ยัยเด็กติดเกมส์กับหนุ่มขี้เก๊ก - นิยาย ยัยเด็กติดเกมส์กับหนุ่มขี้เก๊ก : Dek-D.com - Writer
×

    ยัยเด็กติดเกมส์กับหนุ่มขี้เก๊ก

    ลองเขียนเล่นๆน่ะค่ะ :)

    ผู้เข้าชมรวม

    80

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    80

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ต.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อ๊ากกกกกกกกกกกกก ! ฉันจะโดนซอมบี้กินแล้วช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยย
    ตุ้บ !! เสียงเหมือนมีอะไรตกลงมาจากพื้น 
    แพร:''ชะ ช่วย'' ! 
    ทันใดนั้นฉันก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาพบกับของที่ตกไว้นั้นก็คือกล่องของขวัญที่ฉันอุสาห่อมากับมือ เพื่อที่จะมาให้คนที่ฉันแอบชอบมานาน >[]< บอกแล้วมันเขินนนนนน .
    แพร:''ขะ ของขวัญฉันนนน จี้!แกมานี่เลยน่ะ'' 
    ไม่ต้องถามหรอกค่ะจี้มันมาจากไหน มันก็เป็นไอตัวการที่ทำของรักของข้าฉันตก มันก็คือแมวขนปุกปุยน่ารักๆแอบขี้ขี้ซนนิดหน่อยไม่หน่อยและมั่ง ทำของฉันตกแบบนี่ - -
    จี้:''ม๊าวววววววววว เมี๊ยววววว'' (กรี๊สสสส เจ้ามนุษย์ตื่นแล้วหนีดีกว่า)
    เจ้าแมววิ่งตรงไปที่ประตูเพื่อหนี ไม่งั้นตายแน่นอนค่ะ 
    แพร:''อีแมวบ้า ! หนีไปได้อีกล่ะ ปลุกอะฉันมีโทรศัพท์ปลุกแกไม่ต้องมาปลุกฉันก็ได้ !''
    แพรพูดด้วยความโมโห ใครไม่โมโหก็บ้าล่ะค่ะทำของที่ตัวเองทำมาจากใจ ทะนุถนอมมาอย่างดีกลับมีแมวบ้านฉันเองนี่ล่ะ มาทำร้ายของรักของข้าา - - !
    ไหนๆก็ตื่นล่ะ ไปอาบน้ำเลยดีกว่าฉันเดินตรงไปที่ห้องน้ำ แล้วเดินตรงไปที่กะจก ผมปลิวสะบัดไปมาสีดำเงาๆ ผมสั้นสอยๆ พอมองเสร็จ เดินตรงไปที่อ่างอาบน้ำถอดเสื้อพร้อมลงไปแช่ในอ่าง แล้วมาแปรงฟันล้างหน้า เดินออกมาจากห้องน้ำยหยิบกางเกงสั้นเอวลอย เสื้อฮู้ทแมว รองเท้าผ้าใบคู่ใหญ่ๆสีรุ้ง ใส่คอนเทดเลนส์สีดำสายตาเพื่อนเพิ่มความน่ารักแอ๊บแบ๋ว และเพื่อในการมองเห็นชัดขึ้น หยิบกระเป๋าสะพายรูปร่างเป็นกระต่ายสีขาวน่ารักๆ 
    เฮ้อ..แต่งตัวเสร็จสักทีเหนื่อยจริงๆ แล้วเจอกันไองาน  
    40 นาทีผ่านไป ..
    LINK ..
    แซม:เมื่อไหร่แกจะมาว่ะ
    วาย:เออรอนานล่ะน่ะ
    แพร:แปปนึงดิ กำลังจะถึงนี่หน้าไบเทคแล้ว
    จบการสนทนา .
    ฉันเดินตรงเข้าไปในไบเทดบางนา 
    โห ! ใหญ่มากอะ พึ่งมานะเนี่ยถ้าหลงจะทำยังไงฟะ-  - 
    ตื๊อออออออออออออออออ . 
    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
    แพร:''ฮัลโหล พวกแกอยู่ไหนอะ'' 
    แซม:''เข้ามาในงานล่ะ แกเดินตรงมาและน่ะ แล้วมันจะมีเด็กนั่งรออยู่เพราะเขาจะไม่ให้คนนอกเข้าเพราะยังไม่เปิดงาน แล้วแกก็ถามคนที่ใส่ฮู้ทสีดำเหมือนเสื้อทีมงานอะแกก็เดินไปถามเลยนน่ะว่า พี่อามคนไหนคะแล้วเขาจะให้บัตรVIPแกมา แกก็เอาไปแล้วเข้าไปในงานได้เลย ฉันรอแกอยู่มาเร็วๆน่ะมีอะไรให้ช่วย''
    แพร:''โอเคๆ ได้แหม ฉันพึ่งมาก็จะมาใช้ฉันเลยน่ะ'' 
    แซม:''เออน่านิดหน่อยๆแค่นี่่ล่ะ''
    แพร:''ได้ๆ''
    ตื๊อออออออออออออออออออออ.
    เฮ้อออ เอาไงล่ะทีงี้ต้องเดินไปถามอีกฉันยิ่งเป็นคนพูดไม่เก่งอยู่โอ้วววววววววว. อะไรเยอะเยะวะเนี่ย 
    ฉันเดินไปเรื่อยๆเรื่อยๆ 
    นั้นไง! เหมือนที่ไอแซมบอกมาเลย นั่งกันเป็นบอยแบนด์เลยน่ะตัวเธอว์ - - 
    โห คนเยอะไปป่ะฉันต้องเป็นจุดเด่นแน่ๆเลย ไม่เอาน่ะ TT  
    แพร:''เออ ......... พะ พี่คะ ?''
    ทีมงาน: ''ครับ?''
    อะ! คนบ้าอะไรหล่อโคตรๆ ขาวสูงกว่าเรานิดหน่อยตี๋หุ่นดีอีกด้วย อ๊ายยยยยยยยยยยย >< 
    คนนี่แน่ๆที่ชื่ออามที่แซมมันบอก โดน!โดนฉันง้าบไปแน่ 5555 
    แพร:''พี่ใช่คนที่ชื่ออามป่ะคะ ?'' -///-
    ทีมงาม:อ่อออออออออ .
    ใช่แน่ๆ !! เอาแล้วไงแพร ใจเต้นตุ้บๆ ๆ 
    ทีมงาม:''ไออามมีคนมาหาอะ'' 
    พี่คนที่ฉันจะเชื่อว่าเป็นคนที่ชื่ออามแต่ไม่ใช่ฝันสลายยยยยยยยยย TT
    อาม:''ฮะ ?'' 
    หน้าตาเย็นชามาก ดูสิจะเก๊กไปไหน หึ!คิดว่าหล่ออ่อ รูปร่างก็ขาวๆ ตาเข้มๆหวานหน่อยๆ - - !
    แพร:''พี่ชื่อใช่คนที่ชื่ออามป่ะคะ ?''
    อาม:''ก็ใช่สิน้อง เพื่อนพี่ก็เรียกพี่อยู่ว่าอาม จะให้พี่ชื่ออะไรล่ะห่ะ?'' พูดพร้อมใส่หน้าขี้เก๊กใส่
    โธ่ !คิดว่าหล่อหรือไงย่ะ ยังมากวนส้นเท้าใส่ฉันอีก  - - 
    ทนไว้แพรทนไว้ แค่ได้บัตรนั้นมาเราก็จะได้ไม่ต้องยุ่งกับอิหมอนี่อีก 
    แพร:อ่อ ! นู๋ชื่อแพรค่ะเพื่อนแซมมัน มันบอกให้มาเอาบัตรที่พี่อะคะ 
    อาม:''ถ้าพี่ไม่ให้ล่ะคะ ?''
    อือ ๆ เหอะ ! แพรเย็นไว้นึกถึงพระอินทร์ - - .
    แพร:''ก็นู๋จะเอาอะค่ะ?''
    อาม:''เห้ยน้อง ! จะข่มขืนพี่เลยหรอ ยังไม่รู้จักกันเลยน่ะน้องนี่น่า .'' 
    พระอินทร์ของฉันสลายไปล่ะ ฉันกำหมัดพร้อมจะต่อยอีหมอนี่พร้อมได้ทุกเมื่อเลย! 
    แพร:พี่กวนตีนล่ะค่ะ ถ้าพี่ไม่ให้นู๋ไม่เอาก็ได้ !!
    วุ้ย ! คุยกับหมอนี่หมดรมณ์เลยว่ะ  ฉันหันหลังเดินออกจากตรงนั้นแล้วกดมือถือโทรหาแซม
    โทรศัพท์ . 
    แพร:''อิแซม แกมาหน้างานเดียวนี่น่ะฉันโดนอีคนที่ชื่ออามอะไรของแกอะ มากวนส้นเท้าฉัน ด่วนเลย !''
    แซม:''ok ๆ'' 
    ตื๊ออออออออออ
    แซม:''พี่อาม !!จะไปกวนตีนอะไรแพรมันกันหนักหนาห่ะ! นั้นมันเพื่อนน้องน่ะอย่ากวนได้ป่ะ'' ยัยแซมตะโดนลั่นไบเทค คนที่นั่งรองานเปิดก็พากันมองยัยแซม 
    แพร:''เห้ย แกใจเย็นๆดิ ไม่อายคนอื่นบ้างหรือไง'' พูดไปก็จับมือแซม
    แซม:''ไม่แก ฉันหน้าด้าน ! ปะเหอะเข้างานกัน ฉันมีงานให้แกทำ''
    ยัยแซมจับแขนฉันและจูงเข้าไปในงาน เอ๊ะ ?เดียว ๆ ทำงานฉันทำเลยหรอเนี่ย เอาจริงหรอเนี่ย ? ไม่น่ะจัน TT 
    อาม:''อ้าวเห้ย ! เอาคนนอกเข้าเดียวโดนน่ะ'' อามพูดพร้อมแล้วชี้หน้าฉัน
    แซม:''อย่าไปสนใจเลยแก!'' ยัยแซมพูดพร้อมใส่อารมณ์
    ในที่สุดก็มาถึงข้างในงานสักที 
    .............................................................................................................................
    ติดตามตอนต่อไป '

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น