้เลยว่า โรงเรียนประจำชายล้วนที่ผมต้องไปอยู่นั้นมีอะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ และความโชคร้ายมันกำลังมาเยือนผมแล้ว หึๆๆ ....

คาแร็กเตอร์ ตัวละคร

1. เชน

วัยรุ่นชายน่าตาดี(มาก) สูง ขาว เรียนดี ปัจจุบันศึกษาอยู่ม.ปลาย มีคู่รักชื่อปลายฟ้า

2. มอส

หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนแห่งหนึ่ง น่าตาคมเข้ม มีเสน่ห์ จนใครๆ ก็หลงรักเขา แถมยังมีหนุ่มๆ มาติดพันเขาอย่างนับไม่ถ้วน

3. ปลายฟ้า

สาวสวย สูงยาวเข่าดี เป็นคนรักของเชน คบกันมาตั้งแต่ม.ต้น

4. บาส

รูมเมทของเชน เป็นชายแท้ทั้งแท่ง และยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนอีกด้วย เคยเป็นคู่ขาเก่าของมอส แต่ถูกมอสหักอกจึงกลับมาเป็นชาย และตั้งใจเรียนมากขึ้นด้วย

J และสุดท้ายฝากติดตามอ่านนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะ J“ห๊า...อะไรนะ! นี่พ่อล้อผมเล่นใช่มั้ย?” ผมถามพ่อด้วยอาการงุนงง

“เปล่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ลูกต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ”

“อะไรกันเนี่ยพ่อ ทำไมผมต้องย้ายไปกับพ่อด้วย ผมขออยู่ที่นี่ได้มั้ยครับพ่อ ผมขอร้อง” ผมทำหน้าอ้อนออเซาะพ่อของผม เพื่อหวังว่าท่านจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ได้ผล พ่อของผมยังยืนยันคำเดิม

“ลูกต้องไป ส่วนเรื่องเรียนและที่พักพ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วล่ะ เจ้านายของพ่อโทรมาบอกว่าให้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เช้ามืดวันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน ลูกไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำอาบท่าซะ นี่ดึกมากแล้ว” พอสิ้นเสียงของพ่อ ตัวของผมแทบจะทรุดลงไปอยู่กับพื้น

“นี่เราต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนประจำจริงๆ หรอเนี่ย ฮือๆ....”

ผมขึ้นไปบนห้องนอน และอาบน้ำจัดกระเป๋า เตรียมตัวเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้น

“แต๊ดๆ แต่วๆ แต๊ดๆ แต่วๆ” เสียงโทรศัพท์มือถืออันอุบาทว์ของผมก็ดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู ในใจก็คิดว่า “ใครกันโทรมาดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้” หน้าจอโทรศัพท์ราคาสองหมื่นกว่าก็โชว์รูปผู้หญิงน่าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นคนรักของผมนั่นเอง

“ฮัลโหลปลาย.. โทรมาตอนดึกๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”

“เชน...นายต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดจริงๆหรอ” เสียงปลายสายถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ใช่ เชนต้องไป ถึงตัวเราจะอยู่กันไกล แต่อย่าลืมนะ ว่าใจของเราอยู่ด้วยกันเสมอ เชนจะพยายามโทรหาปลายทุกครั้งที่ว่างเลยนะ”

“ก็ได้ แต่เชนต้องสัญญากับปลายก่อนนะว่าเชนจะไม่ทิ้งปลายไปรักกับหญิงอื่น”

“จ้ะ เชนสัญญา ว่าเชนจะรักปลายเพียงคนเดียว และอีกอย่างโรงเรียนที่เชนจะต้องไปอยู่ก็เป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนให้มารักหรอก” ผมพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น เพื่อทำให้เธอสบายใจ

“โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้ปลายจะโทรไปหาเชนนะ ไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วงผม

“จ๊ะ ฝันดีนะจ๊ะปลายฟ้าของผม”

“ค่ะ ฝันดีเช่นกันค่ะ” เธอกล่าวลาผม พร้อมกับเสียง “ตู๊ดๆๆๆ.....”

แน่นอน เธอวางสายไปแล้ว เหลือแต่เสียงลมพัดผ่านม่านเข้ามายังห้องนอนของผม

ผมภาวนาให้ที่ๆ ผมต้องไปอยู่ที่นั่นเป็นที่ๆ ดีสำหรับผม และขอให้อย่าเกิดเรื่องร้ายๆ กับผมและพ่อเลย..

แต่ในความจริงแล้ว ผมไม่รู้เลยว่า โรงเรียนประจำชายล้วนที่ผมต้องไปอยู่นั้นมีอะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ และความโชคร้ายมันกำลังมาเยือนผมแล้ว หึๆๆ ....

คาแร็กเตอร์ ตัวละคร

1. เชน

วัยรุ่นชายน่าตาดี(มาก) สูง ขาว เรียนดี ปัจจุบันศึกษาอยู่ม.ปลาย มีคู่รักชื่อปลายฟ้า

2. มอส

หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนแห่งหนึ่ง น่าตาคมเข้ม มีเสน่ห์ จนใครๆ ก็หลงรักเขา แถมยังมีหนุ่มๆ มาติดพันเขาอย่างนับไม่ถ้วน

3. ปลายฟ้า

สาวสวย สูงยาวเข่าดี เป็นคนรักของเชน คบกันมาตั้งแต่ม.ต้น

4. บาส

รูมเมทของเชน เป็นชายแท้ทั้งแท่ง และยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนอีกด้วย เคยเป็นคู่ขาเก่าของมอส แต่ถูกมอสหักอกจึงกลับมาเป็นชาย และตั้งใจเรียนมากขึ้นด้วย

J และสุดท้ายฝากติดตามอ่านนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะ J“ห๊า...อะไรนะ! นี่พ่อล้อผมเล่นใช่มั้ย?” ผมถามพ่อด้วยอาการงุนงง

“เปล่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ลูกต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ”

“อะไรกันเนี่ยพ่อ ทำไมผมต้องย้ายไปกับพ่อด้วย ผมขออยู่ที่นี่ได้มั้ยครับพ่อ ผมขอร้อง” ผมทำหน้าอ้อนออเซาะพ่อของผม เพื่อหวังว่าท่านจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ได้ผล พ่อของผมยังยืนยันคำเดิม

“ลูกต้องไป ส่วนเรื่องเรียนและที่พักพ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วล่ะ เจ้านายของพ่อโทรมาบอกว่าให้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เช้ามืดวันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน ลูกไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำอาบท่าซะ นี่ดึกมากแล้ว” พอสิ้นเสียงของพ่อ ตัวของผมแทบจะทรุดลงไปอยู่กับพื้น

“นี่เราต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนประจำจริงๆ หรอเนี่ย ฮือๆ....”

ผมขึ้นไปบนห้องนอน และอาบน้ำจัดกระเป๋า เตรียมตัวเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้น

“แต๊ดๆ แต่วๆ แต๊ดๆ แต่วๆ” เสียงโทรศัพท์มือถืออันอุบาทว์ของผมก็ดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู ในใจก็คิดว่า “ใครกันโทรมาดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้” หน้าจอโทรศัพท์ราคาสองหมื่นกว่าก็โชว์รูปผู้หญิงน่าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นคนรักของผมนั่นเอง

“ฮัลโหลปลาย.. โทรมาตอนดึกๆ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”

“เชน...นายต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดจริงๆหรอ” เสียงปลายสายถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ใช่ เชนต้องไป ถึงตัวเราจะอยู่กันไกล แต่อย่าลืมนะ ว่าใจของเราอยู่ด้วยกันเสมอ เชนจะพยายามโทรหาปลายทุกครั้งที่ว่างเลยนะ”

“ก็ได้ แต่เชนต้องสัญญากับปลายก่อนนะว่าเชนจะไม่ทิ้งปลายไปรักกับหญิงอื่น”

“จ้ะ เชนสัญญา ว่าเชนจะรักปลายเพียงคนเดียว และอีกอย่างโรงเรียนที่เชนจะต้องไปอยู่ก็เป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนให้มารักหรอก” ผมพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น เพื่อทำให้เธอสบายใจ

“โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้ปลายจะโทรไปหาเชนนะ ไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วงผม

“จ๊ะ ฝันดีนะจ๊ะปลายฟ้าของผม”

&ldquo