คุณหญิงแสบหักมุม กะ คุณชายจอมมาดเผด็จการ

บทนำจ้า
อย่ามายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของฉันนะ!!

"เดี๋ยวๆๆรอผมมั่งเซ่ คุณหญิงคร้าบบบบบ" เสียงของผู้ชายคนนึงที่ฉันเกลียดเกลียดแล้วก็เกลียดมากที่สุดกำลังวิ่งไล่ฉันด้วยสีหน้าที่แสนจะอยากได้ของสิ่งๆหนึ่งอยู่ในกำมือ(เรียกว่าลูกไก่ในกำมืออ่ะ)ฉัน'เจเน็ต'คนนี้ขอร้องว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตฉันเลย!!!
"เจเน็ตครับ กรุณาหยุดก่อนสิครับ!"ไอ้บ้านั่นมันมาตามฉันใกล้เข้ามาทุกทีแล้วนะ>*<
"นายนั่นแหละที่จะหยุดแหละลูเธอร์!นายเลิกตามฉันซะทีจะได้ไหมห๊ะ please please"
ฉันวิ่งหนีนายลูเธอร์อย่างสุดชีวิตเพื่อที่จะไม่ให้โดนจับคุดคู้อยู่ตรงนั้น แต่เสียหลักกลับล้มคะมำเพราะสะดุดก้อนหินก้อนหนึ่ง(เพราะก้อนหินนั่นแท้ๆๆ ฮือ ) จนในที่สุดนายลูเธอร์ก็จับฉันได้ "ผมบอกแล้วไงว่าจะขอติดตามคุณจนกว่าชีวิตผมจะหาไม่"ลูเธอร์ทำหน้าแสดงความน้อยใจสุดๆ ฉันว่านายคงอยากได้ผ้าเช็ดหน้าซักผืนมาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาดีกว่าป่ะ "ไม่น้าาาาาาาา ฉันเกลียดแก๊--------------------!!" ฉันกรีดร้องอย่างไม่นึกชีวิตของตนเองและพยายามดิ้นอออกจากอ้อมแขนสุดระทนออก 
"นี่ๆๆ ฉันว่านายไปปกป้องพ่อแม่นายน่าจะดีกว่านะ อย่ามายุ่งกับช้านนนนนนนนนนนน"
ฺฮือๆๆๆๆๆ ฉันอยากตายยยยยยยยยยยยยยยย   
(ปล.อยากตายจริงๆ ไม่ใช่ตายเล่นๆ) ฉันอดทนไม่ไหวเลยงับแขนลูเธอร์ออกแล้ววิ่งแจ้นหนีไป ตายๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันหลุดจากอ้อมแขนมันได้แล้ว Yes!!!
"คุณเจเน็ตอ่า ไม่รอผมบ้างเลยอ่าาาาา" ลูเธอร์ซึ่งเดินมาที่ฉันกำลังเจ็บปวดจากที่ฉันงับแขนเขา 
เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อ่ะ.....อ่ะ...... ฟ้าร้องแบบนี้มันสังหรณ์ใจยังไงก็ไม่รู้นะ  และหลังจากทีพูดคำสุดท้ายออกจากปาก
ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ฝะ...ฝนตกนี่เอง ฮือ วันนี้ไม่ได้พกร่มมาด้วย วันนี้เป็นวันซวยจริงๆเล้ย
"เสร็จผมล่ะนะ" อ๊ากกกกกกกกกกกก นายนั่นมาแย้ววววววววววววว