ยังไม่ได้คิดค่ะ

ลำดับตอนที่ #2 : Past1

part 1 เปิดเทอมวันแรก
ณ Intet Suksun Nirundorn Hight School (อินเตอร์สุขสันต์นิรันดร ไฮสคูล)
เย้ดีใจที่สู๊ดดดดดที่ได้เปิดเทอมซะที อยู่บ้านออกจะเบื่อไม่มีอะไรทำ และในเช้าของการเปิดเทอมวันแรกฉันกับเพื่อนก็เลยนัดเจอกันที่หน้าประตูโรงเรียน ตอนนี้ฉันก็มาถึงหน้าโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพื่อมารอเพื่อนตามที่ได้นัดหมายกันไว้ เอ๊ะ.. แต่จะว่าไปฉันมาโรงเรียนเช้าไปรึป่าวนี่เพิ่งจะ 06.15 น.แต่ไม่เป็นไรรอเพื่อนสู๊ดดดที่รักแค่แปบเดียวเท่านั้นแหล่ะอีกแค่ 15 นาทีก็ถึงเวลานัดแหล่ะ เฮ้ย.... ทำไมอยู่ดีๆฝนมาตกแต่เช้าเลยเนี่ย มันจึงทำให้ฉันต้องเข้าไปหลบฝนในโรงเรียนก่อนแล้วค่อยโทรบอกเพื่อนอีกทีว่าฉันอยู่ที่ไหน แต่ในขณะที่ฉันวิ่งหลบฝนนั้นฉันก็ดันไปชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ... 
เจน : " ขอโทษทีค่ะคือฉันวิ่งหลบฝนมานะ เลยไม่ทันได้มองดูทาง ขอโทษจริงๆนะค่ะ ที่ทำให้เสื้อผ้าคุณต้องมาเปรอะ เลย " โอ้ยฉันวิ่งยังไงเนี่ยไม่มองทางเลยอ่ะทำให้วิ่งไปชนใครก็ไม่รู้แล้วยังทำเสื้อผ้าเค้าต้องเปรอะอีก แต่เอ้..จะว่าไปเค้าเป็นผู้ชายหน้าตาหล้อ หล่อ แถมดูดีอีกต่างหาก >\\\< อุ๊ยตาย ฟินเลยอ่ะ อยากรู้จักชื่อเขาจัง อุ๊อุ๊
ชายที่ไม่รู้จัก (พรีม) : “ อ่อ.. ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่ถือโทษโกรธคนที่ไม่รู้จักมองดูทางเดินหรอกน่ะ เพราะว่าเสียเวลาป่าวที่จะไปเอาเรื่องเอาราวกับคนอย่างนี้ แต่ทีหลังเธอช่วยหัดมองดูทางหน่อยนะ หน้าตาก็ดีแต่ทำไมไม่รู้จักหัดมองทางบ้างเลย ^_^” เอ๊ะ..ยังไงกันว่ะไอ้ผู้ชายเฮ็งซวยคนนี้ ไอ้เราก็อุตส่าห์ขอโทษไปแล้วแต่ทำไมกลับมาพูดจาไม่เข้าหู นังเจนแบบนี้เนี่ย ตอนแรกฉันว่าฉันก็ชอบนายอยู่นะแต่จะไม่ชอบแล้วเว้ย แต่เอ๊ะเหมือนฟังไปฟังมาตอนสุดท้ายเค้าก็ชมว่าฉันหน้าตาดีนิ >///< แม้เล่นชมอย่างนี้เขิลแย่เลยอ่ะ (กรี๊ดดด)
เจน : “ โอเค งั้นถ้านายไม่โกรธฉันแล้ว ฉัน ขอ ตัว ก่อนนะ ฉันจะไปล้างเนื้อล้างตัวแหล่ะ “ เมื่อฉันบอกลากับเขาแล้ว ฉันก็ไม่ได้หันหลังไปมองเขาอีก เพราะฉันจะต้องรีบไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเลอะเทอะไปหมดแล้วเนี่ย พอฉันล้างตัวทำความสะอาดเสร็จฉันก็โทรไปบอก ยัยนินิว เพื่อนรักของฉันว่าฉันจะรอมันอยู่ที่โรงอาหาร เมื่อยัยนินิวมาถึง...
นินิว : “ นี่แกเมื่อกี้นะฉันเดินผ่านผู้ชายคนนึงแหล่ะ หน้าตาหล้อ หล่อและเค้าเป็นคนขี้เล่น เฟรนรี่สุดๆ เลยอ่ะ แก ฉันชอบว่ะ >O< “ พอมาถึงปุ๊บไอ้เพื่อนตัวดีของฉันก็พูดแต่เรื่องผู้ชายแต่เช้าเลย แถมยังทำหน้าตาหื่นใส่อีกต่างหาก
เจน : “ นี่แกมันจะหล่อสักแค่ไหนกันว่ะ และไอ้ที่แกว่าเขาขี้เล่นอ่ะ ฉันว่านายนั่นมันเล่นขี้มากกว่ามั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า “ พอฉันพูดอย่างนั้นกับเพื่อนตัวดีของฉันมันก็ทำหน้าบูดหน้าบึงใส่ฉันเลยอ่ะ แต่แซวมันเล่นสะใจดีจัง หุ๊หุ
นินิว : “ นี่แกอย่ามาว่าพ่อสุดหล่อของฉันนะ ถ้าแกได้เห็นก็อาจจะตกหลุมรักเขาเลยก็ได้ >\ \ \ < “ แม้มันมั่นใจในความหล่อของพ่อสุดหล่อมันจริ๊ง จริง 
เจน : “ เออ แล้วฉันจะคอยดูพ่อสุดหล่อของแกล่ะกัน อิอิ “ พอฉันพูดประชดมันเสร็จ ฉันกับเพื่อนก็พากันเดินขึ้นห้องเรียน ซึ่งทางโรงเรียนประกาศบอกว่า ‘ วันนี้ฝนตกทางโรงเรียนของเราจึงของดการเข้าแถวตอนเช้าวันนี้ และก็ขอให้นักเรียนใหม่ที่เข้ามา มาดูตารางเรียนและห้องเรียนได้ที่หน้าบอร์ดห้องวิชาการ และก็ขอให้นักเรียนทุกคนแยกย้ายกันเข้าห้องเรียนตามปกติค่ะ ‘ พอในระหว่างที่ฉันเดินมาห้องเรียนกับเพื่อน ฉันก็ดันเดินไปชนกับใครเข้าอีกแล้ว โอ๊ย อะไรมันจะซวยอยู่แค่ฉันคนเดียวเนี่ย เดินชนคนตั้ง 2 คน แต่เช้าเลย
เจน : “ เอ่อ คือ ฉันขอโทษนะค่ะ คือไม่ทันระวังนะคะ” ฉันก็พูดขอโทษเขาทันทีโดยยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไมยังนินิวมันจะยืนสั่นทำไมเนี่ย ไหนขอดูสิมันเป็นอะไรของมัน พอฉันเงยหน้าขึ้นไปเท่านั้นแหล่ะก็พบกับไอ้ผู้ชายหน้าหล่อที่ฉันเดินชนไปเมื่อเช้า แต่อย่าบอกนะว่าฉันเดินชนเขาอีกแล้วอ่ะ (อืมใช่ แกเดินชนเขาอีกแล้ว) พอนายนั่นเห็นหน้าฉันเขาก็ยิ้มให้ฉันแบบแปลกๆอ่ะ แล้วก็ตามด้วยคำพูดที่น่าขนลุกมาก 
ชายที่ไม่รู้จัก (พรีม) : “ อ่ะ เจอกันอีกแล้วนะสาวน้อย แต่การเจอกันของเราทำไมเธอถึงชอบทำตัวซุ่มซ่ามจังเลยล่ะ” เอ๊ะ นายนั่นมันทั้งชมฉันและก็ว่าฉันซุ่มซ่ามด้วยเหรอเนี่ย แล้วอยู่ดีดี นินิวมันก็พูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
นินิว : “ แกนี่ไงผู้ชายที่ฉันเจอเมื่อตอนเช้านะ เค้าหล่อมากเลยอ่ะ เอ่อ ขอโทษนะค่ะพี่ชื่ออะไรเหรอค่ะ” โอ้ยทำไมยัยนินิวถึงไปถามชื่อเค้าแบบจู่โจมแบบนั้นอ่ะ แล้วนายนี่ก็ตอบเพื่อนฉันด้วย
ชายที่ไม่รู้จัก (พรีม) : “อ่อ คือ ผมชื่อ พรีม ครับ มาอะไรก็มาปรึกษาได้นะ” โห นี่ขนาดให้ปรึกษาอะไรก็ได้เลยเหรอ
เจน : “ นี่แกไปกันเหอะ เดี๋ยวเข้าเรียนสาย” พอพูดจบฉันก็ดึงยัยนินิวเดินไปยังห้องเรียนทันที แต่ก่อนที่จะจากกันตรงนั้นยัยนินิวก็ยังอุตส่าห์ตะโกนไปบอก นายพรีมอะไรนั่นอีกว่า
นินิว : “ ไว้เจอกันนะค่ะ พี่พรีมสุดหล่อ “ โห มันตะโกนไม่ได้อายใครเขาเลย และหลังจากฉันกับยัยนิวเดินออกมาห่างจากนายพรีมแล้ว ฉันกับมันก็เดินมาถึงห้องเรียนซะที เฮ้อ ทำไมฉันถึงเดินชนนายพรีมนี่ถึง 2 รอบเลยเนี่ย

by : NP ^___^ ฝากคอมเม้นท์หน่อยนะจร๊ แล้วก็รออ่าน PART ต่อไปในเร็ววันนี้ค่ะ